Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
I ujrzałem trony, a na nich zasiedli sędziowie, i dano im władzę sądzenia, i ujrzałem dusze ściętych dla świadectwa Jezusa i dla Słowa Bożego, i tych, którzy pokłonu nie oddali Bestii ani jej obrazowi i nie wzięli znamienia na czoło swe ani na rękę. Ożyli oni i tysiąc lat królowali z Chrystusem.
Potem ujrzałem wielki biały tron i na nim Zasiadającego, od którego oblicza uciekła ziemia i niebo, a miejsca dla nich nie znaleziono. I ujrzałem umarłych, wielkich i małych, stojących przed tronem, a otwarto księgi. I inną księgę otwarto, która jest księgą życia. I osądzono zmarłych z tego, co w księgach zapisano, według ich czynów. I morze wydało zmarłych, co w nim byli, i Śmierć, i Otchłań wydały zmarłych, co w nich byli, i każdy został osądzony według swoich czynów. A Śmierć i Otchłań wrzucono do jeziora ognia. To jest śmierć druga, jezioro ognia. Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze życia, został wrzucony do jeziora ognia.
I ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły i morza już nie ma.
I Miasto Święte, Jeruzalem Nowe, ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża.
Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, nieustannie Ciebie wielbiąc. Szczęśliwi, których moc jest w Tobie; mocy im będzie przybywać.
«Gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże»
Diácono D. Evaldo PINA FILHO (Brasilia, Brazylia)Dzisiaj jesteśmy zaproszeni przez Jezusa do zobaczenia znaków naszych czasów, które świadczą o zbliżającym się Królestwie Niebieskim. Kieruje zaproszenie, byśmy zwrócili naszą uwagę na figowiec i inne drzewa «Patrzcie na drzewo figowe i na inne drzewa» (Łk 21,29), i aby zwrócić naszą uwagę na to, co dzieje się na nich: «Gdy widzicie, że wypuszczają pączki, sami poznajecie, że już blisko jest lato» (Łk 21,30). Figowce zaczynały pączkować. Pojawiły się pączki. Zaledwie była to zapowiedź kwiatów lub owoców, ale była to także zapowiedź lata, które na wszystkich drzewach “zaczynało kiełkować”.
Według Benedykta XVI, «Słowo Boże skłania nas do zmiany poczucia rzeczywistości». W rzeczywistości «realistą jest ten, który w Słowie Bożym widzi fundament wszystkiego». To żywe słowo zwiastujące lato jako znak przybliżania się i wybuchu jasności jest samym Światłem: «gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże» (Łk 21,31). W tym sensie «teraz Słowo nie tylko da się słyszeć, nie tylko ma ono głos, ale ma także twarz (...), którą możemy zobaczyć: to Jezus z Nazaretu» (Benedykt XVI).
Komunia Jezusa z Ojcem była doskonała; i wszystko to, co On dostał od Ojca nam przekazał łącząc się z nami. W ten sposób zbliżające się Królestwo Boże, jako wolna inicjatywa Boga wychodzącego nam naprzeciw powinno nas poruszyć, byśmy rozpoznali bliskość tego Królestwa, abyśmy także łączyli się z Ojcem przez Słowo Boże – Verbum Domini – rozpoznając w tym wszystkim realizację obietnic naszego Ojca Jezusa Chrystusa.
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Prawda cierpi, ale nie ginie» (Święta Teresa od Jezusa)
«Czas nie jest obcą Bogu rzeczywistością. Został “dotknięty” przez Chrystusa Syna Bożego i Maryi otrzymując nowe i zaskakujące znaczenia: stał się “czasem zbawienia”, to znaczy czasem ostatecznym i pełnym łaski» (Franciszek)
«(…). Królestwo Boże jest już obecne. Przybliżyło się w Słowie Wcielonym, jest głoszone w całej Ewangelii, przyszło w Śmierci i Zmartwychwstaniu Chrystusa. (…)» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 2816)
