Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
Spotkają się ze sobą łaska i wierność, ucałują się sprawiedliwość i pokój. Wierność z ziemi wyrośnie, a sprawiedliwość spojrzy z nieba.
Pan sam obdarzy szczęściem, a nasza ziemia wyda swój owoc Przed Nim będzie kroczyć sprawiedliwość, a śladami Jego kroków zbawienie.
W Nim mamy odkupienie przez Jego krew, odpuszczenie występków według bogactwa Jego łaski. Szczodrze ją na nas wylał w postaci wszelkiej mądrości i zrozumienia, przez to, że nam oznajmił tajemnicę swej woli według swego postanowienia, które przedtem w Nim powziął dla dokonania pełni czasów, aby wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie jako Głowie: to, co w niebiosach, i to, co na ziemi. W Nim dostąpiliśmy udziału my również, z góry przeznaczeni zamiarem Tego, który dokonuje wszystkiego zgodnie z zamysłem swej woli, po to, byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu, my, którzyśmy już przedtem nadzieję złożyli w Chrystusie. W Nim także wy usłyszeliście słowo prawdy, Dobrą Nowinę o waszym zbawieniu. W Nim również uwierzyliście i zostaliście naznaczeni pieczęcią Ducha Świętego, który był obiecany. On jest zadatkiem naszego dziedzictwa w oczekiwaniu na ostateczne odkupienie, które nas uczyni własnością Boga ku chwale Jego majestatu.
«Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch»
Rev. D. Jordi SOTORRA i Garriga (Sabadell, Barcelona, Hiszpania)Dzisiaj, w XV Niedzielę okresu zwykłego czytamy w Ewangelii, że Jezus posyła Dwunastu po dwóch, aby głosili. Do tej pory towarzyszyli Mistrzowi na drogach Galilei, lecz teraz oto przyszedł czas, aby rozpocząć szerzenie Ewangelii, Dobrej Nowiny o tym, że Bóg Ojciec kocha nas nieszkończoną miłością i przywraca nas do życia, byśmy byli szczęśliwi aż do wieczności. Nowina ta jest skierowana do wszystkich. Nikt nie pozostaje na marginesie wyzwalającej nauki Jezusa. Nikt nie jest wyłączony z Miłości Boga. Trzeba dotrzeć aż na krańce świata. Trzeba głosić ludziom radość pełnego i uniwersalnego zbawienia dzięki Jezusowi Chrystusowi Synowi Bożemu, który dla nas stał się człowiekiem, który umarł i zmartwychwstał i jest obecny w Kościele.
Wyposażeni we «władzę nad duchami nieczystymi» (Mk 6,7) i ze znikomym bagażem —«Przykazał im, żeby nic ze sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie; ale: ‘Obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien’» (Mk 6,8)— tak rozpoczynają misję Kościoła. Skuteczność ich ewangelizacyjnego głoszenia nie pochodziła od ludzkich czy materialnych wpływów, lecz z mocy Boga i szczerości wiary i świadectwa życia głosicieli. «Wszelki bodziec, energia i oddanie ewangelizatorów pochodzą ze źródła, jakim jest miłość Boga wbudzona w naszych sercach przez dar Ducha Świętego» (Jan Paweł II).
Na początku XXI wieku Dobra Nowina nie dotarła jeszcze wszędzie, ani nie jest tak silne jej oddziaływanie. Trzeba głosić nawrócenie i pokonywać wiele złych duchów.
A ci, którzy otrzymaliśmy, czy potrafimy docenić Dobrą Nowinę? Czy jesteśmy jej świadomi? Czy jesteśmy wdzięczni? Czujmy się posłani, bądźmy misjonarzami przynaglonymi do głoszenia, przede wszystkim, przykładem życia, a jeśli trzeba, to i słowem, aby Dobrej Nowiny nie zabrakło tym, których Bóg postawił na naszej drodze.
