Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
Oto przez swoją zatwardziałość i serce nieskłonne do nawrócenia skarbisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia się sprawiedliwego sądu Boga, który odda każdemu według uczynków jego: tym, którzy przez wytrwałość w dobrych uczynkach szukają chwały, czci i nieśmiertelności - życie wieczne; tym zaś, którzy są przekorni, za prawdą pójść nie chcą, a oddają się nieprawości - gniew i oburzenie. Ucisk i utrapienie spadnie na każdego człowieka, który dopuszcza się zła, najpierw na Żyda, a potem na Greka. Chwała zaś, cześć i pokój spotka każdego, kto czyni dobrze, najpierw Żyda, a potem Greka. Albowiem u Boga nie ma względu na osobę.
Jedynie w Bogu szukaj pokoju, duszo moja, bo od Niego pochodzi moja nadzieja. On tylko jest skałą i zbawieniem moim, On moją twierdzą, więc się nie zachwieję.
W każdym czasie Jemu ufaj narodzie. Przed Nim wylejcie wasze serca: Bóg jest naszą ucieczką.
«Tymczasem to należało czynić, i tamtego nie opuszczać»
Rev. D. Joaquim FONT i Gassol (Igualada, Barcelona, Hiszpania)Dzisiaj boski Nauczyciel udziela nam kilku lekcji. Mówi, między innymi, o dziesięcinie i spójności jaka powinna charakteryzować nauczycieli (rodziców, nauczycieli i każdego chrześcijanina - apostoła). W dzisiejszej ewangelii wg św. Łukasza, nauczanie to jest dość skrótowe. Jednak w innych, paralelnych fragmentach ewangelii wg św. Mateusza (23,1nn.) można znaleźć jego bardziej obszerny i konkretny opis. Pan Jezus chce nam przez to powiedzieć, że wszelkie nasze działania powinny być przepełnione duchem sprawiedliwości, miłości bliźniego, miłosierdzia i wierności (por. Łk 11,42).
Starotestamentowe dziesięciny i nasze teraźniejsze współdziałanie z Kościołem, zgodne z prawem i zwyczajami, miały podobny charakter. Jednak, nadawanie miana obowiązku prawa rzeczom drobnym, tak jak czynili to uczeni w Piśmie, było przesadne i dręczące: «I wam, uczonym w Prawie, biada! Bo wkładacie na ludzi ciężary nie do uniesienia, a sami jednym palcem ciężarów tych nie dotykacie» (Łk 11,46).
To prawda, że osoby przywiązujące wagę do szczegółów są skłonne do hojnych gestów. Ostatnio spotkaliśmy się z osobami, które przeznaczały 10% (dziesięcinę) swoich zbiorów na potrzeby Kościoła i biednych; inni rezerwowali na ten cel pierwsze, najlepsze owoce ze swoich upraw (pierwociny) lub przynosili taką samą kwotę, jaką wydali na wakacje; inni z kolei ofiarowali ulubione produkty swojej pracy. Można się w tym doszukać ducha świętej Ewangelii. Miłość jest twórcza; z małych rzeczy czerpie radość i zasługi przed Bogiem.
Dobry pasterz kroczy na przedzie stada. Dobrzy rodzice są wzorem, który przyciąga. Dobrzy nauczyciele starają się żyć według wartości, których nauczają. To jest właśnie spójność. Nie tylko jednym palcem, ale całym sobą: żyć adoracją, oddawać cześć Matce Boskiej, wykonywać małe posługi w domu, krzewić chrześcijańską radość... «Wielkie dusze przywiązują ogromną wagę do rzeczy małych» (św. Josemaría Escrivá).
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Czyńcie wszystko z Miłości. Wtedy nie ma małych dzieł, wszystko jest wielkie. Wytrwałość w małych rzeczach dzięki Miłości jest bohaterstwem» (Święty Josemaria Escriva)
«Wielu może być naukowcami, a nawet teologami. Lecz jeśli nie będą uprawiać teologii na kolanach, to znaczy z pokorą, jak małe dzieci, nic nie zrozumieją» (Franciszek)
«Jezus uchodził w oczach Żydów i ich duchowych przywódców za nauczyciela (rabbi). Jego argumentacja często mieściła się w ramach rabinistycznej interpretacji Prawa. Równocześnie jednak nie mógł On nie wywołać sprzeciwu uczonych w Prawie, ponieważ nie zadowalał się proponowaniem swojej interpretacji jako jednej z wielu: "Uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak ich uczeni w Piśmie" (Mt 7, 28-29)» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 581)
