Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

XXXI Środa okresu zwykłego
Ściągnij
Pierwsze Czytanie (Flp 2,12-18): Umiłowani moi, skoro zawsze byliście posłuszni, zabiegajcie o własne zbawienie z bojaźnią i drżeniem nie tylko w mojej obecności, lecz jeszcze bardziej teraz, gdy mnie nie ma. Albowiem to Bóg jest w was sprawcą i chcenia, i działania zgodnie z Jego wolą. Czyńcie wszystko bez szemrań i powątpiewań, abyście się stali bez zarzutu i bez winy jako nienaganne dzieci Boże pośród narodu zepsutego i przewrotnego. Między nimi jawicie się jako źródła światła w świecie. Trzymajcie się mocno Słowa Życia, abym mógł być dumny w dniu Chrystusa, że nie na próżno biegłem i nie na próżno się trudziłem. A jeśli nawet krew moja ma być wylana przy ofiarniczej posłudze około waszej wiary, cieszę się i dzielę radość z wami wszystkimi: a także i wy się cieszcie i dzielcie radość ze mną.
Psalm Responsoryjny: 26
R/. Pan moim światłem i zbawieniem moim.
Pan moim światłem i zbawieniem moim, kogo miałbym się lękać? Pan obrońcą mego życia, przed kim miałbym czuć trwogę?

O jedno tylko proszę Pana, o to zabiegam, żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu, przez wszystkie dni mego życia;abym kosztował słodyczy Pana, stale się radował Jego świątynią.

Wierzę, że będę oglądał dobra Pana w krainie żyjących. Oczekuj Pana, bądź mężny, nabierz odwagi i oczekuj Pana.
Śpiew przed Ewangelią (1P 4,14): Alleluja, alleluja, alleluja. Błogosławieni jesteście, jeżeli złorzeczą wam z powodu imienia Chrystusa, albowiem Duch Boży na was spoczywa. Alleluja, alleluja, alleluja.
Tekst Ewangelii (Łk 14,25-33): A szły z Nim wielkie tłumy. On odwrócił się i rzekł do nich: «Jeśli kto przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto i siebie samego, nie może być moim uczniem. Kto nie nosi swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem.

Bo któż z was, chcąc zbudować wieżę, nie usiądzie wpierw i nie oblicza wydatków, czy ma na wykończenie? Inaczej, gdyby założył fundament, a nie zdołałby wykończyć, wszyscy, patrząc na to, zaczęliby drwić z niego: "Ten człowiek zaczął budować, a nie zdołał wykończyć". Albo który król, mając wyruszyć, aby stoczyć bitwę z drugim królem, nie usiądzie wpierw i nie rozważy, czy w dziesięć tysięcy ludzi może stawić czoło temu, który z dwudziestoma tysiącami nadciąga przeciw niemu? Jeśli nie, wyprawia poselstwo, gdy tamten jest jeszcze daleko, i prosi o warunki pokoju. Tak więc nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem».

«Kto nie nosi swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem»

Rev. D. Joan GUITERAS i Vilanova (Barcelona, Hiszpania)

Dzisiaj rozważamy drogę Jezusa do Jeruzalem. To tam odda On swoje życie dla zbawienia świata. «A szły z nim wielkie tłumy» (Łk 14,25): uczniowie, którzy za nim podążają, muszą nauczyć się być nowymi ludźmi. Taki jest cel wskazówek, które Pan daje tym, którzy kroczą drogą do „Miasta pokoju”.

Uczeń oznacza tego, który podąża. Musi podążać śladami Nauczyciela, być tak jak On, myśleć jak On, żyć jak On… Uczeń żyje z Mistrzem i Mu towarzyszy. Pan naucza słowami i czynami. Uczniowie widzieli jasno postawę Chrystusa wobec tego, co Absolutne i tego, co relatywne. Słyszeli z Jego ust wielokrotnie, że Bóg jest pierwszą wartością życia. Podziwiali związek Jezusa z Jego Ojcem niebieskim. Widzieli jak w uroczysty i pełen zaufania sposób modlił się do Ojca. Widzieli Jego całkowite ubóstwo.

Dzisiaj Pan mówi do nas w jasny sposób. Prawdziwy uczeń musi kochać całym sercem i całą duszą naszego Pana, Jezusa Chrystusa, ponad wszelkimi innymi relacjami, nawet najbliższymi: «Jeśli kto przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści (…) siebie samego, nie może być moim uczniem» (Łk 14,26-27). To Jezus zajmuje pierwsze miejsce w życiu ucznia. Św. Augustyn mówi: «Powiedzmy ojcu i matce: ‘Kocham was w Chrystusie, nie zamiast Chrystusa’». Podążanie za Chrystusem jest ważniejsze nawet niż własne życie. Kroczyć za Jezusem oznacza nosić krzyż. Bez krzyża nie jest się uczniem.

Ewangeliczne wezwanie zachęca do rozsądku, czyli do cnoty, która pomaga właściwie postępować. Kto chce zbudować wieżę, musi dobrze wyliczyć budżet. Król, który musi walczyć, decyduje, czy idzie na wojnę, czy prosi o pokój, biorąc pod uwagę liczbę swoich żołnierzy. Kto chce być uczniem Pana, musi oddać wszystkie swoje dobra. Właśnie oddanie to najlepsze rozwiązanie!