Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

I Niedziela Adwentu (B)
Ściągnij
Pierwsze Czytanie (Iz 63,16b-17.19b; 64,2b-7): Ty, Panie, jesteś naszym Ojcem, Odkupiciel nasz – to Twoje imię odwieczne. Czemu, o Panie, dozwalasz nam błądzić z dala od Twoich dróg, tak iż serca nasza stają się nieczułe na bojaźń przed Tobą? Odmień się przez wzgląd na Twoje sługi i na pokolenia Twojego dziedzictwa. Obyś rozdarł niebiosa i zstąpił – przed Tobą zatrzęsłyby się góry. Zstąpiłeś: przed Tobą zatrzęsły się góry. Ani ucho nie słyszało, ani oko nie widziało, żeby jakiś bóg poza Tobą czynił tyle dla tego, co w nim pokłada ufność. Obyś wychodził naprzeciw tym, co radośnie pełnią sprawiedliwość i pamiętają o Twych drogach.

Oto Ty zawrzałeś gniewem, bo grzeszyliśmy przeciw Tobie od dawna i byliśmy zbuntowani. My wszyscy byliśmy skalani, a wszystkie nasze dobre czyny jak skrwawiona szmata. My wszyscy opadliśmy zwiędli jak liście, a nasze winy poniosły nas jak wicher. Nikt nie wzywał Twojego imienia, nikt się nie zbudził, by się chwycić Ciebie. Bo skryłeś Twoje oblicze przed nami i oddałeś nas w moc naszej winy. A jednak, Panie, Ty jesteś naszym Ojcem. My jesteśmy gliną, a Ty naszym Twórcą. Wszyscy jesteśmy dziełem rąk Twoich.
Psalm Responsoryjny: 79
R/. Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.
Usłysz, Pasterzu Izraela, Ty, który zasiadasz nad cherubami! Wzbudź swą potęgę i przyjdź nam z pomocą.

Powróć, Boże Zastępów, wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl. Chroń to, co zasadziła Twoja prawica, latorośl, którą umocniłeś dla siebie.

Wyciągnij rękę nad mężem Twej prawicy, nad synem człowieczym, którego umocniłeś w swej służbie. Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie, daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.
Drugie Czytanie (1Kor 1,3-9): Bracia: Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i od Pana Jezusa Chrystusa! Bogu mojemu dziękuję wciąż za was, za łaskę daną wam w Chrystusie Jezusie. W Nim to bowiem zostaliście wzbogaceni we wszystko: we wszelkie słowo i wszelkie poznanie, bo świadectwo Chrystusowe utrwaliło się w was. Nie doznajecie tedy braku żadnej łaski, oczekując objawienia się Pana naszego, Jezusa Chrystusa. On też będzie umacniał was aż do końca, abyście byli bez zarzutu w dzień Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Wierny jest Bóg, który powołał nas do współuczestnictwa z Synem swoim, Jezusem Chrystusem, Panem naszym.
Śpiew przed Ewangelią (Ps 84,8): Alleluja, alleluja, alleluja. Okaż nam, Panie, łaskę swoją, i daj nam swoje zbawienie. Alleluja, alleluja, alleluja.
Tekst Ewangelii (Mk 13,33-37): Rzekł wtedy Jezus do swoich uczniów: «Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie. Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż. Zostawił swój dom, powierzył swoim sługom staranie o wszystko, każdemu wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu przykazał, żeby czuwał. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co wam mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie!».

«Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie»

Rev. D. Antoni CAROL i Hostench (Sant Cugat del Vallès, Barcelona, Hiszpania)

Dzisiaj, w pierwszą niedzielę Adwentu, Kościół rozpoczyna nowy rok liturgiczny. Dlatego też wkraczamy w dni szczególnego oczekiwania, odnowy i przygotowań.

Jezus ostrzega, że nie wiemy «kiedy czas ten nadejdzie» (Mk 13,33). Tak, w tym życiu jest jeden decydujący moment. Kiedy nadejdzie? Tego nie wiemy. Pan nie chciał nawet wyjawić momentu, w którym miałby nastąpić koniec świata.

Tak czy inaczej, wszystko to prowadzi nas do przyjęcia postawy oczekiwania i czujności: «by niespodzianie przyszedłszy (...) nie zastał was śpiących» (Mk 13,36). Czas ziemskiego życia jest czasem ofiarności, czasem dojrzewania naszej zdolności do kochania; nie jest czasem rozrywki. Jest to czas “narzeczeństwa” jako przygotowania do czasu “zaślubin” w innym świecie, w komunii z Bogiem i wszystkimi świętymi.

Ale życie jest nieustannym rozpoczynaniem wciąż na nowo. Prawda jest taka, że przechodzimy przez wiele decydujących momentów: być może każdy dzień, każda godzina i każda minuta powinny przemienić się w decydujący czas. Dużo ich czy mało, ale - tak czy inaczej - tylko dni, godziny i minuty: to w nich, w konkretnym momencie, oczekuje nas Pan. «W naszym życiu, w życiu chrześcijan, to pierwsze nawrócenie - ten wyjątkowy moment, który każdy z nas pamięta i w którym każdy zrobił dokładnie to, o co prosi nas Pan - jest ważne; ale jeszcze ważniejsze i jeszcze trudniejsze są kolejne nawrócenia» (Św. Josemaría).

W tym okresie liturgicznym przygotowujemy się do świętowania wielkiego przyjścia: przyjście naszego "pana domu". “Boże Narodzenie”, “narodziny”: oby każdy dzień naszego życia był "narodzinami" do życia w miłości! Być może okaże się, że uczynienie naszego życia nieustannymi "narodzinami" będzie najlepszym sposobem, aby nie „zaspać”. Nasza Matka, święta Maryja czuwa nad nami!

Myśli na dzisiejszą Ewangelię

  • «Nastał, ukochani bracia, ów czas tak ważny i doniosły, że jak mówi Duch Święty, jest to korzystny czas, to dzień zbawienia, dzień pokoju i pojednania» (Święty Karol Boromeusz)

  • «Nadzieja chrześcijan jest skierowana ku przyszłości, ale zawsze jest solidnie osadzona w wydarzeniach z przeszłości i prowadzi nas przez teraźniejszość» (Benedykt XVI)

  • «Celebrując co roku liturgię Adwentu, Kościół aktualizuje to oczekiwanie Mesjasza; uczestnicząc w długim przygotowaniu pierwszego przyjścia Zbawiciela, wierni odnawiają gorące pragnienie Jego drugiego Przyjścia. Przez celebrację narodzin i męczeństwa Poprzednika Kościół jednoczy się z jego pragnieniem: "Potrzeba, by On wzrastał, a ja żebym się umniejszał" (J 3, 30).» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 524)