Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

XVI Sobota okresu zwykłego
Ściągnij
Pierwsze Czytanie (Wj 24,3-8): Mojżesz wrócił z Synaju i obwieścił ludowi wszystkie słowa Pana i wszystkie Jego zlecenia. Wtedy cały lud odpowiedział jednogłośnie: „Wszystkie słowa, jakie powiedział Pan, wypełnimy”. Spisał więc Mojżesz wszystkie słowa Pana. Nazajutrz wcześnie rano zbudował ołtarz u stóp góry i postawił dwanaście stel, stosownie do liczby dwunastu pokoleń Izraela. Potem polecił młodzieńcom z synów Izraela złożyć dla Pana ofiarę całopalna i ofiarę biesiadną z cielców. Mojżesz zaś wziął połowę krwi i wylał ją do czar, a drugą połową krwi skropił ołtarz. Wtedy wziął Księgę Przymierza i czytał ją głośno ludowi. l oświadczyli: „Wszystko, co powiedział Pan, uczynimy i będziemy posłuszni”. Mojżesz wziął krew i pokropił nią lud, mówiąc: „Oto krew przymierza, które Pan zawarł z wami na podstawie wszystkich tych słów”.
Psalm Responsoryjny: 49
R/. Składajcie Bogu dziękczynną ofiarę.
Przemówił Pan, Bóg nad bogami, i wezwał ziemię od wschodu do zachodu słońca. Bóg zajaśniał z Syjonu, korony piękności.

„Zgromadźcie Mi moich umiłowanych, którzy przez ofiarę zawarli ze Mną przymierze”. Niebiosa zwiastują Jego sprawiedliwość, albowiem sam Bóg jest sędzią.

„Bogu składaj ofiarę dziękczynną, spełnij swoje śluby wobec Najwyższego! I wzywaj Mnie w dniu utrapienia, uwolnię ciebie, a ty Mnie uwielbisz”.
Śpiew przed Ewangelią (Jk 1,21): Alleluja, alleluja, alleluja. Przyjmujcie w duchu łagodności wszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Alleluja, alleluja, alleluja.
Tekst Ewangelii (Mt 13,24-30): Inną przypowieść im przedłożył: «Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł. A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: "Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast?" Odpowiedział im: "Nieprzyjazny człowiek to sprawił". Rzekli mu słudzy: "Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?" A on im odrzekł: "Nie, byście zbierając chwast nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza"».

«Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa»

Rev. D. Manuel SÁNCHEZ Sánchez (Sevilla, Hiszpania)

Dzisiaj rozważana przypowieść odnosi się do życia społeczności, w której stale mieszają się dobro i zło, Ewangelia i grzech. Logicznym podejściem byłoby zakończyć z taką sytuacją, jak próbują słudzy: «Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go? » (Mt 13,28). Ale cierpliwość Boga jest nieskończona, czeka aż do ostatniej chwili —jak dobry ojciec— na możliwość zmiany: «Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa» (Mt 13,30).

Niejednoznaczna i przeciętna rzeczywistość, ale w niej rośnie Królestwo. Rozchodzi się o ty, byśmy czuli się powołani do odkrywania znaków Królestwa Bożego, aby spotęgować je. A z drugiej strony nie pochwalać niczego, co pomaga nam zadowolić się w przeciętności. Jednak fakt życia w mieszaninie dobra i zła nie powinien utrudniać postępu w naszym życiu duchowym; inaczej bowiem znaczyłoby to przekształcenie pszenicy w kąkole. «Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast?» (Mt 13,27). Jest niemożliwym rozwijać się w inny sposób, ani nie możemy szukać Królestwa w innym miejscu jak w tej społeczności, w której jesteśmy. Naszym zadaniem jest przyczynić się do tego, by zrodziło się Królestwo Boże.

Ewangelia wzywa nas, by nie dać kredytu “czystym”, pokonać aspekty purytanizmu i nietolerancji, które mogłyby pojawiać się w chrześcijańskiej wspólnocie. Łatwo spotkać takie postawy we wszelakiego typu grupach. W obliczu ideału, wszyscy mamy pokusę, aby myśleć, że niektórzy je już osiągnęli, a inni są daleko. Jezus mówi, że wszyscy jesteśmy w drodze, absolutnie wszyscy.

Strzeżmy się, by zło nie zakradło się w naszym życiu, co dzieje się kiedy dopasowujemy się do świata. Święta Angelika mówiła, że «nie powinniśmy słuchać głosów świata, że niby wszędzie się robi to czy tamto; my bądźmy stali, bez wymyślania zmian, i kontynuując ten sam sposób działania, ten ukryty skarb; on nam otworzy bramy niebios». Niech Najświętsza Maryja Dziewica dopomoże nam w dopasowywaniu się tylko do miłości.