Dzisiaj, jesteśmy zaproszeni do rozpoznania w Jezusie Ojca, który się nam ukazuje. Filip wyraża słuszne pragnienie: «Pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy» (J 14,8). Zobaczyć Ojca to odkryć Boga jako początek, jako bijące źródło życia, jako hojność, jako dar, który nieustannie odnawia każdą rzecz. Czego więcej potrzebujemy? Pochodzimy od Boga i każdy człowiek, nawet jeśli nie jest tego świadomy, nosi w sobie głębokie pragnienie powrotu do Boga, ponownego odnalezienia ojcowskiego domu i pozostania tam na zawsze. Tam znajdują się wszystkie dobra, jakich możemy pragnąć: życie, światło, miłość, pokój... Św. Ignacy z Antiochii, męczennik z początku drugiego wieku, mówił: «Jest we mnie żywa woda, która szemrze i mówi wewnątrz mnie: ‘Przyjdź do Ojca!’».

Jezus każe nam dostrzec tę głęboką wzajemną zażyłość jaka istnieje między Nim, a Ojcem. «Ja jestem w Ojcu, a Ojciec jest we mnie» (J 14,11). To, co Jezus mówi i robi, ma swoje źródło w Ojcu i Ojciec wyraża się w pełni w Jezusie. Wszystko to, co Ojciec pragnie nam powiedzieć, znajduje się w słowach i czynach Syna. Wszystko co On chce spełnić dla dlaszego dobra, spełnia przez swojego Syna. Wiara w Syna pozwala nam mieć «przystęp do Ojca» (Ef 2,18).

Wiara pokorna i wytrwała w Jezusa, wybór by za nim podążać i być mu posłusznym dzień po dniu, łączy nas w kontakcie tajemniczym lecz rzeczywistym z samą tajemnicą Boga i pozwala nam korzystać ze wszystkich bogactw jego łaskawości i miłosierdzia. Ta wiara pozwala Ojcu kontynuować, przez nas, dzieło łaski, którą rozpoczął w swoim Synu: «Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję» (J 14,12).