Dzisiaj, Jezus wyjaśnia nam tajemnicę Królestwa. Nawet stosuje ironię, aby pokazać nam, że wewnętrzna “energia”, którą ma Słowo Boże - Jego słowo - ekspansywna siła obiegająca cały świat, jest jak światło, i tego światła nie można chować «pod korcem lub pod łóżkiem "(Mk 4,21).

Czy możemy sobie wyobrazić taki przejaw ludzkiej głupoty, aby stawiać świecę pod łóżkiem? Chrześcijanie ze zgaszonym światłem lub przy zapalonym świetle, ale z zakazem oświetlania! Dzieje się tak, kiedy nie przyjmujemy odpowiedzialności w służbie wiary w pełni wykorzystując naszą wiedzę i miłość. Jakże nienaturalny jest nasz egoizm, kiedy ograniczamy nasze życie tylko do osobistych korzyści! Życie pod łóżkiem! Tragikomiczne i nieruchome.

Ewangelia – wręcz przeciwnie – jest świętym wyrazem żarliwej miłości, którą nam komunikuje, którą należy głośno oznajmiać, która nakazuje nam rozwój osobisty, wewnętrzną dojrzałość i służbę innym. «Jeśli powiesz: Dość!, umarłeś », powiedział Święty Augustyn. A Święty Josemaría: «Panie: daj mi umiar we wszystkim…, lecz nie w Miłości».

«”Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!” I mówił im: «Uważajcie na to, czego słuchacie. » (Mk 4,23-24). Ale co to znaczy słuchać?; czego mamy słuchać? Powinniśmy sobie zadać to ważne pytanie. To akt szczerości wobec Boga, który zmusza nas do zastanowienia się nad tym, co tak naprawdę chcemy robić. A żeby to wiedzieć trzeba słuchać: być uważnym na podpowiedzi Boga. Nawiązać z Nim dialog. Rozmowa zakończy “matematykę miar”: «Uważajcie na to, czego słuchacie. Taką samą miarą, jaką wy mierzycie, odmierzą wam i jeszcze wam dołożą. Bo kto ma, temu będzie dane; a kto nie ma, pozbawią go i tego, co ma» (Mk 4,24-25). Łaski darowane nam przez Boga są nieprzewidywalne i wyjątkowe. To jest sposób, aby pobudzić naszą hojność.