Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Akceptuję
Więcej informacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

Wniebowstąpienie Pańskie (A)
Ściągnij
Zobacz Pierwsze Czytanie i Psalm Responsoryjny
Pierwsze Czytanie (Dz 1,1-11): Pierwszą książkę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus czynił i nauczał od początku aż do dnia, w którym udzielił przez Ducha Świętego poleceń Apostołom, których sobie wybrał, a potem został wzięty do nieba. Im też po swojej męce dał wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym.

A podczas wspólnego posiłku kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca. Mówił: ”Słyszeliście o niej ode Mnie: Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym”. Zapytywali Go zebrani: ”Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?”. Odpowiedział im: ”Nie wasza to rzecz znać czas i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi”.

Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: ”Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba”.
Psalm Responsoryjny: 46
R/. Pan wśród radości wstępuje do nieba.
Wszystkie narody klaskajcie w dłonie, radosnym głosem wykrzykujcie Bogu, bo Pan Najwyższy, straszliwy, jest wielkim Królem nad całą ziemią.

Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków, Pan wstępuje przy dźwięku trąby. Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie, śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.

Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi, hymn zaśpiewajcie! Bóg króluje nad narodami, Bóg zasiada na swym świętym tronie.
Drugie Czytanie (Ef 1,17-23): Bracia: Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznawaniu Jego samego, to znaczy światłe oczy dla waszego serca, tak byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych i czym przemożny ogrom Jego mocy względem nas wierzących - na podstawie działania Jego potęgi i siły, z jaką dokonał dzieła w Chrystusie, gdy wskrzesił Go z martwych i posadził po swojej prawicy na wyżynach niebieskich, ponad wszelką zwierzchnością i władzą, i mocą, i panowaniem, i ponad wszelkim innym imieniem wzywanym nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym. I wszystko poddał pod Jego stopy, a Jego samego ustanowił nade wszystko Głową dla Kościoła, który jest Jego Ciałem, Pełnią Tego, który napełnia wszystko na wszelki sposób.
Śpiew przed Ewangelią (Mt 28,19.20): Alleluja, alleluja, alleluja. Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, Ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do skończenia świata. Alleluja, alleluja, alleluja.
Tekst Ewangelii (Mt 28,16-20): Jedenastu zaś uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata».

«Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi»

Dr. Josef ARQUER (Berlin, Niemcy)

Dzisiaj kontemplujemy ręce, które błogosławią —ostatni ziemski gest Pana (por. Łk 24,51). Albo ślady na kopcu —ostatni widzialny znak kroków Boga po naszej ziemi. Czasami kopiec ten jest reprezentowany jako skała, i odcisk jego kroków odbija się nie na ziemi, ale w skale. Jakby odnosząc się do tego kamienia, który On zapowiedział, i który wkrótce zostanie przypieczętowany przez wiatr i ogień Pięćdziesiątnicy. Ikonografia od czasów starożytnych używane tych jakże sugestywnych symboli. A także tajemnicza chmura —cień i światło w tym samym czasie— która towarzyszy tylu teofaniom w Starym Testamencie. Oblicze Pana nas olśniewa.

Leon I Wielki pomaga nam pogłębić to wydarzenie: „«To co było widoczne w naszym Zbawicielu teraz przeszło w Jego tajemnice». Jakie tajemnice? Te, które powierzył swemu Kościołowi. Gest błogosławieństwa rozgrywa się w liturgii, ślady na ziemi wyznaczają drogę sakramentów. I jest to droga, która prowadzi do pełni ostatecznego spotkania z Bogiem.

Apostołowie mieli czas, aby przyzwyczaić się do innego sposobu bycia ich Mistrza w ciągu tych czterdziestu dni, w których Pan —jak wyjaśniają nam egzegeci— nie “pojawia się”, tylko —w dosłownym tłumaczeniu— “pozwala się zobaczyć”. I na tym ostatnim posiedzeniu ponownie pojawia się zdumienie. Bo teraz odkryli, że od teraz nie tylko będą głosić Słowo, ale tchnąć życie i zdrowie, widocznym gestem i słyszalnym słowem: w chrzcie i w innych sakramentach.

«Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi» (Mt 28:18). Cała władza .... Iść do wszystkich narodów ... I nauczać zachować wszystko ... A On będzie z nimi —ze swoim Kościołem, z nami— aż do skończenia świata (por. Mt 28,19-20). Te “wszystko” rozbrzmiewa w czasie i przestrzeni utwierdzając nas w nadziei.