Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Akceptuję
Więcej informacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

I Poniedziałek Wielkiego Postu
Ściągnij
Zobacz Pierwsze Czytanie i Psalm Responsoryjny
Pierwsze Czytanie (Kpł 19,1-2.11-18): Pan powiedział do Mojżesza: „Mów do całej społeczności synów Izraela i powiedz im: «Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz. Nie będziecie kraść, nie będziecie kłamać, nie będziecie oszukiwać jeden drugiego. Nie będziecie przysięgać fałszywie na moje imię. Byłoby to zbezczeszczeniem imienia Boga twego. Ja jestem Pan. Nie będziesz uciskał bliźniego, nie będziesz go wyzyskiwał. Zapłata najemnika nie będzie pozostawać w twoim domu przez noc aż do poranka. Nie będziesz złorzeczył głuchemu. Nie będziesz kładł przeszkody przed niewidomym, ale będziesz się bał Boga twego. Ja jestem Pan. Nie będziesz wydawać niesprawiedliwych wyroków. Nie będziesz stronniczym na korzyść ubogiego ani nie będziesz miał względów dla bogatego, sprawiedliwie będziesz sądził bliźniego. Nie będziesz szerzył oszczerstw między krewnymi, nie będziesz czyhał na życie bliźniego. Ja jestem Pan.
Nie będziesz żywił w sercu nienawiści do brata. Będziesz upominał bliźniego, aby nie zaciągnąć winy z jego powodu. Nie będziesz mściwy, nie będziesz żywił urazy do synów twego ludu, ale będziesz kochał bliźniego jak siebie samego. Ja jestem Pan»”.
Psalm Responsoryjny: 18
R/. Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne.
Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, świadectwo Pana niezawodne, uczy rostaczka mądrości.

Jego słuszne nakazy radują serce, jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.

Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, sądy Pana prawdziwe, a wszystkie razem słuszne.

Niech znajdą uznanie przed Tobą słowa ust moich i myśli mego serca, Panie, moja Opoko i mój Zbawicielu.
Śpiew przed Ewangelią (2Kor 6,2): Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia.
Tekst Ewangelii (Mt 25,31-46): W owym czasie Jezus powiedział do uczniów: Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: "Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata! Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie". Wówczas zapytają sprawiedliwi: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?" A Król im odpowie: "Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili".

Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: "Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom! Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie." Wówczas zapytają i ci: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?" Wtedy odpowie im: "Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili". I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego».

«Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili»

Rev. D. Joaquim MONRÓS i Guitart (Tarragona, Hiszpania)

Dzisiaj przypomniano nam Sąd Ostateczny, «Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim» (Mt 25:31), i podkreśla się, że ofiarowanie jedzenia, picia, ubrania...to dzieła miłości dla chrześcijanina, gdy czyniąc to potrafi dostrzec w nich samego Chrystusa.

Mówi Jan od Krzyża: «W godzinach popołudniowych będziemy sądzeni z miłości. Naucz się kochać Boga, jak Bóg chce być miłowany, zapomnij o sobie samym». Nie czynienie tego co powinno się czynić w służbie innym dzieciom Boga i braci naszych, to pozostawienie Chrystusa bez tych szczegółów miłości: to grzechy zaniechania.

Sobór Watykański II w konstytucji Gaudium et spes, wyjaśniając wymagania chrześcijańskiej dobroczynności, która nadaje sens pomocy społecznej, mówi: «W naszych czasach, w sposób szczególny wzywani jesteśmy do obowiązku bycia bliskim każdemu człowiekowi i służeniu mu z miłością, niezależnie czy jest to starsza osoba opuszczona przez wszystkich, czy nieślubne dziecko narażone na płacenie grzechu, którego nie popełniło, czy głodny, który apeluje do naszego sumienia, przywołując słowa Pana: ‘Co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili‘ (Mt 25,40) ».

Przypomnijmy, że Chrystus żyje w chrześcijanach... i mówi nam: «Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata» (Mt 28,20).

Sobór Laterański IV określa sąd ostateczny jako prawdę wiary: «Jezus Chrystus ma przyjść na koniec świata, aby sądzić żywych i umarłych, i aby dać każdemu według uczynków swoich, zarówno potępionym jak i wybranym (...), aby otrzymali według swych czynów, dobrych i złych: tamtym z diabłem wieczną karę, a tym z Chrystusem wieczną chwałę».

Prośmy Maryję Pannę o pomoc w naszych aktach służby Jej Synowi pośród naszych braci.

Myśli na dzisiejszą Ewangelię

  • «Siebie złóżmy w ofierze Bogu, składajmy ją codziennie i bezustannie. Czyńmy, co powiedziano; swoimi cierpieniami bierzmy w siebie Jego cierpienia; krwią uczcijmy Jego krew; z radością dajmy się wynieść na krzyż.» (Święty Grzegorz z Nazajnzu)

  • «Przez dzieła miłosierdzia co do ciała dotykamy ciała Chrystusa w braciach i siostrach, którzy potrzebują być nakarmieni, odziani, mieć mieszkanie i być odwiedzani. Właśnie grzesznik, dotykający w cierpiącym ciała Jezusa ukrzyżowanego, może otrzymać dar uświadomienia sobie, że właściwie sam jest nieszczęsnym żebrakiem» (Franciszek)

  • «Od żłóbka aż do krzyża Jezus dzieli życie ubogich; zna głód, pragnienie i ogołocenie. Co więcej, utożsamia się z wszelkiego rodzaju ubogimi, a aktywną miłość do nich czyni warunkiem wejścia do swojego Królestwa» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 544)