Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
O północy Paweł i Sylas modlili się śpiewając hymny Bogu. A więźniowie im się przysłuchiwali. Nagle powstało silne trzęsienie ziemi, tak że zachwiały się fundamenty więzienia. Natychmiast otwarły się wszystkie drzwi i ze wszystkich opadły kajdany. Gdy strażnik zerwał się ze snu i zobaczył drzwi więzienia otwarte, dobył miecza i chciał się zabić, sądząc, że więźniowie uciekli. „Nie czyń sobie nic złego, bo jesteśmy tu wszyscy!” - krzyknął Paweł na cały głos.
Wtedy tamten zażądał światła, wskoczył do lochu i przypadł drżący do stóp Pawła i Sylasa. A wyprowadziwszy ich na zewnątrz rzekł: „Panowie, co mam czynić, aby się zbawić?” Odpowiedzieli mu: „Uwierz w Pana Jezusa, a zbawisz siebie i dom swój”. Opowiedzieli więc naukę Pana jemu i wszystkim jego domownikom. Tej samej godziny w nocy wziął ich z sobą, obmył rany i natychmiast przyjął chrzest wraz z całym swym domem. Wprowadził ich też do swego mieszkania, zastawił stół i razem z całym domem cieszył się bardzo, że uwierzył Bogu.
I będę sławił Twe imię za łaskę Twoją i wierność. Wysłuchałeś mnie, kiedy Cię wzywałem, pomnożyłeś moc mojej duszy.
Wybawia mnie Twoja prawica. Pan za mnie wszystkiego dokona. Panie, Twa łaska trwa na wieki, nie porzucaj dzieła rąk Twoich.
«Pożyteczne jest dla was moje odejście»
Rev. D. Lluís ROQUÉ i Roqué (Manresa, Barcelona, Hiszpania)Dzisiaj rozważamy kolejne pożegnanie Jezusa, niezbędne dla ustanowienia Jego Królestwa. Zawiera nawet obietnicę: «Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was» (J 16,7).
Obietnica urzeczywistniona z całą mocą w dniu Pięćdziesiątnicy, dziesięć dni po Wniebowstąpieniu Jezusa. Dzień ten – prócz uwolnienienia od smutku serc Apostołów i tych, którzy zebrani byli z Marią, Matką Jezusa (cf. Dz 1, 13 – 14) – utwierdza ich i wzmacnia w wierze, tak że «wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić» (Dz 2,4).
Wydarzenie, które “uobecnia się” przez wieki poprzez Kościół, jeden, święty i apostolski, albowiem, w wyniku działania samego Ducha obiecanego, ogłasza się wszystkim i wszędzie, że Jezus z Nazaretu – Syn Boży, zrodzony z Marii Dziewicy, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion – naprawdę zmartwychwstał, siedzi po prawicy (cf. Credo) i zyje między nami. Jego Duch jest w nas poprzez chrzest, ustanawiając nas dziećmi w Synu, potwierdzając swą obecność w każdym z nas w dniu Bierzmowania. A wszystko po to, by wypełnić nasze powołanie do świętości i wzmocnić misję nawoływania innych do bycia świętymi.
I tak, dzięki miłości Ojca, odkupieniu Syna i stałego działania Ducha Świętego, wszyscy możemy z całkowitą wiernością odpowiedzieć na wezwanie, będąc świętymi; i niesieni śmiałym, apostolskim miłosierdziem, zrealizować misję, proponując świętość innym i pomagając im w tym.
Jak pierwsi – jak wierni od początku i zawsze – razem z Marią błagamy i, wierząc, że znowu przybędzie Pocieszyciel i nadejdzie nowa Pięćdziesiątnica, powiedzmy: «Przyjdź Duchu Święty, napełnij serca Twoich wiernych i zapal w nich ogień miłości Twojej» (Alleluja Niedzieli Zesłania Ducha Świętego).
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Kto, usłyszawszy imiona dane Duchowi, nie czuje uniesienia i nie kieruje myśli ku boskiej naturze? “Niezłomny Duch”, “Hojny Duch”, “Duch Święty” to jego własne i szczególne przydomki» (św. Bazyli Wielki)
«Duch Święty czyni nas synami i córkami Boga. Zobowiązuje nas do takiej samej odpowiedzialności jak Bóg, za swój świat, za całą ludzkość. Uczy nas patrzeć na świat, na innych i na siebie oczami Boga” (Benedykt XVI)
«Od dnia Paschy Duch Święty ‘przekonuje świat o grzechu’ (J 16,8), to znaczy, że świat nie uwierzył w Tego, którego posłał Ojciec. Ten sam Duch, który ujawnia grzech, jest także Pocieszycielem, udzielającym ludzkiemu sercu łaski skruchy i nawrócenia» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 1433)
