Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
On zaś odpowiedział i wyjaśnił znaczenie rzeczy. Te wielkie bestie w liczbie czterech – to czterej królowie, którzy powstaną z ziemi. Królestwo jednak otrzymają święci Najwyższego, i będą posiadać królestwo na zawsze i na wieki wieków.
Potem chciałem się upewnić co do czwartej bestii, odmiennej od pozostałych i nader strasznej, która miała zęby z żelaza i miedziane pazury, a pożerała, kruszyła i deptała nogami resztę; oraz co do dziesięciu rogów na jej głowie, i co do innego, przed którym, gdy wyrósł, upadły trzy tamte. Róg ten miał oczy i usta, wypowiadające wielkie rzeczy, i wydawał się większy od swoich towarzyszy. Patrzyłem, a róg ten rozpoczął wojnę ze świętymi, i zwyciężał ich, aż przybył Przedwieczny i sąd zasiadł, a władzę dano świętym Najwyższego, i aż nadszedł czas, by święci otrzymali królestwo.
Powiedział tak: Czwarta bestia – to czwarte królestwo, które będzie na ziemi, różne od wszystkich królestw; pochłonie ono całą ziemię, podepce ją i na proch zetrze. Dziesięć zaś rogów – z tego królestwa powstanie dziesięciu królów, po nich zaś inny powstanie, różny od poprzednich, i obali trzech królów. Będzie wypowiadał słowa przeciw Najwyższemu i gnębił świętych Najwyższego, postanowi zmienić czasy i Prawo, a święci będą wydani w jego ręce aż do czasu, czasów i połowy czasu.
Wtedy odbędzie się sąd i odbiorą mu władzę, by go zniszczyć i zniweczyć doszczętnie. A panowanie i władzę, i wielkość królestw pod całym niebem otrzyma lud święty Najwyższego. Królestwo Jego będzie wiecznym królestwem; będą Mu służyły wszystkie moce i będą Mu uległe.
Błogosławcie Pana, kapłani Pańscy, błogosławcie Pana, słudzy Pańscy.
Błogosławcie Pana, duchy i dusze sprawiedliwych, błogosławcie Pana, święci i pokornego serca.
Błogosławcie Pana, chwalcie Go i wywyższajcie na wieki.
«Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie»
Rev. D. Antoni CAROL i Hostench (Sant Cugat del Vallès, Barcelona, Hiszpania)Dzisiaj, ostatniego dnia okresu zwykłego, Jezus wyraźnie ostrzega nas o losie naszego przechodzenia przez życie. Jeśli uparcie nalegamy żyć pochłonięci przez troski życia, nadejdzie ostatni dzień naszej ziemskiej egzystencji tak niespodziewanie, że ta sama ślepota uniemożliwi nam rozpoznanie Boga, który przyjdzie, (bo tu jesteśmy tylko przelotem, wiesz o tym?) aby zabrać nas w zażyłość swej nieskończonej miłości. Będzie podobnie jak dzieje się z rozpieszczonym dzieckiem: tak zajętym “swymi” zabawkami, że w końcu zapomina o miłości swoich rodziców i towarzystwie swych przyjaciół. Kiedy to sobie uświadamia, płacze niepocieszone wobec nieoczekiwanej samotności.
Antidotum, które oferuje nam Jezus jest równie oczywiste: «Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie» (Łk 21,36). Czuwajcie i módlcie się... To samo powiedział do Swych apostołów w nocy, kiedy został wydany. Modlitwa ma element proroctwa, często zapominany, to znaczy pozwala przejść od zaledwie “widzę” do “patrzę” na życie codzienne w jego najgłębszej istocie. Jak napisał Ewagriusz z Pontu, «jak wzrok jest najlepszym ze wszystkich zmysłów, tak modlitwa jest bardziej wzniosła, niż wszystkie cnoty». Klasycy duchowości nazywają to “nadprzyrodzone widzenie” patrzeniem oczami Boga albo poznaniem Prawdy: o Bogu, o świecie, o sobie samym. Prorokami byli nie tylko ci, którzy “przewidywali to, co miało nadejść”, ale także ci, którzy potrafili interpretować teraźniejszość w jej odpowiednim wymiarze, zakresie i gęstości. Rezultat - potrafili pokierować biegiem historii z pomocą Boga.
Tyle razy skarżymy się na sytuację na świecie. Pytamy — dokąd zmierzamy? Dziś jest ostatni dzień czasu zwykłego, jest to również dzień ostatecznych postanowień. Może nadszedł czas, aby przygotować się na wyjście z zadurzenia teraźniejszością i zabrać się do pracy na rzecz lepszej przyszłości. Chcesz być tym kimś? Więc naprzód! I niech Bóg Cię błogosławi.
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Drodzy bracia, musimy mieć cierpliwość i wytrwać, abyśmy po tym, jak zostaliśmy dopuszczeni do nadziei i prawdy i wolności, mogli tę właśnie prawdę i wolność osiągnąć» (Święty Cyprian)
«W naszych sercach panuje nostalgia zniewolenia, bo pozornie jest ona bardziej uspokajająca niż wolność, która jest o wiele bardziej ryzykowna. I bardziej nam się podoba zamknięcie w ułudzie sztucznych ogni, pozornie pięknych, ale trwających tylko kilka chwil.» (Franciszek)
«(…) List do Galatów przeciwstawia uczynki ciała owocom ducha: "Jest rzeczą wiadomą, jakie uczynki rodzą się z ciała: nierząd, nieczystość, wyuzdanie, uprawianie bałwochwalstwa, czary, nienawiść, spór, zawiść, wzburzenie, niewłaściwa pogoń za zaszczytami, niezgoda, rozłamy, zazdrość, pijaństwo, hulanki i tym podobne. Co do nich zapowiadam wam, jak to już zapowiedziałem: ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają, Królestwa Bożego nie odziedziczą" (Ga 5, 19-21 )» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 1852)
