Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

Adwentu: 24 grudnia
Ściągnij
Pierwsze Czytanie (2Sm 7,1-5.8b-12.14a.16): Gdy król Dawid zamieszkał w swoim domu, a Pan poskromił wokoło wszystkich jego wrogów, rzekł król do proroka Natana: „Spójrz, ja mieszkam w pałacu cedrowym, a Arka Boża mieszka w namiocie”. Natan powiedział do króla: „Uczyń wszystko, co zamierzasz w sercu, gdyż Pan jest z tobą”.

Lecz tej samej nocy skierował Pan do Natana następujące słowa: „Idź i powiedz mojemu słudze Dawidowi: To mówi Pan: «Czy ty zbudujesz Mi dom na mieszkanie? Zabrałem cię z pastwiska spośród owiec, abyś był władcą nad ludem moim, nad Izraelem. I byłem z tobą wszędzie, dokąd się udałeś, wytraciłem przed tobą wszystkich twoich nieprzyjaciół. Dam ci sławę największych ludzi na ziemi. Wyznaczę miejsce mojemu ludowi, Izraelowi, i osadzę go tam, i będzie mieszkał na swoim miejscu, a nie poruszy się więcej, a ludzie nikczemni nie będą go już uciskać jak dawniej. Od czasu kiedy ustanowiłem sędziów nad ludem moim izraelskim, obdarzyłem cię pokojem ze wszystkimi wrogami. Tobie też Pan zapowiedział, że ci zbuduje dom. Kiedy wypełnią się twoje dni i spoczniesz obok swych przodków, wtedy wzbudzę po tobie potomka twojego, który wyjdzie z twoich wnętrzności, i utwierdzę jego królestwo. Ja będę mu ojcem, a on będzie Mi synem. Przede Mną dom twój i twoje królestwo będzie trwać na wieki»”.
Psalm Responsoryjny: 88
R/. Na wieki będę sławił łaski Pana.
Na wieki będę sławił łaski Pana, moimi ustami będę głosił Twą wierność przez wszystkie pokolenia. Albowiem powiedziałeś: „Na wieki ugruntowana jest łaska” utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.

„Zawarłem przymierze z moim wybrańcem, przysiągłem mojemu słudze, Dawidowi: Utrwalę twoje potomstwo na wieki, i tron twój umocnię na wszystkie pokolenia”.

On będzie wołał do Mnie: „Ty jesteś moim Ojcem, moim Bogiem, opoką mego zbawienia”. Na wieki zachowam dla niego łaskę, i trwałe będzie moje z nim przymierze.
Śpiew przed Ewangelią (---): Alleluja, alleluja, alleluja. Wschodzie, blasku światła wiecznego i słońce prawiedliwości, przyjdź i oświeć siedzących w ciemnościach i mroku śmierci. Alleluja, alleluja, alleluja.
Tekst Ewangelii (Łk 1,67-79): Wtedy ojciec jego, Zachariasz, został napełniony Duchem Świętym i prorokował, mówiąc: «Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Izraela, że nawiedził lud swój i wyzwolił go, i moc zbawczą nam wzbudził w domu sługi swego, Dawida: jak zapowiedział to z dawien dawna przez usta swych świętych proroków, że nas wybawi od nieprzyjaciół i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą; że miłosierdzie okaże ojcom naszym
i wspomni na swoje święte Przymierze - na przysięgę, którą złożył ojcu naszemu, Abrahamowi, że nam użyczy tego, iż z mocy nieprzyjaciół wyrwani bez lęku służyć Mu będziemy w pobożności i sprawiedliwości przed Nim po wszystkie dni nasze. A i ty, dziecię, prorokiem Najwyższego zwać się będziesz, bo pójdziesz przed Panem torując Mu drogi;
7Jego ludowi dasz poznać zbawienie [co się dokona] przez odpuszczenie mu grzechów,
dzięki litości serdecznej Boga naszego. Przez nią z wysoka Wschodzące Słońce nas nawiedzi,
by zajaśnieć tym, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają, aby nasze kroki zwrócić na drogę pokoju».

«Nawiedzi Nas z wysoka Wschodzące Słońce, by oświecić tych, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają»

Rev. D. Ignasi FABREGAT i Torrents (Terrassa, Barcelona, Hiszpania)

Dzisiaj Ewangelia przywołuje Pieśń Pochwalną Zachariasza po narodzinach jego syna. W pierwszej części hymnu ojciec Jana składa Bogu podziękowania, a w drugiej kieruje wzrok ku przyszłości. Jest przepełniony radością i nadzieją głosząc zbawcze działanie Boga w Izraelu, zwieńczone przyjściem samego Boga w ludzkiej postaci, i któremu drogę przygotuje syn Zachariasza.

Wiemy już, że Zachariasz został ukarany przez Boga, gdyż nie uwierzył jego słowom. Ale wtedy, gdy dzieło Boskie stało się ciałem w postaci narodzonego syna – odzyskuje mowę – i woła to czego dotychczas nie potrafił wypowiedzieć inaczej niż sercem; I rzekł: «Chwała Panu, Bogu Izraela...» (Łk 1,68). Jakże często widzimy pewne rzeczy w czarnych barwach, negatywnie i pesymistycznie! Gdybyśmy mieli nadprzyrodzoną moc widzenia, którą Zachariasz okazuje w Kantyku Benedictus, wiedlibyśmy stabilne życie w radości i nadziei.

«Pan już się zbliża; Pan już tu jest». Ojciec proroka jest świadomy, że przyjście Mesjasza, to przede wszystkim, pojawienie się światła. Światłości, która oświetli tych, którzy żyją w ciemnościach, w cieniu zmarłych, czyli nas. Gdybyśmy tylko w pełni uświadomili sobie, że Dzieciątko Jezus przychodzi rozjaśnić nasze życie, prowadzić nas, wskazać nam słuszną drogę...! Obyśmy pozwolili, żeby nas prowadził zgodnie z jego pragnieniami i nadzieją, jaką w nas pokłada!

Jezus jest „Panem” (por. Łk 1,68.76), ale również jest „Zbawicielem” (por. Łk 1,69). Te dwa wyznania (przymioty), którymi Zachariasz określa Boga, tak bliskie w noc Bożego Narodzenia, zawsze mnie zaskakiwały, ponieważ są to dokładnie te same słowa, którymi Anioł Pański zapowiedział narodziny Jezusa pasterzom, i które usłyszymy tej nocy pełni emocji podczas Pasterki. Oto Bóg się rodzi!

Myśli na dzisiejszą Ewangelię

  • «Jesteśmy na Twój obraz, a Ty jesteś naszym, dzięki zjednoczeniu, które uczyniłeś w człowieku. Przez ową niepojętą miłość pokornie i ze wszystkich sił mej duszy błagam Twój Majestat, abyś tym biednym stworzeniom raczył okazać swoje łaskawe miłosierdzie» (Św. Katarzyna ze Sieny)

  • «Miłosierdzie: to podstawowe prawo, które mieszka w sercu każdego człowieka, kiedy szczerze patrzy na brata, którego spotyka na drodze życia. Miłosierdzie: to droga, która jednoczy Boga i człowieka» (Franciszek)

  • «Święty Jan Chrzciciel jest bezpośrednim “poprzednikiem” Pana, posłanym, by przygotować Mu drogi (por. Mt 3,3); i zapoczątkowuje Ewangelię» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 523)