Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
Po upływie wielu dni rzekł do mnie Pan: „Wstań i idź nad Eufrat, i zabierz stamtąd pas, który ci kazałem ukryć”. I poszedłem nad Eufrat, odszukałem i wyciągnąłem pas z miejsca, w którym go ukryłem, a oto pas zbutwiał i nie nadawał się do niczego. I skierował Pan do mnie następujące słowo: „To mówi Pan: Tak oto zniszczę pychę Judy i bezgraniczną pychę Jerozolimy. Przewrotny ten naród odmawia posłuszeństwa moim słowom, postępując według swego zatwardziałego serca; ugania się za obcymi bogami, by im służyć i oddawać cześć, niech więc się stanie jak ten pas, który nie nadaje się do niczego. Albowiem jak przylega pas do bioder mężczyzny, tak przygarnąłem do siebie cały dom Izraela i cały dom Judy, mówi Pan, by były dla Mnie narodem, moją sławą, moim zaszczytem i moją dumą”.
I rzekł: „Od wrócę od nich oblicze, zobaczę ich koniec. Gdyż są narodem niestałym, dziećmi, co nie mają wierności.
Mnie do zazdrości pobudzili nie-bogiem, rozjątrzyli Mnie swymi czczymi bożkami; i Ja ich do zazdrości pobudzę nie-ludem, rozjątrzę ich głupim narodem”.
Powiedział im inną przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło». To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. Tak miało się spełnić słowo Proroka: Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata.
«A bez przypowieści nic im nie mówił»
Rev. D. Josep Mª MANRESA Lamarca (Valldoreix, Barcelona, Hiszpania)Dzisiaj Ewangelia przedstawia Jezusa głoszącego kazanie swoim uczniom. I czyni to, jak to w Jego zwyczaju, za pomocą przypowieści, czyli za pomocą prostych obrazów wyjaśnia wielkie tajemnice Królestwa. W ten sposób każdy mógł je zrozumieć, wykształcony czy nie.
«Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy...» (Mt 13,31). Ziarna gorczycy ledwo są widoczne, są bardzo małe, ale jeśli dobrze zadbamy o nie i podlewane... przemieniają się w duże drzewo. «Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki... » (Mt 13,33). Drożdży nie widzimy, ale bez nich ciasto nie urośnie. Takie też jest życie chrześcijańskie, życie w łasce: nie jest widoczna z zewnątrz, nie robi hałasu, ale... jeśli przedostanie się do czyjegoś serca, łaska Boża sprawi, że nasiona przyniosą owoce i przemieni grzesznika w świętego.
Ta boska łaska dana nam jest przez wiarę, przez modlitwę, przez sakramenty, przez miłość. Ale to życie w łasce jest przede wszystkim darem, na który trzeba pokornie czekać i pragnąć. Dar, którego mądrzy tego świata nie potrafią docenić, ale który Bóg Nasz Pan chce przekazać skromnym i prostym.
Oby, kiedy nas będzie szukać, znalazła nas nie w grupie dumnych, ale skromnych, którzy przyznają się do słabości i grzechu, wdzięcznych i ufnych w dobroć Pana. Tak nasienie gorczycy stanie się wielkim drzewem; tak zaczyn Słowa Bożego zdziała w nas owoce życia wiecznego. Ponieważ «im bardziej pochyla się serce w pokorze, tym bardziej się wznosi ku doskonałości» (św. Augustyn).
