Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

XV Poniedziałek okresu zwykłego
Ściągnij
Pierwsze Czytanie (Iz 1,10-17): „Co Mi po mnóstwie waszych ofiar? - mówi Pan. Syt jestem całopalenia kozłów i łoju tłustych cielców. Krew wołów i baranów, i kozłów Mi obrzydła. Gdy przychodzicie, by stanąć przede Mną, kto tego żądał od was, żebyście wydeptywali me dziedzińce? Przestańcie składania czczych ofiar! Obrzydłe Mi jest wznoszenie dymu; święta nowiu, szabaty, zwoływanie świętych zebrań, nie mogę ścierpieć świąt i uroczystości. Nienawidzę całą duszą waszych świąt nowiu i obchodów; stały Mi się ciężarem; sprzykrzyło Mi się je znosić. Gdy wyciągniecie ręce, odwrócę od was me oczy. Choćbyście nawet mnożyli modlitwy, Ja nie wysłucham. Ręce wasze pełne są krwi. Obmyjcie się, czyści bądźcie! Usuńcie zło uczynków waszych sprzed moich oczu! Przestańcie czynić zło! Zaprawiajcie się w dobrem! Troszczcie się o sprawiedliwość, wspomagajcie uciśnionego, oddajcie słuszność sierocie, w obronie wdowy stawajcie”.
Psalm Responsoryjny: 49
R/. Boże zbawienie ujrzą sprawiedliwi.
„Posłuchaj, mój ludu, bo będę przemawiał i będę świadczył przeciw tobie, Izraelu. Nie oskarżam cię za twe ofiary, bo twe całopalenia zawsze są przede Mną”.

„Czemu wymieniasz moje przykazania i na ustach masz moje przymierze? Ty, co nienawidzisz karności, a słowa moje odrzuciłeś za siebie?

Ty tak postępujesz, a Ja mam milczeć? Czy myślisz, że jestem do ciebie podobny? Kto składa ofiarę dziękczynną, ten cześć Mi oddaje, a tym, którzy postępują uczciwie, ukażę Boże zbawienie”.
Śpiew przed Ewangelią (Mt 5,10): Alleluja, alleluja, alleluja. Kto przyjmuje apostoła, przyjmuje Chrystusa, a kto przyjmuje Chrystusa, przyjmuje Ojca, który Go posłał. Alleluja, alleluja, alleluja.
Tekst Ewangelii (Mt 10,34--11,1): Nie sądźcie, że przyszedłem pokój przynieść na ziemię. Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz. Bo przyszedłem poróżnić syna z jego ojcem, córkę z matką, synową z teściową; i będą nieprzyjaciółmi człowieka jego domownicy.

Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien. Kto chce znaleźć swe życie, straci je. a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Kto was przyjmuje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. Kto przyjmuje proroka, jako proroka, nagrodę proroka otrzyma. Kto przyjmuje sprawiedliwego, jako sprawiedliwego, nagrodę sprawiedliwego otrzyma. Kto poda kubek świeżej wody do picia jednemu z tych najmniejszych, dlatego że jest uczniem, zaprawdę powiadam wam, nie utraci swojej nagrody».

Gdy Jezus skończył dawać te wskazania dwunastu swoim uczniom, odszedł stamtąd, aby nauczać i głosić [Ewangelię] w ich miastach.

«Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien»

Rev. D. Valentí ALONSO i Roig (Barcelona, Hiszpania)

Dzisiaj Jezus oferuje nam mieszankę wybuchową wskazań; to tak jak modne obecne bankiety, na których podaje się niewielkie porcje, drobniusieńkie “tapas”, do skosztowania. A tu rzecz dotyczy rad głębokich i trudnych do strawienia, przeznaczonych dla Jego uczniów w pełni procesu formacyjnego i misjonarskiego przygotowania (cf. Mt 11,1). Żeby w tych radach zasmakować musimy rozważyć tekst w oddzielnych blokach.

Jezus zaczyna ujawniać efekty swego nauczania. Oprócz wyników pozytywnych, oczywistych w działaniu Pana, Ewangelia nie ukrywa trosk i efektów ubocznych głoszenia Słowa: «i będą nieprzyjaciółmi człowieka jego domownicy» (Mt 10,36). Oto paradoks życia wiarą: możliwość skonfliktowania się nawet z najbliższymi, kiedy nie rozumiemy kim jest Jezus, Pan, i nie dostrzegamu w nim Mistrza komunii.

W następnej kolejności Jezus prosi nas o zajęcie najwyższego stopnia w skali miłości: «kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie...» (Mt 10,37), «kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie...» (Mt 10,37). Proponuje nam zatem, iż będzie nam towarzyszył jako obecność Boga, jako że «kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał» (Mt 10,40). A w wyniku tego, że żyć możemy w towarzystwie Pana, którego przyjęliśmy do naszego domu, radować się będziemy nagrodą proroków i sprawiedliwych, bo przyjęliśmy proroka i sprawiedliwego.

W końcówce wskazań Nauczyciel docenia małe gesty pomocy i wsparcia dla tych, którzy żyją w towarzystwie Pana, dla jego uczniów, do których my, wszyscy chrześcijanie, należymy. «Kto poda kubek świeżej wody do picia jednemu z tych najmniejszych, dlatego że jest uczniem... »(Mt 10,42). Z tej rady rodzi się odpowiedzialność: szacunek dla bliźniego, powinniśmy być świadomi, że ten, kto jest z Panem, kimkolwiek by był, powinien być traktowany tak jak traktowalibyśmy Pana. Mówi święty Jan Chryzostom: “Gdyby miłość wszędzie była rozsiana, to dóbr wzeszłoby z niej bez liku”.