Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

III Niedziela (A) Adwentu
Ściągnij
Pierwsze Czytanie (Iz 35,1-6a.10): Niech się rozweselą pustynia i spieczona ziemia, niech się raduje step i niech rozkwitnie! Niech wyda kwiaty jak lilie polne, niech się rozraduje, skacząc i wykrzykując z uciechy. Chwałą Libanu ją obdarzono, ozdobą Karmelu i Szaronu. Oni zobaczą chwałę Pana, wspaniałość naszego Boga. Pokrzepcie ręce osłabłe, wzmocnijcie kolana omdlałe! Powiedzcie małodusznym: «Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg, oto pomsta; przychodzi Boża odpłata; On sam przychodzi, by was zbawić». Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. Wtedy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło wykrzyknie. Odkupieni przez Pana powrócą, przybędą na Syjon z radosnym śpiewem, ze szczęściem wiecznym na czołach; osiągną radość i szczęście, ustąpi smutek i wzdychanie.
Psalm Responsoryjny: 145
R/. Przybądź, o Panie, aby nas wybawić.
Bóg wiary dochowuje na wieki, uciśnionym wymierza sprawiedliwość, chlebem karmi głodnych, wypuszcza na wolność uwięzionych.

Pan przywraca wzrok ociemniałym, Pan dźwiga poniżonych. Pan kocha sprawiedliwych, Pan strzeże przybyszów.

Ochrania sierotę i wdowę lecz występnych kieruje na bezdroża. Pan króluje na wieki, Bóg twój, Syjonie, przez pokolenia.
Drugie Czytanie (Jk 5,7-10): Trwajcie cierpliwie, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik czeka wytrwale na cenny plon ziemi, dopóki nie spadnie deszcz wczesny i późny. Tak i wy bądźcie cierpliwi i umacniajcie serca wasze, bo przyjście Pana jest już bliskie. Nie uskarżajcie się, bracia, jeden na drugiego, byście nie podpadli pod sąd. Oto Sędzia stoi przed drzwiami. Za przykład wytrwałości i cierpliwości weźcie, bracia, proroków, którzy przemawiali w imię Pańskie.
Śpiew przed Ewangelią (Iz 61,1): Alleluja, alleluja, alleluja. Duch Pański nade mną, posłał mnie, abym głosił dobrą nowinę ubogim. Alleluja, alleluja, alleluja.
Tekst Ewangelii (Mt 11,2-11): Tymczasem Jan, skoro usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał swoich uczniów z zapytaniem: «Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?» Jezus im odpowiedział: «Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi».

Gdy oni odchodzili, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: «Coście wyszli oglądać na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze? Ale coście wyszli zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w domach królewskich są ci, którzy miękkie szaty noszą. Po coście więc wyszli? Proroka zobaczyć? Tak, powiadam wam, nawet więcej niż proroka. On jest tym, o którym napisano: Oto Ja posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby Ci przygotował drogę. Zaprawdę, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on».

«Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela»

Dr. Johannes VILAR (Köln, Niemcy)

Dzisiaj, podobnie jak w ubiegłą niedzielę, Kościół przedstawia nam postać Jana Chrzciciela. Miał on wielu uczniów oraz jasną i zróżnicowaną doktrynę: dla celników, dla żołnierzy, dla faryzeuszy i saduceuszy... Jego celem było przygotowanie życia społecznego Mesjasza. Najpierw posłał Jana i Andrzeja. Dzisiaj wysyła innych, żeby poznali Jezusa. Idą do Niego z zapytaniem: «Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?» (Mt 11,3). Jan dobrze wiedział kim był Jezus. Sam o Nim daje świadectwo: «Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: "Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego nad Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym» (J 1,33). Jezus odpowiada na pytanie faktami: niewidomi wzrok odzyskują i chromi chodzą...

Jan Chrzciciel był nieugięty w swoim sposobie życia i trwania w Prawdzie, co przyprawiło go o więzienie i męczeństwo. Nawet w więzieniu skutecznie rozmawia z Herodem. Jan pokazuje nam jak łączyć stanowczość charakteru z pokorą: «któremu ja nie jestem godzien odwiązać rzemyka u Jego sandała» (J 1,27); «Potrzeba, by On wzrastał, a ja się umniejszał.» (J 3,30); cieszy się, że Jezus Chrystus będzie chrzcił więcej niż on, bo uważa siebie jedynie za “przyjaciela oblubieńca” (por. J 3,26).

Reasumując: Jan uczy nas brać na poważnie naszą misję na ziemi: być chrześcijanami konsekwentnymi, którzy uważają się za synów Bożych i tak się zachowują. Powinniśmy zadać sobie pytanie: — Jak Maryja i Józef przygotowywali się na narodziny Jezusa Chrystusa? Jak my przygotowujemy się na upamiętnienie tego wydarzenia oraz na powtórne przyjście Pana na końcu czasów? Jak mówił Św. Cyryl Jerozolimski: «Głosimy przyjście Chrystusa - nie tylko pierwsze, ale i drugie, o wiele wspanialsze od pierwszego. Pierwsze zwiastowało cierpienie, drugie zaś przyniesie królewski diadem Bożego panowania».

Myśli na dzisiejszą Ewangelię

  • «Jan był głosem tylko do czasu. Wtedy zapytano go: "Kim więc jesteś?" I odpowiedział: ‘Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę dla Pana’. Co oznacza prostować drogę? Uniżyć się.» (Święty Augustyn)

  • «W tę niedzielę Kościół trochę uprzedza radość Bożego Narodzenia i dlatego nazywa się ona “niedzielą radości”. A jest to radość szczególna. To radość łagodna, spokojna, to radość, która zawsze towarzyszy chrześcijaninowi. Nawet w trudnych momentach go nie opuszcza. Prawdziwy chrześcijanin nigdy nie traci pokoju.» (Franciszek)

  • «"Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest Królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię»" (Mk 1, 14-15). "Żeby wypełnić wolę Ojca, Chrystus zapoczątkował Królestwo niebieskie na ziemi". Teraz wolą Ojca jest "wyniesienie ludzi do uczestnictwa w życiu Bożym". Czyni to, gromadząc ludzi wokół swojego Syna, Jezusa Chrystusa. Zgromadzeniem tym jest Kościół, który na ziemi "stanowi zalążek oraz zaczątek tego Królestwa".» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 541)