Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

XIV Czwartek okresu zwykłego
Ściągnij
Pierwsze Czytanie (Rdz 44,18-21.3-29; 45,1-5): Juda oraz jego bracia przyszli do domu Józefa. Juda, zbliżywszy się do niego, rzekł: „Pozwól, panie mój, aby twój sługa powiedział słowo wobec ciebie. I nie gniewaj się na twego sługę, wszakżeś ty jak faraon. Pytał mój pan swoich sług: «Czy macie ojca lub brata?» Odpowiedzieliśmy panu mojemu: «Mamy starego ojca i jednego jeszcze, najmłodszego brata, zrodzonego przez niego już w starości. Brat tego najmłodszego nie żyje; został on więc jeden z tej samej matki i dlatego ojciec go pokochał». Rozkazałeś sługom twoim: «Sprowadźcie go do mnie, abym mógł go zobaczyć. Jeśli nie przyjdzie z wami wasz najmłodszy brat, nie pokazujcie mi się na oczy».

Gdy więc przyszliśmy do twego sługi, ojca naszego, powtórzyliśmy mu twe słowa, panie. Potem zaś powiedział nam ojciec: «Idźcie znów, aby zakupić dla nas żywności». Odpowiedzieliśmy: «Nie możemy iść. Pójdziemy tylko wtedy, gdy z nami pójdzie nasz najmłodszy brat. Bo nie możemy pokazać się owemu mężowi, jeśli nie będzie z nami naszego najmłodszego brata». Wtedy powiedział nam twój sługa, ojciec nasz: «Wiecie, że jedna z mych żon urodziła mi dwóch synów. Jeden wyszedł ode mnie i wtedy pomyślałem sobie, że został rozszarpany, gdyż więcej go już nie widziałem. Jeżeli i tego drugiego zabierzecie ode mnie i spotka go jakieś nieszczęście, moja siwizna zstąpi do krainy zmarłych wśród niedoli»”.

Józef nie mógł opanować swego wzruszenia i wobec wszystkich, którzy tam byli, zawołał: „Niechaj wszyscy stąd wyjdą!” Nikogo nie było z nim, gdy Józef dał się poznać swym braciom. Wybuchnąwszy głośnym płaczemy tak że aż usłyszeli Egipcjanie oraz dworzanie faraona, rzekł do swych braci: „Ja jestem Józef. Czy ojciec mój jeszcze żyje?” Ale bracia nie byli w stanie mu odpowiedzieć, gdyż zlękli się go. On zaś rzekł do nich: „Zbliżcie się do mnie!” A gdy oni się zbliżyli, powtórzył: „Ja jestem Józef, brat wasz, to ja jestem tym, którego sprzedaliście do Egiptu. Ale teraz nie smućcie się i nie wyrzucajcie sobie, żeście mnie sprzedali. Bo dla waszego ocalenia od śmierci Bóg wysłał mnie tu przed wami”.
Psalm Responsoryjny: 104
R/. Wspomnijcie cuda, które Pan Bóg zdziałał.
Potem głód przywołał na ziemię i odebrał cały zapas chleba. Wysłał przed nimi męża: Józefa, którego sprzedano w niewolę.

Kajdanami ścisnęli mu nogi, jego kark zakuto w żelazo, aż się spełniła jego przepowiednia i poświadczyło ją słowo Pana.

Król posłał, aby go uwolnić. uwolnił go władca ludów. Ustanowił go panem nad swoim domem, władcą nad całą swą posiadłością.
Śpiew przed Ewangelią (Mk 1,15): Alleluja, alleluja, alleluja. Bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię. Alleluja, alleluja, alleluja.
Tekst Ewangelii (Mt 10,7-15): W owym czasie rzekł Jezus do swoich uczniów: Idźcie i głoście: "Bliskie już jest królestwo niebieskie". Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie! Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie na drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski! Wart jest bowiem robotnik swej strawy. A gdy przyjdziecie do jakiegoś miasta albo wsi, wywiedzcie się, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie się, dopóki nie wyjdziecie. Wchodząc do domu, przywitajcie go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, niech zstąpi na niego pokój wasz; jeśli zaś nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do was! Gdyby was gdzie nie chciano przyjąć i nie chciano słuchać słów waszych, wychodząc z takiego domu albo miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych! Zaprawdę, powiadam wam: Ziemi sodomskiej i gomorejskiej lżej będzie w dzień sądu niż temu miastu».

«Idźcie i głoście: "Bliskie już jest królestwo niebieskie"»

Rev. D. Antonio BORDAS i Belmonte (L’Ametlla de Mar, Tarragona, Hiszpania)

Dzisiaj, tekst Ewangelii zaprasza do ewangelizacji; mówi: «Głoście» (cf. Mt 10,7). Owym głoszeniem jest dobra nowina Jezusa Chrystusa, która mówi o królestwie Bożym, oraz że on jako nasz zbawiciel został posłany na świat przez Ojca jako jedyny, który może odnowić nas od środka i zmienić świat, w którym żyjemy.

Jezus mówił «bliskie już jest królestwo niebieskie» (Mt 10,7). Był on zapowiedzią królestwa Bożego, które stawało się wśród kobiet i mężczyzn w miarę jak dobro postępowało i pokonywało zło.

Jezus pragnie zbawienia całego człowieka, jego ciała i duszy; a nawet więcej, wobec tajemnicy śmierci, jaka przejmuje ludzkość, Jezus proponuje zmartwychwstanie. Kto żyje w śmierci grzechu, kiedy doświadcza łaski, otrzymuje nowe życie. To właśnie jest wielka tajemnica, której dotykamy w chwili naszego chrztu: my chrześciajnie jesteśmy wezwani do zmartwychwstania!

Oto, jak Papież Franciszek poszukuje dobra w człowieku słowami: «“Kultura pogardy” sprawiła, że staliśmy się obojętni na marnotrawstwo pożywienia. W dawniejszych czasach nasi dziadkowie bardzo dbali o to, aby nie wyrzucano nadmiaru pożywienia. ¡Wyrzucanie jedzenia jest jakby kradzeniem go ze stołu biedaka, który cierpi głód!».

Jezus mówi nam, byśmy zawsze głosili pokój. Gdy kapłan niesie Komunię choremu, mówi: «¡Pokój Pański temu domowi!». I pokój Chrystusa zostaje tam, o ile znajdują się osoby godne tego pokoju. Potrzeba otwarcia na dary królestwa Bożego. Z drugiej strony tak wielu ludzi szuka wymówek, aby nie przyjąć Ewangelii.

Mamy wobec ludzi wielkie zobowiązanie, bo skoro uwierzyliśmy, nie możemy przestać głosić Ewangelię, dzięki której żyjemy i pragniemy, by żyli nią inni.