Dzisiaj Ewangelia mówi nam o Świętym Janie Chrzcicielu, prekursorze Mesjasza, tym, który przybył, by przygotować drogi Pana. I nam będzie towarzyszyć od dnia dzisiejszego do szesnastego grudnia, do dnia, w którym kończy się pierwsza część Adwentu.

Jan jest człowiekiem niezłomnym, wie z jakim trudem wszystko przychodzi, ile trzeba walki, aby być lepszym, aby być świętym i dlatego Jezus oznajmia: «A od czasu Jana Chrzciciela aż dotąd królestwo niebieskie doznaje gwałtu i ludzie gwałtowni zdobywają je»” (Mt 11,12) “Gwałtowni” to ci, którzy zadają gwałt samym sobie: - Czynię jakiś wysiłek, bym mógł uwierzyć, że Pan mnie miłuje? Poświęcam się, żeby być “małym”? Czynię jakiś wysiłek, żeby być swiadomym i żyć jak syn Ojca?


Święta Teresa z Lisieux odnosi się również do tych słów Jezusa, mówiąc coś, co może nam pomóc w naszej osobistej i intymnej rozmowie z Jezusem: “A broń pierwsza, Stwórco, to ubóstwo moje, ono ze mną pójdzie w zawody waleczne i niechaj do śmierci stanowi mą zbroję, atlecie w zmaganiu wszystko jest zbyteczne. Niechaj ludzie biorą to, co świat im daje: Próżność i jej owoc — sumienia wyrzuty, ja w mej walce wtedy radości doznaję”. A ja? Dlaczego z chwilą, gdy odczuwam, iż brakuje mi czegoś, co uważam za absolutnie niezbędne, zaczynam natychmiast się uskarżać! Obym w każdym aspekcie swego życia postrzegał wszystko tak jasno jak święta Doktor Kościoła!

Dość enigmatycznie Jezus również mówi nam dziś: «Jan jest Eliaszem ... Kto ma uszy niechaj słucha!» (Mt 11,14-15). Co chce nam powiedzieć? Chce nam wyjaśnić, że Jan naprawdę był jego prekusorsem, tym, kto doprowadził do końca tę sama misję, co Eliasz, w zgodzie z ówczesną wiarą, że prorok Eliasz ma wrócić przed Mesjaszem.