Ewangelia kontrastuje świat z wyznawcami Chrystusa. Świat reprezentuje to wszystko co grzeszne w naszym życiu. Cechą ucznia Jezusa jest więc walka ze złem i grzechem, który jest wewnątrz każdego człowieka i na świecie. Dlatego Jezus Zmartwychwstały jest światłem, światłem, które rozświetla mroki świata. Karol Wojtyła zachęcał nas mówiąc «że to światło uczyni nas silniejszymi i zdolnymi zaakceptować i kochać całą Prawdę Chrystusa, by kochać je tym bardziej, im bardziej świat je zaprzecza».

Ani chrześcijanin, ani Kościół nie mogą śledzić trendów i kryteriów świata. Jedynym kryterium, ostatecznym i nieuniknionym jest Chrystus. To nie Jezus ma się dostosować do świata, w którym żyjemy; to my mamy przekształcić nasze życie w Jezusie. «Chrystus jest ten sam wczoraj, dziś i na wieki». To powinno dać nam do myślenia. Kiedy nasze zsekularyzowane społeczeństwo domaga się od nas i od Kościoła pewnych zmian lub pozwoleń po prostu domaga się oddalenia się od Boga. Chrześcijanin musi pozostać wierny Chrystusowi i Jego słowu. Święty Ireneusz mówi: «Bóg nie potrzebuje niczego, ale człowiek potrzebuje być w komunii z Bogiem. I chwała człowieka jest w wytrwałości i w pozostaniu w służbie Bogu».

Ta lojalność może ściągnąć wiele razy prześladowania: «Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować» (J 15,20). Nie powinniśmy się bać prześladowań; raczej powinniśmy się obawiać nie wystarczającego pragnienia czynienia woli Pana. Bądźmy odważni i nie bójmy się głosić Zmartwychwstałego Chrystusa, światła i radości chrześcijan! Niech Duch Święty nas przemieni, byśmy byli zdolni głosić to całemu światu!