Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

Zwiastowanie Pańskie
Ściągnij
Pierwsze Czytanie (Iz 7,10-14;8,10): Pan przemówił do Achaza tymi słowami: „Proś dla siebie o znak od Pana, Boga twego, czy to głęboko w Otchłani, czy to wysoko w górze”. Lecz Achaz odpowiedział: „Nie będę prosił i nie będę wystawiał Pana na próbę”. Wtedy rzekł Izajasz: „Słuchajcie więc, domu Dawidowy: Czyż mało wam naprzykrzać się ludziom, iż naprzykrzacie się także mojemu Bogu? Dlatego Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Emmanuel, albowiem Bóg z nami”.
Psalm Responsoryjny: 39
R/. Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę.
Nie chciałeś ofiary krwawej ani płodów ziemi, lecz otwarłeś mi uszy: nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy. Wtedy powiedziałem: „Oto przychodzę.

W zwoju księgi jest o mnie napisane: Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże, a Twoje prawo mieszka w moim sercu”. Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu i nie powściągałem warg moich, o czym Ty wiesz, Panie.

Sprawiedliwości Twojej nie kryłem w głębi serca, głosiłem Twoją wierność i pomoc. Nie taiłem Twojej łaski ani Twej wierności przed wielkim zgromadzeniem.
Drugie Czytanie (Hbr 10,4-10): Niemożliwe jest to, aby krew cielców i kozłów usuwała grzechy. Przeto Chrystus przychodząc na świat, mówi: „Ofiary ani daru nie chciałeś, aleś Mi utworzył ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: «Oto idę, w zwoju księgi napisano o Mnie, abym spełniał wolę Twoją, Boże»”. Wyżej powiedział: „Ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzechy nie chciałeś, i nie podobały się Tobie”, choć składa się je na podstawie Prawa. Następnie powiedział: „Oto idę, abym spełniał wolę Twoją”. Usuwa jedną ofiarę, aby ustanowić inną. Na mocy tej woli uświęceni jesteśmy przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.
Śpiew przed Ewangelią (J 1,14): Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami, i widzieliśmy Jego chwałę.
Tekst Ewangelii (Łk 1,26-38): W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą,». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca».

Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!» Wtedy odszedł od Niej anioł.

«Bądź pozdrowiona, pełna łaski»

Dr. Johannes VILAR (Köln, Niemcy)

Dzisiaj, w słowach «bądź pozdrowiona, pełna łaski» (Łk 1,28) słyszymy por raz pierwszy imię Matki Bożej: Maryja (druga wypowiedź archanioła Gabriela). Ona posiada pełnię łaski i darów. Tak się nazywa: "keharitoméne", «pełna łaski» (pozdrowienie Anioła).

Być może samotnie i w wieku 15 lat, Maryja musi dać odpowiedź, która odmieni całą historię ludzkości. Św. Bernard błagał: «Od Ciebie zależy nasze Zbawienie. Zostaniemy natychmiast wyzwoleni, jeśli Ty powiesz tak. Cały świat jest u Twoich stóp, czekając na Twoją odpowiedź. Powiedz słowo i pocznij Słowo Wieczne». Bóg oczekuje wolnej odpowiedzi, a "Pełna Łaski", reprezentując wszystkich potrzebujących Zbawienia, odpowiada: "génoitó", niech się tak stanie! Od dziś Maryja została złączona wolną wolą z Dziełem swojego Syna, dziś rozpoczyna się jej Pośrednictwo. Od dzisiaj jest Matką tych, którzy są jednością z Chrystusem (Gal 3,28).

Benedykt XVI mówił w jednym z wywiadów: «[Chciałbym] rozbudzić chęć, byście z odwagą podejmowali decyzje ostateczne: tylko one pozwalają wzrastać i iść naprzód, a to jest wielkość życia; nie niszczą wolności, ale umożliwiają kierowanie się w prawidłową stronę. Podjąć to ryzyko —decydujący skok— a wraz z nim całkowicie zaakceptować życie, to jest to, co chciałbym przekazać». Maryja: oto wzór!

Święty Józef również nie pozostaje na marginesie Bożych planów: on musi zaakceptować i przyjąć swoją żonę i nadać imię Dzieciątku (Mt 1,20): Jezus, "Bóg zbawia". I robi to. Kolejny wzór!

Zwiastowanie ukazuje też Trójcę: Ojciec wysyła Syna, wcielonego przez dzieło Ducha Świętego. A Kościół śpiewa: «Słowo ciałem się stało». Jego dzieło zbawienia —Boże Narodzenie, Wielki Piątek, Wielkanoc— jest obecne w tym ziarnku. On - to jest Emmanuel, «Bóg z nami» (Iz 7,15). Raduj się, ludzkości!

Uroczystości św. Józefa i Zwiastowania, przygotowują nas wspaniale do świętowania Misterium Paschalnego.

Myśli na dzisiejszą Ewangelię

  • «A ta, która ma być Matką Bożą, ufa, że jej dziewictwo pozostanie bez uszczerbku. Dlaczego miałaby wątpić w ten nowy rodzaj koncepcji, jeśli jest jej obiecane, że Najwyższy użyje swojej mocy? Jej wiara i zaufanie zostają dodatkowo potwierdzone, gdy dowiaduje się, że Elżbieta również uzyskała nieoczekiwaną płodność: ten, kto jest zdolny do poczęcia bezpłodnej kobiety, może zrobić to samo z dziewicą.» (św. Leon Wielki)

  • «Anioł odchodzi, misja pozostaje, a wraz z nią dojrzewa wewnętrzna bliskość Boga» (Benedykt XVI)

  • «Dziewica Maryja urzeczywistnia w sposób najdoskonalszy posłuszeństwo wiary. W wierze przyjmuje Ona zapowiedź i obietnicę przyniesioną przez anioła Gabriela, wierząc, że ‘dla Boga... nie ma nic niemożliwego’ (Łk 1,37), i dając swoje przyzwolenie: ‘Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa!’ (Łk 1,38)(…)» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 148)