Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
I poznacie, że Ja jestem Pan, Bóg wasz, co mieszkam na Syjonie, górze mojej świętej; a tak Jeruzalem będzie święte i przez nie już obcy nie będą przechodzić. I stanie się owego dnia, że góry moszczem ociekać będą, a pagórki mlekiem opływać i wszystkie strumienie judzkie napełnią się wodą, a z domu Pana wypłynie źródło, które nawodni strumień Szittim. Egipt będzie wydany na spustoszenie, a Edom zamieni się w straszną pustynię z powodu nieprawości uczynionych synom judzkim, gdyż krew niewinną przelewali w ich ziemi. Lecz ziemia Judy na wieki będzie zamieszkana, a Jeruzalem z pokolenia w pokolenie. Pomszczę ich krew, nie pozostawię bez kary; a Pan zamieszka na Syjonie».
Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, przed obliczem władcy całej ziemi. Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa, a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
Światło wschodzi dla sprawiedliwego i radość dla ludzi prawego serca. Radujcie się w Panu sprawiedliwi i sławcie Jego święte imię.
«Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś»
Rev. D. Jaume AYMAR i Ragolta (Badalona, Barcelona, Hiszpania)Dzisiaj słyszymy najpiękniejszą pochwałę jaką Jezus mógł dać własnej matce: «błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je» (Łk 11,28). W tej odpowiedzi Jezus nie odrzuca pochwały tej prostej kobiety, ale przyjmuje ją i posuwa się dalej, wyjaśniając, że Najświętsza Maryja jest błogosławiona —ale przede wszystkim— przez fakt bycia dobrą i wierną w wypełnianiu Słowa Bożego.
Czasami jestem pytany, czy chrześcijanie jak inne religie wierzą w przeznaczenie. Nie!: my chrześcijanie wierzymy, że Bóg przygotował dla nas los szczęścia. Bóg chce byśmy byli szczęśliwi, zadowoleni, błogosławieni. Spójrzmy, jak to słowo powtarza się w nauczaniu Jezusa: «Błogosławieni, błogosławieni, błogosławieni...». «Błogosławieni cisi, miłosierni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, którzy nie widzieli, a uwierzyli» (por. Mt 5:3-12, J 20,29). Bóg chce naszego szczęścia, szczęścia, które zaczyna się już na tym świecie, choć drogi, które do niego prowadzą to nie bogactwo, ani władza, ani łatwy sukces czy sława, ale skromna miłość tego, który ma nadzieję. Radość wiary! O której mówił nawrócony Jacques Maritain.
Rozchodzi się o szczęście, które jest jeszcze większe niż radość życia, ponieważ wierzymy w niekończące się życie, wieczne. Maryja, Matka Jezusa, nie tylko jest błe ogosławiona, bo przyniosła Go na świat, opiekowała się Nim i Go wychowała — jak przeczuwała ta spontaniczna kobieta— ale przede wszystkim za to, że posłuchała i wypełniała Słowo Boże: za to, że kochała i pozwoliła się miłować przez swego Syna Jezusa. Jak pisał poeta: «Móc powiedzieć “matko” i słyszeć “synu mój” - to szczęście, którego zazdrościł nam Bóg». Niech Maryja, Matka Pięknej Miłości, wstawia się za nami.
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Stwórca człowieka rodząc się z rodzaju ludzkiego musiał wybrać dla siebie spośród wszystkich matkę taką, jaka była Mu przychylna i odpowiednia» (Święty Bernard)
«Kto ma czas słuchać jego słowa i zafascynować się jego miłością? Wiara w Boga domaga się pełnego zaufania oddania się w ręce Miłości, która podtrzymuje świat w istnieniu» (Benedicto XVI)
«Bóg objawił się w pełni, posyłając swego Syna, w którym ustanowił wieczne Przymierze. Jest On ostatecznym Słowem Ojca; nie będzie już po Nim innego objawienia.» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 73)
