Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
«Dawajcie, a będzie wam dane»
Rev. D. Antoni ORIOL i Tataret (Vic, Barcelona, Hiszpania)Dzisiaj Ewangelia Łukasza ogłasza nam przesłanie gęste od znaczeń, choć krótkie, bardzo krótkie! Możemy je sprowadzić do dwóch punktów: pierwszym są ramy miłosierdzia, drugim zaś zawierająca się w tych ramach sprawiedliwość.
W pierwszym rzędzie ramy miłosierdzia. W rzeczy samej nakaz Jezusa uderza jako norma i promienieje nastrojem. Norma absolutna: jeśli nasz Ojciec niebieski jest miłosierny, my jako jego dzieci również powinniśmy byc miłosierni. A Ojciec jest przecież nieskończenie miłosierny! Wcześniejszy wers glosi: « (...) i będziecie synami Najwyższego; ponieważ On jest dobry dla niewdzięcznych i złych» (Łk 6,35).
W drugim rzędzie sprawiedliwa treść. Znajdujemy sie wobec swoistej antytezy odrzuconego przez Jezusa “prawa talionu”. W czterech kolejnych ruchach Boski Nauczyciel naucza nas, wpierw wygłaszając dwie negacje, następnie dwie afirmarcje. Negacje: «Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni»; «Nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni». Afirmacje: «Odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone»; «Dawajcie, a będzie wam dane».
Zastosujmy to w naszym codziennym życu, zatrzymując się szczególnie przy czwartym nakazie, tak jak czyni to Jezus. Zróbmy odważny i jasny rachunek sumienia: czy w tym, co dotyczy rodziny, kultury, ekonomii i polityki Pan osądzi i potępi nasz świat, tak jak świat osądza i potępia? Kto potrafiłby obronić się przed sądem? (Gdy wracamy do domu i przeczytamy gazetę lub wysłuchamy wiadomości, myślimy jedynie o świecie polityki). Gdyby Pan nam przebaczył tak jak czynią to zazwyczaj ludzie, to ile osób, ile instytucji doszłoby do pełnego pojednania?
Ale czwarty nakaz zasługuje na szczególną refleksję, bowiem w nim, rozważane przez nas prawo talionu zostaje w jakiś sposób przezwyciężone. Bo rzeczywiście jeśli damy, to będzie nam dane w tej samej mierze? Nie! Jeśli damy, otrzymamy – zważmy to dobrze - «miarę dobrą, natłoczoną, utrzęsioną i opływającą» (Łk 6,38). Oto bowiem światło owej błogosławionej dysproporcji, do której dania jesteśmy zachęcani. Postawmy sobie pytanie: czy kiedy daję, daję dobrze, daję mając na uwadze to, co najlepsze, daję wszystko?
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Bóg dał mi swoje nieskończone miłosierdzie, i przez nie kontempluję i adoruję inne boskie doskonałości...! Wtedy wszystkie wydają mi się promieniujące miłością; nawet sprawiedliwość (a może ta nawet bardziej niż wszystkie inne) wydaje mi się odziana w miłość» (św. Teresa z Lisieux)
«Bóg nie może po prostu ignorować całego nieposłuszeństwa ludzi, całego zła historii: nie może traktować tego jako coś nieistotnego i nieważnego. Ten rodzaj “miłosierdzia” i “bezwarunkowego przebaczenia” byłyby “łaską o niskim koszcie”. ‘Jeśli jesteśmy niewierni, On pozostaje wierny, ponieważ nie może się zaprzeć samego siebie” (por.2Tm 2,13)» (Benedykt XVI)
«Strumień miłosierdzia nie może przeniknąć do naszego serca tak długo, jak długo nie przebaczyliśmy naszym winowajcom. Miłość, podobnie jak Ciało Chrystusa, jest niepodzielna: nie możemy miłować Boga, którego nie widzimy, jeśli nie miłujemy brata i siostry, których widzimy (por. 1J 4,20). Gdy odmawiamy przebaczenia naszym braciom i siostrom, nasze serce zamyka się, a jego zatwardziałość sprawia, że staje się ono niedostępne dla miłosiernej miłości Ojca; przez wyznanie grzechu nasze serce otwiera się na Jego łaskę» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 2840)
