Zespół 200 kapłanów komentuje Ewangelię na dzień
200 kapłanów komentuje Ewangelię na dzień
Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
Nie będziesz żywił w sercu nienawiści do brata. Będziesz upominał bliźniego, aby nie zaciągnąć winy z jego powodu. Nie będziesz mściwy, nie będziesz żywił urazy do synów twego ludu, ale będziesz kochał bliźniego jak siebie samego. Ja jestem Pan»”.
Jego słuszne nakazy radują serce, jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.
Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, sądy Pana prawdziwe, a wszystkie razem słuszne.
Niech znajdą uznanie przed Tobą słowa ust moich i myśli mego serca, Panie, moja Opoko i mój Zbawicielu.
Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: "Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom! Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie." Wówczas zapytają i ci: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?" Wtedy odpowie im: "Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili". I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego».
«Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili»
Rev. D. Joaquim MONRÓS i Guitart (Tarragona, Hiszpania)Dzisiaj przypomniano nam Sąd Ostateczny, «Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim» (Mt 25:31), i podkreśla się, że ofiarowanie jedzenia, picia, ubrania...to dzieła miłości dla chrześcijanina, gdy czyniąc to potrafi dostrzec w nich samego Chrystusa.
Mówi Jan od Krzyża: «W godzinach popołudniowych będziemy sądzeni z miłości. Naucz się kochać Boga, jak Bóg chce być miłowany, zapomnij o sobie samym». Nie czynienie tego co powinno się czynić w służbie innym dzieciom Boga i braci naszych, to pozostawienie Chrystusa bez tych szczegółów miłości: to grzechy zaniechania.
Sobór Watykański II w konstytucji Gaudium et spes, wyjaśniając wymagania chrześcijańskiej dobroczynności, która nadaje sens pomocy społecznej, mówi: «W naszych czasach, w sposób szczególny wzywani jesteśmy do obowiązku bycia bliskim każdemu człowiekowi i służeniu mu z miłością, niezależnie czy jest to starsza osoba opuszczona przez wszystkich, czy nieślubne dziecko narażone na płacenie grzechu, którego nie popełniło, czy głodny, który apeluje do naszego sumienia, przywołując słowa Pana: ‘Co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili‘ (Mt 25,40) ».
Przypomnijmy, że Chrystus żyje w chrześcijanach... i mówi nam: «Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata» (Mt 28,20).
Sobór Laterański IV określa sąd ostateczny jako prawdę wiary: «Jezus Chrystus ma przyjść na koniec świata, aby sądzić żywych i umarłych, i aby dać każdemu według uczynków swoich, zarówno potępionym jak i wybranym (...), aby otrzymali według swych czynów, dobrych i złych: tamtym z diabłem wieczną karę, a tym z Chrystusem wieczną chwałę».
Prośmy Maryję Pannę o pomoc w naszych aktach służby Jej Synowi pośród naszych braci.
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Siebie złóżmy w ofierze Bogu, składajmy ją codziennie i bezustannie. Czyńmy, co powiedziano; swoimi cierpieniami bierzmy w siebie Jego cierpienia; krwią uczcijmy Jego krew; z radością dajmy się wynieść na krzyż.» (Święty Grzegorz z Nazajnzu)
«Przez dzieła miłosierdzia co do ciała dotykamy ciała Chrystusa w braciach i siostrach, którzy potrzebują być nakarmieni, odziani, mieć mieszkanie i być odwiedzani. Właśnie grzesznik, dotykający w cierpiącym ciała Jezusa ukrzyżowanego, może otrzymać dar uświadomienia sobie, że właściwie sam jest nieszczęsnym żebrakiem» (Franciszek)
«Od żłóbka aż do krzyża Jezus dzieli życie ubogich; zna głód, pragnienie i ogołocenie. Co więcej, utożsamia się z wszelkiego rodzaju ubogimi, a aktywną miłość do nich czyni warunkiem wejścia do swojego Królestwa» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 544)