Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
Oto Ty zawrzałeś gniewem, bo grzeszyliśmy przeciw Tobie od dawna i byliśmy zbuntowani. My wszyscy byliśmy skalani, a wszystkie nasze dobre czyny jak skrwawiona szmata. My wszyscy opadliśmy zwiędli jak liście, a nasze winy poniosły nas jak wicher. Nikt nie wzywał Twojego imienia, nikt się nie zbudził, by się chwycić Ciebie. Bo skryłeś Twoje oblicze przed nami i oddałeś nas w moc naszej winy. A jednak, Panie, Ty jesteś naszym Ojcem. My jesteśmy gliną, a Ty naszym Twórcą. Wszyscy jesteśmy dziełem rąk Twoich.
Powróć, Boże Zastępów, wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl. Chroń to, co zasadziła Twoja prawica, latorośl, którą umocniłeś dla siebie.
Wyciągnij rękę nad mężem Twej prawicy, nad synem człowieczym, którego umocniłeś w swej służbie. Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie, daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.
«Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie»
Rev. D. Antoni CAROL i Hostench (Sant Cugat del Vallès, Barcelona, Hiszpania)Dzisiaj, w pierwszą niedzielę Adwentu, Kościół rozpoczyna nowy rok liturgiczny. Dlatego też wkraczamy w dni szczególnego oczekiwania, odnowy i przygotowań.
Jezus ostrzega, że nie wiemy «kiedy czas ten nadejdzie» (Mk 13,33). Tak, w tym życiu jest jeden decydujący moment. Kiedy nadejdzie? Tego nie wiemy. Pan nie chciał nawet wyjawić momentu, w którym miałby nastąpić koniec świata.
Tak czy inaczej, wszystko to prowadzi nas do przyjęcia postawy oczekiwania i czujności: «by niespodzianie przyszedłszy (...) nie zastał was śpiących» (Mk 13,36). Czas ziemskiego życia jest czasem ofiarności, czasem dojrzewania naszej zdolności do kochania; nie jest czasem rozrywki. Jest to czas “narzeczeństwa” jako przygotowania do czasu “zaślubin” w innym świecie, w komunii z Bogiem i wszystkimi świętymi.
Ale życie jest nieustannym rozpoczynaniem wciąż na nowo. Prawda jest taka, że przechodzimy przez wiele decydujących momentów: być może każdy dzień, każda godzina i każda minuta powinny przemienić się w decydujący czas. Dużo ich czy mało, ale - tak czy inaczej - tylko dni, godziny i minuty: to w nich, w konkretnym momencie, oczekuje nas Pan. «W naszym życiu, w życiu chrześcijan, to pierwsze nawrócenie - ten wyjątkowy moment, który każdy z nas pamięta i w którym każdy zrobił dokładnie to, o co prosi nas Pan - jest ważne; ale jeszcze ważniejsze i jeszcze trudniejsze są kolejne nawrócenia» (Św. Josemaría).
W tym okresie liturgicznym przygotowujemy się do świętowania wielkiego przyjścia: przyjście naszego "pana domu". “Boże Narodzenie”, “narodziny”: oby każdy dzień naszego życia był "narodzinami" do życia w miłości! Być może okaże się, że uczynienie naszego życia nieustannymi "narodzinami" będzie najlepszym sposobem, aby nie „zaspać”. Nasza Matka, święta Maryja czuwa nad nami!
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Nastał, ukochani bracia, ów czas tak ważny i doniosły, że jak mówi Duch Święty, jest to korzystny czas, to dzień zbawienia, dzień pokoju i pojednania» (Święty Karol Boromeusz)
«Nadzieja chrześcijan jest skierowana ku przyszłości, ale zawsze jest solidnie osadzona w wydarzeniach z przeszłości i prowadzi nas przez teraźniejszość» (Benedykt XVI)
«Celebrując co roku liturgię Adwentu, Kościół aktualizuje to oczekiwanie Mesjasza; uczestnicząc w długim przygotowaniu pierwszego przyjścia Zbawiciela, wierni odnawiają gorące pragnienie Jego drugiego Przyjścia. Przez celebrację narodzin i męczeństwa Poprzednika Kościół jednoczy się z jego pragnieniem: "Potrzeba, by On wzrastał, a ja żebym się umniejszał" (J 3, 30).» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 524)
