Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
A zasadziwszy ogród w Eden na wschodzie, Pan Bóg umieścił tam człowieka, którego ulepił. Na rozkaz Pana Boga wyrosły z gleby wszelkie drzewa miłe z wyglądu i smaczny owoc rodzące oraz drzewo życia w środku tego ogrodu i drzewo poznania dobra i zła. Pan Bóg wziął zatem człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, aby uprawiał go i doglądał. A przy tym Pan Bóg dał człowiekowi taki rozkaz: « Z wszelkiego drzewa tego ogrodu możesz spożywać według upodobania; ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy z niego spożyjesz, niechybnie umrzesz ».
Wszystko oczekuje Ciebie, byś dał im pokarm w swym czasie. Gdy im dajesz, zbierają, gdy otwierasz swą rękę, sycą się Twym dobrem.
A gdy odbierasz im oddech, marnieją i w proch się obracają. Stwarzasz je napełniając swym duchem i odnawiasz oblicze ziemi.
Gdy się oddalił od tłumu i wszedł do domu, uczniowie pytali Go o to przysłowie. Odpowiedział im: «I wy tak niepojętni jesteście? Nie rozumiecie, że nic z tego, co z zewnątrz wchodzi do człowieka, nie może uczynić go nieczystym; bo nie wchodzi do jego serca, lecz do żołądka i na zewnątrz się wydala». Tak uznał wszystkie potrawy za czyste. I mówił dalej: «Co wychodzi z człowieka, to czyni go nieczystym. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Całe to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym».
«Nic z tego, co z zewnątrz wchodzi do człowieka, nie może uczynić go nieczystym»
Rev. D. Norbert ESTARRIOL i Seseras (Lleida, Hiszpania)Dzisiaj Jezus uczy nas, że wszystko, co Bóg stworzył jest dobre. To raczej nasze nie czyste zamiary mogą skazić to, co robimy. Dlatego Jezus mówi: « Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym» (Mk 07,15). Doświadczenie obrazy wobec Boga jest rzeczywistością. Chrześcijanin z łatwością odkrywa te głębokie piętno zła i widzi świat zniewolony przez grzech. Misja, którą Jezus nam powierzył to oczyszczanie—z pomocą Jego łaski— wszelkich skaz, które złe intencje ludzi wprowadziły na ten świat.
Pan prosi nas, aby cała nasza ludzka działalności była dobrze realizowana: liczy, że w nią włożymy intensywność, porządek, naukę, konkurencję, dążenie do doskonałości, nie szukając innej perspektywy jak przywrócenie twórczego planu Boga, który uczynił wszystko, co dobre z korzyścią dla człowieka: «Czystość intencji. —Będziesz ją miał, tak, zawsze i we wszystkim, po prostu chcesz podobać się Bogu» (św. Josemaría).
Tylko nasza wola może zepsuć Boży plan i należy baczyć na to, aby tak się nie stało. Wiele razy wkrada się próżność, wygórowane ego, zniechęcenie spowodowane brakiem wiary, zniecierpliwienie wobec nie uzyskiwania oczekiwanych wyników, itd... Dlatego przestrzegał Grzegorz I: «Niech nie zwodzi nas żaden obiecujący dobrobyt, ponieważ jest nierozważnym podróżnikiem, kto przystaje w drodze, aby podziwiać przyjemne krajobrazy i zapomina dokąd zmierza».
Należałoby zatem być czujnym w ofiarowywaniu prac, utrzymywać świadomość obecności Boga i rozważać często synostwo Boże, tak, aby każdy nasz dzień— przez modlitwę i pracę— nabrało siły i wzięło swój początek w Panu, i aby wszystko co zaczęliśmy w Nim znalazło swój koniec.
Możemy dokonać wielkich rzeczy, jeśli uświadomimy sobie, że każdy z naszych ludzkich czynów jest zbawczy jeśli jest połączony z aktami Chrystusa.
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Nie dajmy się uwieść żadnym pochlebnym dobrobytom, bo to niemądry podróżnik, co zatrzymuje się po drodze, aby kontemplować przyjazne krajobrazy i zapomina dokąd zmierza» (św. Grzegorz Wielki)
«W sercu człowieka rozwija się najbardziej intymna i w pewnym sensie najistotniejsza fabuła historii» (św. Jan Paweł II)
«Serce jest mieszkaniem, w którym jestem, gdzie przebywam (…). Jest miejscem prawdy, w którym wybieramy życie lub śmierć. Jest miejscem spotkania, albowiem nasze życie, ukształtowane na obraz Boży, ma charakter relacyjny: serce jest miejscem przymierza» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 2.563)
