Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
Następnie patrzyłem i ujrzałem w nocnych widzeniach, a oto czwarta bestia, okropna i przerażająca, o nadzwyczajnej sile. Miała wielkie zęby z żelaza i miedziane pazury; pożerała i kruszyła, depcąc nogami to, co pozostawało. Różniła się od wszystkich poprzednich bestii i miała dziesięć rogów. Gdy przypatrywałem się rogom, oto inny mały róg wyrósł między nimi i trzy spośród pierwszych rogów zostały przed nim wyrwane. Miał on oczy podobne do ludzkich oczu i usta, które mówiły wielkie rzeczy.
Patrzyłem, aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce. Szata Jego była biała jak śnieg, a włosy Jego głowy jakby z czystej wełny. Tron Jego był z ognistych płomieni, jego koła to płonący ogień. Strumień ognia się rozlewał i wypływał sprzed Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy po dziesięć tysięcy stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi. Z powodu gwaru wielkich słów, jakie wypowiadał róg, patrzyłem, aż zabito bestię; ciało jej uległo zniszczeniu i wydano je na spalenie. Także innym bestiom odebrano władzę, ale ustalono okres trwania ich życia co do czasu i godziny. Patrzałem w nocnych widzeniach, a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.
Błogosławcie Pana, wszystkie ptaki powietrzne, błogosławcie Pana, trzody i dzikie zwierzęta. Błogosławcie Pana, wszyscy ludzie, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki.
«Gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże»
Diácono D. Evaldo PINA FILHO (Brasilia, Brazylia)Dzisiaj jesteśmy zaproszeni przez Jezusa do zobaczenia znaków naszych czasów, które świadczą o zbliżającym się Królestwie Niebieskim. Kieruje zaproszenie, byśmy zwrócili naszą uwagę na figowiec i inne drzewa «Patrzcie na drzewo figowe i na inne drzewa» (Łk 21,29), i aby zwrócić naszą uwagę na to, co dzieje się na nich: «Gdy widzicie, że wypuszczają pączki, sami poznajecie, że już blisko jest lato» (Łk 21,30). Figowce zaczynały pączkować. Pojawiły się pączki. Zaledwie była to zapowiedź kwiatów lub owoców, ale była to także zapowiedź lata, które na wszystkich drzewach “zaczynało kiełkować”.
Według Benedykta XVI, «Słowo Boże skłania nas do zmiany poczucia rzeczywistości». W rzeczywistości «realistą jest ten, który w Słowie Bożym widzi fundament wszystkiego». To żywe słowo zwiastujące lato jako znak przybliżania się i wybuchu jasności jest samym Światłem: «gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże» (Łk 21,31). W tym sensie «teraz Słowo nie tylko da się słyszeć, nie tylko ma ono głos, ale ma także twarz (...), którą możemy zobaczyć: to Jezus z Nazaretu» (Benedykt XVI).
Komunia Jezusa z Ojcem była doskonała; i wszystko to, co On dostał od Ojca nam przekazał łącząc się z nami. W ten sposób zbliżające się Królestwo Boże, jako wolna inicjatywa Boga wychodzącego nam naprzeciw powinno nas poruszyć, byśmy rozpoznali bliskość tego Królestwa, abyśmy także łączyli się z Ojcem przez Słowo Boże – Verbum Domini – rozpoznając w tym wszystkim realizację obietnic naszego Ojca Jezusa Chrystusa.
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Prawda cierpi, ale nie ginie» (Święta Teresa od Jezusa)
«Czas nie jest obcą Bogu rzeczywistością. Został “dotknięty” przez Chrystusa Syna Bożego i Maryi otrzymując nowe i zaskakujące znaczenia: stał się “czasem zbawienia”, to znaczy czasem ostatecznym i pełnym łaski» (Franciszek)
«(…). Królestwo Boże jest już obecne. Przybliżyło się w Słowie Wcielonym, jest głoszone w całej Ewangelii, przyszło w Śmierci i Zmartwychwstaniu Chrystusa. (…)» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 2816)
