Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
A podczas wspólnego posiłku kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca. Mówił: ”Słyszeliście o niej ode Mnie: Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym”. Zapytywali Go zebrani: ”Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?”. Odpowiedział im: ”Nie wasza to rzecz znać czas i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi”.
Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: ”Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba”.
Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków, Pan wstępuje przy dźwięku trąby. Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie, śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.
Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi, hymn zaśpiewajcie! Bóg króluje nad narodami, Bóg zasiada na swym świętym tronie.
«Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi»
Dr. Josef ARQUER (Berlin, Niemcy)Dzisiaj kontemplujemy ręce, które błogosławią —ostatni ziemski gest Pana (por. Łk 24,51). Albo ślady na kopcu —ostatni widzialny znak kroków Boga po naszej ziemi. Czasami kopiec ten jest reprezentowany jako skała, i odcisk jego kroków odbija się nie na ziemi, ale w skale. Jakby odnosząc się do tego kamienia, który On zapowiedział, i który wkrótce zostanie przypieczętowany przez wiatr i ogień Pięćdziesiątnicy. Ikonografia od czasów starożytnych używane tych jakże sugestywnych symboli. A także tajemnicza chmura —cień i światło w tym samym czasie— która towarzyszy tylu teofaniom w Starym Testamencie. Oblicze Pana nas olśniewa.
Leon I Wielki pomaga nam pogłębić to wydarzenie: „«To co było widoczne w naszym Zbawicielu teraz przeszło w Jego tajemnice». Jakie tajemnice? Te, które powierzył swemu Kościołowi. Gest błogosławieństwa rozgrywa się w liturgii, ślady na ziemi wyznaczają drogę sakramentów. I jest to droga, która prowadzi do pełni ostatecznego spotkania z Bogiem.
Apostołowie mieli czas, aby przyzwyczaić się do innego sposobu bycia ich Mistrza w ciągu tych czterdziestu dni, w których Pan —jak wyjaśniają nam egzegeci— nie “pojawia się”, tylko —w dosłownym tłumaczeniu— “pozwala się zobaczyć”. I na tym ostatnim posiedzeniu ponownie pojawia się zdumienie. Bo teraz odkryli, że od teraz nie tylko będą głosić Słowo, ale tchnąć życie i zdrowie, widocznym gestem i słyszalnym słowem: w chrzcie i w innych sakramentach.
«Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi» (Mt 28:18). Cała władza .... Iść do wszystkich narodów ... I nauczać zachować wszystko ... A On będzie z nimi —ze swoim Kościołem, z nami— aż do skończenia świata (por. Mt 28,19-20). Te “wszystko” rozbrzmiewa w czasie i przestrzeni utwierdzając nas w nadziei.
