Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

XXXII Czwartek Okresu zwykłego
Ściągnij
Pierwsze Czytanie (Mdr 7,22—8,1): Jest bowiem w Mądrości duch rozumny, święty, jedyny, wieloraki, subtelny, rączy, przenikliwy, nieskalany, jasny, niecierpiętliwy, miłujący dobro, bystry, niepowstrzymany, dobroczynny, ludzki, trwały, niezawodny, beztroski, wszechmogący i wszystkowidzący, przenikający wszelkie duchy rozumne, czyste i najsubtelniejsze. Mądrość bowiem jest ruchliwsza od wszelkiego ruchu i przez wszystko przechodzi i przenika dzięki swej czystości. Jest bowiem tchnieniem mocy Bożej i przeczystym wypływem chwały Wszechmocnego, dlatego nic skażonego do niej nie przylgnie. Jest odblaskiem wieczystej światłości, zwierciadłem bez skazy działania Boga, obrazem Jego dobroci.

Jedna jest, a wszystko może, pozostając sobą, wszystko odnawia, a przez pokolenia zstępując w dusze święte, wzbudza przyjaciół Bożych i proroków. Bóg bowiem miłuje tylko tego, kto przebywa z Mądrością. Bo ona piękniejsza niż słońce i wszelki gwiazdozbiór. Porównana ze światłością uzyska pierwszeństwo, po tamtej bowiem nastaje noc, a Mądrości zło nie przemoże. Sięga potężnie od krańca do krańca i włada wszystkim z dobrocią.
Psalm Responsoryjny: 118
R/. Słowo Twe, Panie, niezmienne na wieki.
Twoje słowo, Panie, jest wieczne, niezmienne jak niebiosa. Twoja wierność przez pokolenia, umocniłeś ziemię, by trwała.

Wszystko trwa do dzisiaj według Twoich wyroków, bo wszelkie rzeczy Ci służą. Poznanie Twoich słów oświeca i naucza niedoświadczonych.

Okaż Twemu słudze światło swego oblicza i naucz mnie Twoich ustaw. Niech żyje moja dusza i niech Ciebie chwali, niech mnie wspierają Twoje wyroki.
Śpiew przed Ewangelią (J 15,5): Alleluja, alleluja, alleluja. Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli stanąć przed Synem Człowieczym. Alleluja, alleluja, alleluja.
Tekst Ewangelii (Łk 17,20-25): Zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: «Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie; i nie powiedzą: "Oto tu jest" albo: "Tam". Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest».

Do uczniów zaś rzekł: «Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie. Powiedzą wam: "Oto tam" lub: "Oto tu". Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi! Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego. Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie.

«Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest»

Fray Josep Mª MASSANA i Mola OFM (Barcelona, Hiszpania)

Dzisiaj Faryzeusze pytają Jezusa o coś, co zawsze budziło zainteresowanie w mieszaninie ciekawości i strachu...: kiedy przyjdzie Królestwo Boże? Na kiedy przypadnie ostatni dzień, koniec świata, powrót Chrystusa, aby sądzić żywych i umarłych na sądzie ostatecznym?

Jezus powiedział, że jest to nieprzewidywalne. Wiemy tylko, że przyjdzie nagle, bez ostrzeżenia: będzie jak «błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego» (Łk 17,24), nagłe zdarzenie, jednocześnie pełne światła i chwały. Co do okoliczności, drugie przyjście Jezusa pozostaje tajemnicą. Ale Jezus daje nam prawdziwą i pewną wskazówkę: od teraz «królestwo Boże pośród was jest» (Łk 17,21). Czy też «w was».

Wielkie wydarzenie ostatniego dnia będzie dotyczyć całego uniwersum, ale również pojawi się w małym mikrokosmosie serca każdego z nas. To tam należy udać się w poszukiwaniu Królestwa. To w naszym wnętrzu jest Niebo, gdzie odnajdziemy Jezusa.

To Królestwo, które zacznie się nieoczekiwanie “na zewnątrz”, może zacząć się już teraz “wewnątrz” nas. Ostatni dzień kształci się już teraz wewnątrz każdego z nas. Jeśli chcemy wejść do Królestwa w dniu ostatecznym musimy sprawić, żeby Królestwo weszło w nas już teraz. Jeśli chcemy, żeby Jezus w tym decydującym momencie był naszym miłosiernym sędzią, zróbmy wszystko, by był On teraz naszym przyjacielem i gościem w naszym wnętrzu.

Święty Bernard w kazaniu adwentowym mówi o trzech przyjściach Jezusa. Pierwsze przyjście, kiedy stał się człowiekiem; ostatnie, kiedy przyjdzie jako sędzia. Jest pośrednie przyjście, które ma miejsce tu i teraz w sercu każdego z nas. To tu uobecniają się na poziomie osobistym doświadczenia pierwszego i ostatecznego przyjścia. Orzeczenie Jezusa w Dzień Sądu będzie tym, które już teraz rozbrzmiewa w naszych sercach. To, co jeszcze nie nadeszło, już teraz staje się faktem.

Myśli na dzisiejszą Ewangelię

  • «Kiedy dzień chylił się ku końcowi, Pan oddał na krzyżu swoją duszę, którą potem odzyskał, bo nie stracił jej wbrew swojej woli. My także byliśmy tam reprezentowani!» (Święty Augustyn)

  • «Także cierpienie, codzienny krzyż, krzyż pracy, rodziny, staranie się o dobre wypełnianie obowiązków, te małe codzienne krzyże są częścią Królestwa Bożego» (Franciszek)

  • «W Eucharystii (…) Prośby skierowane do naszego Ojca - w odróżnieniu od modlitw Starego Przymierza - opierają się na urzeczywistnionym już raz na zawsze misterium zbawienia w Chrystusie Ukrzyżowanym i Zmartwychwstałym.» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 2771)