Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
Idź, a gdy zbierzesz starszych Izraela, powiesz im: «Objawił mi się Pan, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izraela i Bóg Jakuba i powiedział: Nawiedziłem was i ujrzałem, co wam uczyniono w Egipcie. Postanowiłem więc wywieść was z ucisku w Egipcie i zaprowadzić do ziemi Kananejczyka, Chetyty, Amoryty, Peryzzyty, Chiwwity i Jebuzyty, do ziemi opływającej w mleko i miód». Oni tych słów usłuchają. I pójdziesz razem ze starszymi z Izraela do króla egipskiego i powiecie mu: «Pan, Bóg Hebrajczyków, nam się objawił. Pozwól nam odbyć drogę trzech dni przez pustynię, abyśmy złożyli ofiary Panu, Bogu naszemu». Ja zaś wiem, że król egipski pozwoli wam wyjść z Egiptu tylko wtedy, gdy będzie zmuszony ręką przemożną. Wyciągnę przeto rękę i nawiedzę Egipt różnymi cudami, jakich tam dokonam, a wypuści was.”
Na wieki On pamięta o swoim przymierzu, obietnicy danej tysiącu pokoleń,o przymierzu, które zawarł z Abrahamem, przysiędze danej Izaakowi.
Bóg swój naród bardzo rozmnożył, uczynił go mocniejszym od jego wrogów.Ich serce odmienił, aby znienawidzili lud Jego i wobec sług Jego postępowali zdradziecko.
Posłał wtedy sługę swego Mojżesza i Aarona, wybranego przez siebie.Okazali wśród nich Jego znaki i cuda w krainie Chama.
«Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię»
P. Julio César RAMOS González SDB (Mendoza, Argentyna)Dzisiaj, wobec świata, który zdecydował odwrócić się od Boga plecami, wobec świata wrogiego wszystkiemu, co chrześcijańskie, słuchać Jezusa (czyli Tego, który mówi do nas w liturgii lub w osobistej lekturze Słowa), jest pocieszeniem, radością i nadzieją w codziennych walkach: «Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni jesteście (…), a ja was pokrzepię» (Mt 11,28).
Pocieszeniem, ponieważ te słowa zawierają obietnicę ulgi, pochodzącej z miłości Boga. Radością, bo sprawiają, że serce będzie manifestować w życiu wiarę w tę obietnicę. Nadzieją, ponieważ w naszej wędrówce przez świat tak nastawiony przeciwko Bogu i ludziom, my, którzy wierzymy w Chrystusa, wiemy, że nie wszystko się kończy, ale że wiele "końców" było "początkami" czegoś o wiele lepszego, tak jak pokazało nam Jego zmartwychwstanie.
Naszym celem, na początek zmian w Bożej miłości, jest ciągłe trwanie z Chrystusem. Naszą metą jest iść niezawodnie ku miłości Chrystusa, ku “jarzmu” prawa, które nie opiera się na ograniczonych chęciach ludzkich, ale na wiecznej Bożej woli zbawienia.
W tym znaczeniu powie nam Benedykt XVI w jednej ze swoich Katechez: «Bóg ma pewną wolę wobec nas i dla nas, i powinna ona przemienić się w to, czego chcemy i czym jesteśmy. Istota nieba opiera się na tym, by wola Boża była wypełniana bez zastrzeżeń, lub innymi słowy, tam gdzie spełnia się wola Boża, tam jest niebo. Jezus sam jest "niebem", w najgłębszym i najprawdziwszym znaczeniu tego słowa, jest On tym, w którym i przez którego wypełnia się całkowicie wola Boga. Nasza wola oddala nas od Boga i czyni nas zwykłą "ziemią". Ale On nas akceptuje, przyciąga nas ku Sobie i, w jedności z Nim, uczymy się woli Boga». Niech więc tak będzie.
