Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

XXVII Niedziela okresu zwykłego (A)
Ściągnij
Pierwsze Czytanie (Iz 5,1-7): Chcę zaśpiewać memu przyjacielowi pieśń o jego miłości ku swojej winnicy. Przyjaciel mój miał winnicę na żyznym pagórku. Otóż okopał ją i oczyścił z kamieni, i zasadził w niej szlachetną winorośl; pośrodku niej zbudował wieżę, także i kadź w niej wykuł. I spodziewał się, że wyda winogrona, lecz ona cierpkie wydała jagody.

„Teraz więc, o mieszkańcy Jeruzalem i mężowie z Judy, rozsądźcie, proszę, między mną a między winnicą moją. Co jeszcze miałem uczynić winnicy mojej, a nie uczyniłem w niej? Czemu, gdy czekałem, by winogrona wydała, ona cierpkie dała jagody? Więc dobrze! Pokażę wam, co uczynię winnicy mojej: Rozbiorę jej żywopłot, by ją rozgrabiono; rozwalę jej ogrodzenie, by ją stratowano. Zamienię ją w pustynię,
nie będzie przycinana ni plewiona, tak iż wzejdą osty i ciernie. Chmurom zakażę spuszczać na nią deszcz”.

Otóż winnicą Pana Zastępów jest dom Izraela, a ludzie z Judy szczepem Jego wybranym. Oczekiwał tam sprawiedliwości, a oto rozlew krwi, i prawowierności, a oto krzyk grozy.
Psalm Responsoryjny: 79
R/. Winnicą Pana jest dom Izraela.
Przeniosłeś z Egiptu winorośl i zasadziłeś ją wygnawszy pogan. Rozpostarła swe pędy aż do Morza, aż do Rzeki swe latorośle.

Dlaczego zburzyłeś jej ogrodzenie i każdy przechodzień zrywa jej grona? Niszczy ją dzik leśny i obgryzają polne zwierzęta.

Powróć, Boże Zastępów, wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl I chroń to, co zasadziła Twoja prawica, latorośl, którą umocniłeś dla siebie.

Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie, daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili. Odnów nas, Panie, Boże Zastępów, i rozjaśnij nad nami swoje oblicze, a będziemy zbawieni.
Drugie Czytanie (Flp 4,6-9): Bracia: O nic się zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem. A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie.

W końcu, bracia, wszystko, co jest prawdziwe, co godne, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co zasługuje na uznanie: jeśli jest jakąś cnotą i czynem chwalebnym, to miejcie na myśli. Czyńcie to, czego się nauczyliście, co przejęliście, co usłyszęliście i co zobaczyliście u mnie, a Bóg pokoju będzie z wami.
Śpiew przed Ewangelią (J 15,16): Alleluja, alleluja, alleluja. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem, abyście szli i owoc przynosili. Alleluja, alleluja, alleluja.
Tekst Ewangelii (Mt 21,33-43): Posłuchajcie innej przypowieści! Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał w niej tłocznię, zbudował wieżę, w końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał. Gdy nadszedł czas zbiorów, posłał swoje sługi do rolników, by odebrali plon jemu należny. Ale rolnicy chwycili jego sługi i jednego obili, drugiego zabili, trzeciego zaś ukamienowali. Wtedy posłał inne sługi, więcej niż za pierwszym razem, lecz i z nimi tak samo postąpili. W końcu posłał do nich swego syna, tak sobie myśląc: Uszanują mojego syna.

Lecz rolnicy zobaczywszy syna mówili do siebie: "To jest dziedzic; chodźcie zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo". Chwyciwszy go, wyrzucili z winnicy i zabili. Kiedy więc właściciel winnicy przyjdzie, co uczyni z owymi rolnikami?» Rzekli Mu: «Nędzników marnie wytraci, a winnicę odda w dzierżawę innym rolnikom, takim, którzy mu będą oddawali plon we właściwej porze». Jezus im rzekł: «Czy nigdy nie czytaliście w Piśmie: Właśnie ten kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła. Pan to sprawił, i jest cudem w naszych oczach. Dlatego powiadam wam: Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce.

«W końcu posłał do nich swego syna, tak sobie myśląc: Uszanują mojego syna.»

P. Jorge LORING SJ (Cádiz, Hiszpania)

Dzisiaj rozważamy tajemnicę odrzucenia Boga, ogólnie, a Chrystusa szczególnie. Zaskakuje ponawiający się opór ludzi względem Bożej miłości.

Ale dzisiejsza przypowieść odnosi się zwłaszcza do odrzucenia Chrystusa przez Żydów: «W końcu posłał do nich swego syna, tak sobie myśląc: ‘Uszanują mojego syna’. Lecz rolnicy zobaczywszy syna mówili do siebie: 'To jest dziedzic; chodźcie zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo’. Chwyciwszy go, wyrzucili z winnicy i zabili» (Mt 21,37-39). Nie jest łatwo to zrozumieć: to dlatego, że Chrystus przyszedł odkupić cały świat, a Żydzi oczekują swojego specjalnego “mesjasza” , który im da władzę nad całym światem…

Gdy byłem w Ziemi Świętej, otrzymałem turystyczny folder Izraela, w którym opisano najsłynniejszych Żydów w historii: od Mojżesza, Gedeona i Jozuego, aż po Ben Guriona, który stworzył Państwo Izrael. Jednak w folderze tym nie figuruje Jezus Chrystus. A to Jezus był najsłynniejszym Żydem w historii: dziś znany jest na całym świecie, a umarł dwa tysiące lat temu…

Wielkich bohaterów, po upływie czasu podziwia się, ale nie kocha. Dziś nikt nie kocha Cervantesa, ani Michała Anioła. A jednak, Jezus jest postacią najbardziej kochaną w historii. Mężczyźni i kobiety oddają życie w imię miłości do Niego. Jedni od razu, poprzez męczeństwo, a inni “kropla po kropli”, żyjąc tylko dla Niego. Są ich tysiące na całym świecie.

Jezus jest Tym, który wywarł największy wpływ na historię. Wartości akceptowane dziś wszędzie, są pochodzenia chrześcijańskiego. I nie tylko, bo uznaje się, że dziś również Żydzi zbliżają się do Jezusa Chrystusa (“nasi starsi bracia w wierze”, jak powiedział Jan Paweł II). Prośmy Boga szczególnie o nawrócenie Żydów, ponieważ ten naród o wielkich cnotach, nawrócony na katolicyzm, może przynieść wiele korzyści całej ludzkości.