Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

I Wtorek okresu zwykłego
Ściągnij
Pierwsze Czytanie (Hbr 2,5-12): Nie aniołom Bóg poddał przyszły świat, o którym mówimy. Ktoś to gdzieś stwierdził uroczyście, mówiąc: „Czym jest człowiek, że pamiętasz o nim, albo syn człowieczy, że się troszczysz o niego; mało co mniejszym uczyniłeś go od aniołów, chwałą i czcią uwieńczyłeś go. Wszystko poddałeś pod nogi jego”. Ponieważ zaś poddał Mu wszystko, nic nie zostawił nie poddanego Jemu.

Teraz wszakże nie widzimy jeszcze, aby wszystko było Mu poddane. Widzimy natomiast Jezusa, który mało od aniołów był pomniejszony, chwałą i czcią ukoronowanego za cierpienia śmierci, iż z łaski Bożej za wszystkich zaznał śmierci. Przystało bowiem Temu, dla którego wszystko i przez którego wszystko, który wielu synów do chwały doprowadza, aby przewodnika ich zbawienia udoskonalił przez cierpienie. Tak bowiem Ten, który uświęca, jak ci, którzy mają być uświęceni, z jednego są wszyscy. Z tej to przyczyny nie wstydzi się nazwać ich braćmi swymi, mówiąc: „Oznajmię imię Twoje braciom moim, w pośrodku zgromadzenia będę Cię wychwalał”.
Psalm Responsoryjny: 8
R/. Dałeś Synowi władzę nad swym dziełem.
O Panie, nasz Panie, jak przedziwne jest Twoje imię po całej ziemi! Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?

Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, uwieńczyłeś go czcią i chwałą. Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, wszystko złożyłeś pod jego stopy:

Owce i bydło wszelakie i dzikie zwierzęta, ptaki niebieskie i ryby morskie, wszystko, co szlaki mórz przemierza.
Śpiew przed Ewangelią (1Tes 2,13): Alleluja, alleluja, alleluja. Przyjmijcie słowo Boże nie jako słowo ludzkie, ale jak jest naprawdę, jako słowo Boga. Alleluja, alleluja, alleluja.
Tekst Ewangelii (Mk 1,21-28): Przyszli do Kafarnaum. Zaraz w szabat wszedł do synagogi i nauczał. Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie. Był właśnie w synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać: «Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boży». Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego!». Wtedy duch nieczysty zaczął go targać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego.

A wszyscy się zdumieli, tak że jeden drugiego pytał: «Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne». I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicznej krainie galilejskiej.

«Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie»

Rev. D. Antoni ORIOL i Tataret (Vic, Barcelona, Hiszpania)

Dzisiaj, w pierwszy wtorek zwykły, Święty Marek przedstawia nam Jezusa nauczającego w synagodze, a zaraz potem mówi: «Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie» (Mk 1,21). To niesamowite stwierdzenie. Rzeczywiście, powodem zachwytu publiczności, z jednej strony, jest nie doktryna, ale mistrz; nie to, co się tłumaczy, ale Ten kto tłumaczy; a z drugiej strony, już nie jako znany kaznodzieja, ale wyraźnie wskazany: Jezus nauczał «z mocą», to znaczy, z potęgą prawa i niepodważalnie. Ta wyjątkowość zostaje dodatkowo potwierdzona przez ostry kontrast: «nie jak uczeni w Piśmie».

Ale, po chwili, scena uzdrowienia opętanego przez złego ducha łączy osobisty podziw z elementem doktryny: «Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą» (Mk 1,27). Jednak należy zauważyć, że przymiotnik ten nie odnosi się tak do treści, jak do niepowtarzalności: «nowa» nauka. Oto kolejny kontrast: Jezus przekazuje coś niespotykanego (tu, jak nigdzie indziej, ten przymiotnik zdobył sens).

Dodajemy trzecie spostrzeżenie. Autorytet wynika również z faktu, że Jezus «nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne». Mamy do czynienia z kontrastem tak uderzającym, jak dwa poprzednie. Do autorytetu nauczyciela i nowości nauki należy dodać moc wobec złych duchów.

Bracia i siostry! Przez wiarę wiemy, że liturgia słowa czyni nas współczesnymi temu, co właśnie usłyszeliśmy i komentujemy. Zapytajmy się w skromnym dziękczynieniu: zdaję sobie sprawę, że żaden inny człowiek nie głosił tak jak Jezus Słowa Boga Ojca? Czy czuję się wzbogacony nauką, która nie ma porównania? Czy zdaję sobie sprawę z wyzwalającej mocy Jezusa i Jego nauki w życiu człowieka, a dokładniej, w moim życiu? Poruszeni przez Ducha Świętego mówmy naszemu Odkupicielowi: Jezusie życia, Jezusie nauki, Jezusie zwycięstwa, spraw żebyśmy, jak mówił wielki Ramon Llull, żyli w ciągłym “cudzie” Twojej osoby!

Myśli na dzisiejszą Ewangelię

  • «Miłość Boga nie jest czymś, czego można się nauczyć dzięki normom i przepisom, nie można też tego nauczyć, bo jest to duchowa moc złożona w stworzeniu zwanym człowiekiem od początku jego istnienia, jakby maleńkie ziarenko, które zawiera w sobie skłonność do miłowania.» (Święty Bazyli Wielki)

  • «Nowością w Jezusie jest to, że niesie on w sobie Słowo Boże i miłość Boga do każdego z nas. Jezus szuka serca człowieka. I szuka przybliżenia Boga do człowieka czlowieka do Boga.» (Franciszek)

  • «Jego dzieła i Jego słowa pozwolą poznać Go jako "Świętego Bożego" (Mk 1,24)» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 438)