Dzisiaj, Jezus uczy nas, że nienawiść pokonuje się przebaczając. Prawo talionu to był postęp, gdyż ograniczał prawo odwetu w sprawiedliwej proporcji: możesz zrobić drugiemu tylko to, co on tobie zrobił, w przeciwnym razie to niesprawiedliwość; to znaczenie aforyzmu «oko za oko, ząb za ząb». Mimo to, był to ograniczony postęp, ponieważ Jezus Chrystus w Ewangelii potwierdza potrzebę pokonania zemsty miłością; tak on sam wyraził to na krzyżu, gdy modlił się za swoich oprawców: «Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią» (Łk 23,34).

Jednakże przebaczeniu musi towarzyszyć prawda. Nie wybaczamy tylko dlatego, że jesteśmy bezradni i zakompleksieni. Często mylone jest zdanie “nadstawić drugi policzek” z ideą rezygnacji z naszych słusznych praw. To nie to. Nadstawić drugi policzek oznacza wypowiedzieć i wyzwać gestem pokojowym ale stanowczym, niesprawiedliwość, którą się popełnia; to jakby powiedzieć: «Uderzyłeś mnie w policzek, chcesz mnie uderzyć także w drugi? Wydaje ci się, że dobrze postępujesz?». Jezus spokojnie odpowiedział bezczelnemu słudze arcykapłana: «Jeżeli źle powiedziałem, udowodnij, co było złego. A jeżeli dobrze, to dlaczego Mnie bijesz?» (J 18,23).

Widzimy więc jak powinien postępować chrześcijanin: nie szukać zemsty, ale jak najbardziej być stanowczym; być otwartym na przebaczenie i wyrażać się jasno. Z pewnością nie jest to łatwa sztuka, ale to jedyny sposób, by powstrzymać przemoc i manifestować łaskę Bożą światu często pozbawionemu łaski. Święty Bazyli radzi nam: «Zastosujcie się i zapomnicie o obelgach i urazach pochodzących od bliźnich. Zobaczycie jak różne imiona wam nadadzą; jego nazwą złym i brutalnym, a was łagodnym i pokojowym. On pożałuje pewnego dnia swojej brutalności, a wy nigdy nie pożałujecie waszej pokory».