Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

IV Niedziela Adwentu C
Ściągnij
Pierwsze Czytanie (Mi 5,1-4): To mówi Pan: A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich. Z ciebie wyjdzie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności. Przeto Pan wyda ich aż do czasu, kiedy porodzi, mająca porodzić. Wtedy reszta braci Jego powróci do synów Izraela. I powstanie, i będzie ich pasterzem mocą Pana, przez majestat imienia Pana Boga swego. Będą żyli bezpiecznie, bo Jego władza rozciągnie się aż do krańców ziemi. A On będzie pokojem.
Psalm Responsoryjny: 79
R/. Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.
Usłysz, Pasterzu Izraela, Ty, który zasiadasz nad cherubinami. Wzbudź swą potęgę i przyjdź nam z pomocą.

Powróć, Boże Zastępów, wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl. I chroń to, co zasadziła Twoja prawica, latorośl, którą umocniłeś dla siebie.

Wyciągnij rękę nad mężem Twojej prawicy, nad synem człowieczym, którego umocniłeś w swej służbie. Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie, daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.
Drugie Czytanie (Hbr 10,5-10): Bracia: Chrystus przychodząc na świat mówi: „Ofiary ani daru nie chciałeś, aleś Mi utworzył ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: Oto idę. W zwoju księgi napisano o Mnie, abym spełniał wolę Twoją, Boże”. Wyżej powiedział: „Ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzechy nie chciałeś i nie podobały się Tobie”, choć składa się je na podstawie Prawa. Następnie powiedział: „Oto idę, abym spełniał wolę Twoją”. Usuwa jedną ofiarę, aby ustanowić inną. Na mocy tej woli uświęceni jesteśmy przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.
Śpiew przed Ewangelią (Łk 1,38): Alleluja, alleluja, alleluja. Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa. Alleluja, alleluja, alleluja.
Tekst Ewangelii (Łk 1,39-45): W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w [pokoleniu] Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana».

«Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła!»

Mons. Ramon MALLA i Call Obispo Emérito de Lleida (Lleida, Hiszpania)

Dzisiaj jest ostatnia niedziela okresu przygotowania do przyjęcia Boga w Betlejem - Adwentu. Aby być we wszystkim podobnym do nas, chciał się począć, jak każdy człowiek, z łona kobiety Maryi Dziewicy za sprawą Ducha Świętego, ponieważ był Bogiem. Wkrótce w Boże Narodzenie będziemy radować się z jego urodzin.

Dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam dwie postaci: Maryję i Elżbietę, które prezentują postawę, jaką powinien przyjąć nasz duch rozważając wydarzenia. Musi to być postawa wiary, lecz wiary dynamicznej.

Elżbieta w swej szczerej pokorze «napełniona Duchem Świętym; wydała okrzyk i powiedziała: ‘(...) A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?’» (Łk 1,41-43). Nikt jej tego nie powiedział; to tylko wiara i Duch Święty sprawiły, że zobaczyła w swojej kuzynce matkę Pana i Boga.

Znając teraz postawę absolutnej wiary Maryi, kiedy Anioł zwiastował jej, że Bóg wybrał ją na ziemską matkę, Elżbieta nie cofnęła się przed wyrażeniem radości, którą daje wiara. A wręcz podkreśliła to słowami: «¡Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła!» (Łk 1,45).

A więc to z wiarą mamy przeżywać Boże Narodzenie. Z wiarą dynamiczną naśladując Maryję i Elżbietę. A zatem, jak Elżbieta, jeśli potrzeba, nie powinniśmy się powstrzymywać przed wyrażeniem wdzięczności i radości z wiary. I jak Maryja, mamy ją wyrażać czynami: «Wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy; weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę» (Łk 1,39-40) i pomagała jej pozostając z nią około trzech miesięcy (cf. Łk 1,56).

Święty Ambroży radzi nam na te Święta «miejmy wszyscy duszę Maryi, aby wielbić Pana». Na pewno nie zabraknie okazji do dzielenia się radością i pomagania potrzebującym.

Myśli na dzisiejszą Ewangelię

  • «Zadrżał z radości Jan, rozradowała się i Maryja w duchu. Duch Święty napełnił Elżbietę, gdy już poczęła Jana, ale Maryję jeszcze przed poczęciem Jezusa. "Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła"!» (Święty Ambroży)

  • «Pozdrowienie Maryi jest przepełnione łaską, kiedy wchodzi ona do domu Elżbiety. W tym spotkaniu milczącym bohaterem jest Jezus. Maryja nosi go w łonie jak w sanktuarium i daje go nam jako najświętszy dar. Wszędzie tam, gdzie jest Maryja, tam też obecny jest Jezus.» (Benedykt XVI)

  • «"Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami..." Zdumiewamy się razem z Elżbietą: "A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?" (Łk 1, 43). Ponieważ daje nam Jezusa, swego Syna, Maryja jest Matką Boga i Matką naszą; możemy Jej powierzać wszystkie nasze troski i nasze prośby. Ona modli się za nami, podobnie jak modliła się za siebie: "Niech mi się stanie według twego słowa!" (Łk 1, 38). Powierzając się Jej modlitwie, zdajemy się razem z Nią na wolę Bożą: "Bądź wola Twoja".» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 2677)