Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
Kiedy Gallio został prokonsulem Achai, Żydzi jednomyślnie wystąpili przeciw Pawłowi i przyprowadzili go przed sąd. Powiedzieli: „Ten namawia ludzi, aby czcili Boga niezgodnie z Prawem”. Gdy Paweł miał już usta otworzyć, Gallio przemówił do Żydów: „Gdyby tu chodziło o jakieś przestępstwo albo zły czyn, zająłbym się wami, Żydzi, jak należy, ale gdy spór toczy się o słowa i nazwy, i o wasze Prawo, rozpatrzcie to sami. Ja nie chcę być sędzią w tych sprawach”. I wypędził ich z sądu.
A wszyscy Grecy, schwyciwszy przewodniczącego synagogi, Sostenesa, bili go przed sądem, lecz Gallio wcale o to nie dbał. Paweł pozostał jeszcze przez dłuższy czas, potem pożegnał się z braćmi i popłynął do Syrii, a z nim Pryscylla i Akwila. W Kenchrach ostrzygł głowę, bo złożył taki ślub.
On nam poddaje narody i ludy rzuca pod nasze stopy. Wybiera nam na dziedzictwo chlubę Jakuba, którego miłuje.
Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków, Pan wstępuje przy dźwięku trąby. Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie, śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.
«Smutek wasz zamieni się w radość »
Rev. D. Joaquim FONT i Gassol (Igualada, Barcelona, Hiszpania)Dzisiaj, rozpoczęło się Dziesięciolecie Ducha Świętego. Ponownie przeżywamy Wieczernik, widzimy Matkę Jezusa, Matkę Dobrej Rady, rozmawiającą z Apostołami. Co za serdeczna i pełna rozmowa! Wspomnienie wszystkich radości jakich doznali u boku Mistrza. Dni paschalne, Wniebowstąpienie, i obietnice Jezusa. Cierpienia z dni męki przekształciły się w radości. Jakaż piękna atmosfera w Wieczerniku! I On przygotowujący się, jak zapowiedział Jezus.
Wiemy, że Maryja, Królowa Apostołów, Oblubienica Ducha Świętego, Matka rodzącego się Kościoła, prowadzi nas do przyjęcia darów i owoców Ducha Świętego. Dary są jak żagiel w łodzi, gdy jest rozłożony i wiatr —który oznacza łaskę—sprzyja mu: jaka szybkość i łatwość podróży!
Pan obiecuje nam również na naszej drodze przemienić trudy w radości: «radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać» (J 16:22) i «radość wasza była pełna» (J 16:24). A w Psalmie 126,6: «Postępują naprzód wśród płaczu, niosąc ziarno na zasiew: z powrotem przychodzą wśród radości, przynosząc swoje snopy».
Przez cały ten tydzień, liturgia mówi nam o odmłodzeniu, o weselu (skakaniu z radości) o pewnym i wiecznym szczęściu. Wszystko prowadzi nas do życia w modlitwie. Jak mówił Święty Josemaría Escrivá: «Chcę, żebyś zawsze był szczęśliwy, bo szczęście jest integralną częścią twej drogi. —Proś o tę samą nadprzyrodzoną radość dla wszystkich».
Człowiek potrzebuje śmiać się dla swego zdrowia fizycznego i duchowego. Zdrowy humor uczy żyć. Święty Paweł nam mówi: «Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra» (Rz 8:28). Mam dla was wspaniałą myśl: «Wszystko dla dobra!»; «Omnia in bonum!».
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Przy narodzinach Pana aniołowie śpiewają z zachwytu. Jakże więc nie miałaby się ta ludzka małość nie cieszyć wobec niewypowiedzianego miłosierdzia bożego, kiedy nawet najwyższe chóry anielskie nie posiadały się z radości?» (Święty Leon Wielki)
«Ludzka radość może być zniszczona przez jakąkolwiek trudność. Lecz radość, którą daje nam Pan sprawia, że cieszymy się nadzieją odnalezienia go nawet w momentach najmroczniejszych» (Franciszek)
«(…) Chrystus, który przyjął na siebie wszystko, ażeby wszystko odkupić, jest uwielbiany przez prośby, jakie zanosimy do Ojca w Jego Imię. Na tej podstawie święci Jakub i Paweł zachęcają nas do modlitwy w każdej sytuacji.» (Katechizm Kościoła Katolickiego nr 2633)
