Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
Bądź Mu wierny, a On zajmie się tobą, prostuj swe drogi i Jemu zaufaj. Którzy boicie się Pana, oczekujcie Jego zmiłowania, nie zbaczajcie z drogi, abyście nie upadli. Którzy boicie się Pana, zawierzcie Mu, a nie przepadnie wasza zapłata. Którzy boicie się Pana, spodziewajcie się dobra, wiecznego wesela i zmiłowania. Popatrzcie na dawne pokolenia i zobaczcie: któż zaufał Panu, a został zawstydzony? Albo któż trwał w bojaźni Pańskiej i był opuszczony? Albo któż wzywał Go, a On nim wzgardził? Dlatego że Pan jest litościwy i miłosierny, odpuszcza grzechy i zbawia w czasie utrapienia.
Pan zna dni postępujących nienagannie, a ich dziedzictwo trwać będzie na wieki. W czasie klęski nie zaznają wstydu, w dniach głodu zostaną nasyceni.
Odstąp od złego, czyń dobrze, abyś mógł przetrwać na wieki. Gdyż Pan miłuje sprawiedliwość i nie opuszcza swych świętych, nikczemni wyginą na zawsze, a ich potomstwo będzie wytępione.
Zbawienie sprawiedliwych pochodzi od Pana, On ich ucieczką w czasie utrapienia. Pan ich wspomaga i wyzwala, wybawia od występnych i zachowuje, On bowiem jest ich ucieczką.
Tak przyszli do Kafarnaum. Gdy był w domu, zapytał ich: «O czym to rozprawialiście w drodze?» Lecz oni milczeli, w drodze bowiem posprzeczali się między sobą o to, kto z nich jest największy. On usiadł, przywołał Dwunastu i rzekł do nich: «Jeśli kto chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich!». Potem wziął dziecko, postawił je przed nimi i objąwszy je ramionami, rzekł do nich: «Kto przyjmuje jedno z tych dzieci w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje Mnie, lecz Tego, który Mnie posłał».
«Syn Człowieczy będzie wydany»
Rev. D. Jordi PASCUAL i Bancells (Salt, Girona, Hiszpania)Dzisiaj Ewangelia przynosi nam dwie nauki Jezusa, które są ściśle związane ze sobą. Z jednej strony Pan zapowiada, że «Go zabiją, lecz zabity po trzech dniach zmartwychwstanie» (Mk 09,31). To jest wolą Ojca: po to przyszedł na świat; tak chce nas uwolnić od niewolnictwa grzechu i śmierci wiecznej; w ten sposób Jezus uczyni nas dziećmi Bożymi. Tak Ofiara Pana, tak skrajna, że oddaje za nas Swoje życie, pokazuje nieskończoność Miłości Boga: niezmierzona miłość, miłość, której nie obchodzi poniżyć się do szaleństwa i skandalu Krzyża.
Przeraża reakcja Apostołów, jeszcze zbyt zajętych sobą i zapominających o uczeniu się od Mistrza: «Oni jednak nie rozumieli tych słów» (Mk 09,32), ponieważ idąc rozprawiali, który z nich jest największy, i nie mają odwagi się Go o to zapytać, aby nie zostać zganionym.
Z łagodną cierpliwością Jezus dodaje: należy uczynić się ostatnim i sługą wszystkich. Należy przygarnąć prostego i małego, bo Pan chciał być z nim identyfikowany. Powinniśmy przygarnąć Jezusa w naszym życiu, ponieważ w ten sposób otwieramy drzwi samemu Bogu. To jak życiowy program, którym się kierować.
Tak wyjaśnia to proboszcz z Ars, Jan Maria Vianney: «Za każdym razem kiedy rezygnujemy z naszej woli poddając się woli innych, pod warunkiem, że nie jest ona sprzeczna z prawem Bożym, zasługujemy na uznanie, które tylko Bóg rozpoznaje». Jezus naucza słowami, ale przede wszystkim naucza Swoimi dziełami. Ci Apostołowie, początkowo trudni do zrozumienia, po Krzyżu i Zmartwychwstaniu, naśladują swego Pana i swego Boga. I, w towarzystwie Najświętszej Maryi, stają się coraz mniejsi, aby Jezus wzrastał w nich i w świecie.
