Dzisiaj wspominamy Maryję Matkę Kościoła. W tym sensie rozważamy duchowe macierzyństwo Maryi w łączności z Kościołem, który ze swej natury jest Matką Ludu Bożego i dlatego «nie może mieć Boga za Ojca ten, kto nie ma Kościoła za matkę» (Święty Cyprian). Maryja jest Matką Syna Bożego i jednocześnie Matką tych, którzy kochają jej Syna, a także “ukochanych” przez jej Syna, jak ten o którym Jezus powiedział «Niewiasto, oto syn Twój. Następnie rzekł do ucznia: Oto Matka twoja» (J 19,26-27). Jezus Chrystus, oddając swoje ciało za ludzi i zwracając swojego ducha Bogu Ojcu, oddał swoich przyjaciół swej Matce.

Największą miłością Jezus umiłował Kościół (cf. Ef 5,25), do którego należą jego przyjaciele. Dlatego synowie adoptowani przez Boga nie mogą mieć Jezusa za brata, jeśli nie uważają Maryi za Matkę, gdyż dopóki Maryja kocha swojego Syna, kocha Kościół, którego jest najwspanialszym członkiem. To nie oznacza, że Maryja jest kimś więcej niż Kościół, ale że Ona jest «matką członków Chrystusa» (Święty Augustyn).

Sobór Watykański II dodaje, że Maryja jest «prawdziwie Matką członków (Chrystusa)... ponieważ swoją miłością współdziałała w tym, by w Kościele rodzili się wierni, którzy są członkami owej Głowy». Ponadto, przebywając pośród Apostołów w Wieczerniku (cf. Dz 1,14), Maryja —Matka Kościoła— przypomina o darze i działaniu Ducha Świętego w Kościele misyjnym. Błagając Ducha Świętego w samym sercu Kościoła Maryja modli się wraz z Kościołem i za Kościół i «Wyniesiona do niebieskiej chwały otacza macierzyńską miłością Kościół pielgrzymujący» (Prefacja - “Maryja wzorem i Matką Kościoła”).

Maryja opiekuje się swoimi dziećmi. Możemy więc zawierzyć jej całe życie Kościoła, tak jak to uczynił papież Paweł VI: «O Maryjo Dziewico, wspaniała Matko Kościoła, oddajemy ci cały Kościół i sobór ekumeniczny!».