Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Akceptuję
Więcej informacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

VI Czwartek Wielkanocy
Ściągnij
Zobacz Pierwsze Czytanie i Psalm Responsoryjny
Pierwsze Czytanie (Dz 18,1-8): Paweł opuścił Ateny i przybył do Koryntu. Znalazł tam pewnego Żyda, imieniem Akwila, rodem z Pontu, który z żoną Pryscyllą przybył niedawno z Italii, ponieważ Klaudiusz wysiedlił z Rzymu wszystkich Żydów. Przyszedł do nich, a ponieważ znał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował; zajmowali się wyrobem namiotów. A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Żydów, jak i Greków.

Kiedy Sylas i Tymoteusz przyszli z Macedonii, Paweł oddał się wyłącznie nauczaniu i udowadniał Żydom, że Jezus jest Mesjaszem. A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: „Krew wasza na waszą głowę, jam nie winien. Od tej chwili pójdę do pogan”. Odszedł stamtąd i poszedł do domu pewnego „czciciela Boga”, imieniem Tycjusz Justus. Dom ten przylegał do synagogi. Przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana z całym swym domem, wielu też słuchaczy korynckich uwierzyło i przyjmowało wiarę i chrzest.
Psalm Responsoryjny: 97
R/. Wobec narodów objawił zbawienie.
Śpiewajcie Panu pieśń nową albowiem uczynił cuda. Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica i święte ramię Jego.

Pan okazał zbawienie, na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość. Wspomniał a dobroć i na wierność swoją dla domu Izraela.

Ujrzały wszystkie krańce ziemi zbawienie Boga naszego. Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, cieszcie się, weselcie i grajcie.
Śpiew przed Ewangelią (J 14,18): Alleluja, alleluja, alleluja. Nie zostawię was sierotami, powrócę do was i rozraduje się serce Wasze.
Tekst Ewangelii (J 16,16-20): W owym czasie Jezus tak rzekł do uczniów: «Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie». Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: «Co to znaczy, co nam mówi: "Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie"; oraz: "Idę do Ojca?"» Powiedzieli więc: «Co znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co mówi». Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: «Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: "Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?" Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość».

«Smutek wasz zamieni się w radość»

Rev. D. Joan Pere PULIDO i Gutiérrez (Sant Feliu de Llobregat, Hiszpania)

Dzisiaj ponownie kontemplujemy Słowo Boże z pomocą Jana Ewangelisty. W tych ostatnich dniach Wielkanocy czujemy szczególny niepokój, chęć, aby uczynić naszym to Słowo i zrozumieć je. Te same obawy mieli pierwsi uczniowie, obawy wyrażone dogłębnie w słowach Jezusa — «Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie» (J 16,16) — koncentruje napięcie na naszych niepokojach wiary, na poszukiwaniach Boga w naszym codziennym życiu.

Dziś chrześcijanie czują ten samą potrzebę co chrześcijanie z pierwszego wieku. Chcemy zobaczyć Jezusa, potrzebujemy doświadczać Jego obecności w nas, aby wzmocnić naszą wiarę, nadzieję i miłość. Dlatego wywołuje w nas smutek myśl, że nie ma Go wśród nas, że nie możemy dotknąć ani poczuć jego obecności, czuć i słyszeć Jego słowa. Ale ten smutek zamienia się w głęboką radość kiedy doświadczamy Jego silną obecność wśród nas.

Ta obecność, tak nam to przypominał Jan Paweł II w swojej ostatniej encyklice Ecclesia de Eucharistia, materializuje się —w sposób szczególny— w Eucharystii: "Kościół żyje dzięki Eucharystii. Ta prawda wyraża nie tylko codzienne doświadczenie wiary, ale zawiera w sobie istotę tajemnicy Kościoła. Na różne sposoby Kościół doświadcza z radością, że nieustannie urzeczywistnia się obietnica: ‘A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata’ (Mt 28,20). (...) Eucharystia jest tajemnicą wiary i jednocześnie “tajemnicą światła”. Za każdym razem, gdy Kościół sprawuje Eucharystię, wierni mogą w pewien sposób ponownie przeżywać doświadczenie dwóch uczniów z Emaus: «Otworzyły się im oczy i poznali Go» (Łk 24, 31).

Prośmy Boga o głęboką wiarę, o stały niepokój, który ucichnie w źródle eucharystycznym, słuchając i rozumiejąc Słowo Boże; jedząc i sycąc głód w Ciele Chrystusa. Niech Duch Święty wypełni światłem nasze poszukiwanie Boga.

Myśli na dzisiejszą Ewangelię

  • «Najpierw złożył swoją ofiarę tu na ziemi, kiedy poniósł najgorszą śmierć. Następnie, przyodziany w nową szatę nieśmiertelności, wszedł do sanktuarium przez swą własną krew, to znaczy do nieba, złożył przed tronem Ojca niebieskiego tę krew o ogromnej wartości, którą raz na zawsze przelał za wszystkich ludzi, grzeszników» (św. Jan Fisher)

  • «Nie odnajdziemy życia, jeśli pozostaniemy smutni, bez nadziei i zamknięci w sobie. Zamiast tego otwórzmy nasze zapieczętowane groby Panu, aby Jezus mógł wejść i napełnić je życiem. On chce przyjść i wziąć nas za rękę, aby wyrwać nas z udręki» (Franciszek)

  • «Chrystus powiedział przed swoim Wniebowstąpieniem, że nie nadeszła jeszcze godzina chwalebnego ustanowienia Królestwa mesjańskiego oczekiwanego przez Izraela, które według proroków miało przynieść wszystkim ludziom ostateczny porządek sprawiedliwości, miłości i pokoju. Czas obecny jest według Chrystusa czasem Ducha i świadectwa» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 672)