Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
Nie lękaj się, bo już się nie zawstydzisz, nie wstydź się, bo już nie doznasz pohańbienia. Raczej zapomnisz o wstydzie twej młodości. I nie wspomnisz już hańby twego wdowieństwa. Bo małżonkiem twoim jest twój Stworzyciel, któremu na imię – Pan Zastępów; Odkupicielem twoim – Święty Izraela, nazywają Go Bogiem całej ziemi.
Zaiste, jak niewiastę porzuconą i zgnębioną na duchu wezwał cię Pan. I jakby do porzuconej żony młodości mówi twój Bóg: «Na krótką chwilę porzuciłem ciebie, ale z ogromną miłością cię przygarnę. W przystępie gniewu ukryłem przed tobą na krótko swe oblicze, ale w miłości wieczystej nad tobą się ulitowałem, mówi Pan, twój Odkupiciel.
Dzieje się ze Mną tak, jak za dni Noego, kiedy przysiągłem, że wody Noego nie spadną już nigdy na ziemię; tak teraz przysięgam, że się nie rozjątrzę na ciebie ani cię gromić nie będę. Bo góry mogą się poruszyć i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi ciebie i nie zachwieje się moje przymierze pokoju», mówi Pan, który ma litość nad tobą.
Śpiewajcie psalm, wszyscy miłujący Pana, i pamiętajcie o Jego świętości. Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę, a Jego łaska przez całe życie. Płacz nadchodzi z wieczora, a rankiem wesele.
Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną, Panie, bądź moją pomocą. Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki.
I cały lud, który Go słuchał, nawet celnicy przyznawali słuszność Bogu, przyjmując chrzest Janowy. Faryzeusze zaś i uczeni w Prawie udaremnili zamiar Boży względem siebie, nie przyjmując chrztu od niego.
«Coście wyszli oglądać na pustyni?»
Rev. D. Carles ELÍAS i Cao (Barcelona, Hiszpania)Dzisiaj, trzykrotnie Jezus pyta nas: «Coście wyszli oglądać na pustyni?»; «Ale coście wyszli zobaczyć?»; «Ale coście wyszli zobaczyć?» (Łk 7,24.25.26).
Wydaje się dziś jakby Jezus chciał nas wyleczyć ze zwykłej ciekawości, samowystarczalności faryzeuszów i uczonych w Piśmie, którzy nie doceniali planu Boga wobec nich i odrzucali wezwanie Jana (cf. Łk 7,30). Jedynie “wiedzieć o Bogu” nie zbawia; trzeba Go poznawać, kochać i za Nim podążać; potrzebna jest odpowiedź z wnętrza człowieka, szczera, pokorna i pełna wdzięczności.
«Przyznawali słuszność Bogu, przyjmując chrzest Janowy» (Łk 7,29): oto przychodzi zbawienie. Święty Jan Chryzostom mówił, że oto teraz nie zbliża się czas próby, ale czas przebaczenia. To dziś tutaj i teraz jest ten moment, Bóg jest blisko, coraz bliżej nas, bo jest dobry, sprawiedliwy i dobrze nas zna. Jest pełen przebaczającej miłości i każdego wieczora czeka na nas jak dobry ojciec oczekujący w domu na swoje powracające dzieci, aby nas przytulić.
Ofiarowuje nam swoje przebaczenie i swoją obecność; przekreśla wszelki dystans, który nas od Niego dzieli, puka do naszych drzwi. Pokorny i cierpliwy puka teraz do twojego serca: do twojej pustyni, do twojej samotności, do twojego upadku, niemocy, i pragnie, abyś zobaczył Jego miłość.
Musimy wyjść z naszych wygód i luksusu, aby stanąć twarzą w twarz z rzeczywistością taką, jaką ona jest: zdominowani konsumpcją i egoizmem zapomnieliśmy o tym, czego Bóg od nas oczekuje. Pragnie naszej miłości, chce nas dla Siebie. Chce nas naprawdę biednych i prostych, aby powiedzieć nam to, czego mimo wszystko wciąż oczekujemy: —Jestem z tobą, nie lękaj się, zaufaj mi.
Wpatrując się w nasze wnętrze powiedzmy spokojnym głosem: —Panie, Ty który znasz mnie i w pełni akceptujesz, otwórz moje serce na Twoją obecność, pragnę Twojej miłości; chcę być przy Tobie, kiedy przychodzisz w ciszy i pokoju.
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Mógłbyś mi mówić o Eliaszu, który został porwany do nieba, lecz nie jest większy od Jana; Enoch został przeniesiony i też nie jest większy do Jana» (Święty Cyryl Jerozolimski)
«Ewangelia mówi, że Jan głosił wszystkim, aby się nawrócili. Faryzeusze i uczeni w piśmie widzieli jego moc: ‘Był prostym człowiekiem’. Pytali go czy jest Mesjaszem. Jan jasno im odpowiedział i nie ukradł sobie tego tutułu. Prawdziwy człowiek Jan nie odebrał Panu godności!» (Franciszek)
«Jan jest "więcej niż prorokiem" (Łk 7, 26). (...): "<<Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego nad Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym>>. Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym... <
>" (J 1,33-36)» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 719)
