Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
Mojżesz wszedł wtedy na górę do Boga, a Pan zawołał na niego z góry i powiedział: «Tak powiesz domowi Jakuba i to oznajmisz Izraelitom: Wy widzieliście, co uczyniłem Egiptowi, jak niosłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do Mnie. Teraz, jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów, gdyż do Mnie należy cała ziemia. Lecz wy będziecie Mi królestwem kapłanów i ludem świętym».
W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem, z hymnami w Jego przedsionki, chwalcie i błogosławcie Jego imię. Albowiem Pan jest dobry, Jego łaska trwa na wieki, a Jego wierność przez pokolenia.
Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. Jeżeli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej, będąc już pojednanymi, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to – ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie.
Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości.
A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy – Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził.
Tych to Dwunastu wysłał Jezus i dał im takie wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie».
„Jezus, widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza”
Rev. D. Joan SERRA i Fontanet (Barcelona, Hiszpania)Dzisiaj Ewangelia mówi nam, że Pan - patrząc na ludzi - czuł się poruszony, ponieważ ci ludzie byli zdezorientowani i zmęczeni, jak owce bez pasterza (por. Mt 9,36). Lud Izraela wiedział bardzo dobrze, lepiej niż my - mieszkańcy miast - czym jest pasterz i jaki zamęt powstaje, gdy owce zostają same bez pasterza.
Gdyby Jezus przyszedł dzisiaj, myślę, że powtórzyłby te same słowa: jest wiele osób zdezorientowanych, szukających sensu życia. - Panie, jakie rozwiązanie proponujesz na ten wielki problem? Jezus prosi o modlitwę, wybiera dwunastu apostołów i wysyła ich, aby głosili królestwo Boże.
Wybrał dwunastu apostołów! Wysyła tych dwunastu mężczyzn, aby głosili: «Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie» (Mt 10,7-8). To, co uczynili apostołowie, a my musimy zrobić, to głosić uroczość osoby Jezusa Chrystusa i Jego orędzie pokoju i miłości, i to bezinteresownie.
Wszyscy jesteśmy do tego powołani: następcy apostołów - biskupi i inni pasterze - ale także wszyscy wierni, w jedności z nimi. Wszyscy mamy tę misję na świecie: leczyć ludzkość z jej ran, kierować ją w jej poszukiwaniach... Nie tylko biskupi i księża, ale także świeccy: na przykład w rodzinie - jako domu i szkole wiary; na uniwersytecie i w szkołach; w mediach; w służbie zdrowia..., i każdy chrześcijanin w swoim środowisku przyjaźni i pracy.
Posłuchajmy św. Franciszka de Sales, który pisze: «W samym stworzeniu rzeczy, Bóg, Stwórca, nakazał roślinom, aby każda z nich dawała owoc zgodnie z gatunkiem. Podobnie, chrześcijanom - które są żywymi roślinami Kościoła - nakazał każdemu z nich, aby dawał owoc pobożności zgodnie z jakością, stanem i powołaniem, które miał».
