Żyjemy w czasach, kiedy coraz to nowe choroby umysłu rozprzestrzeniają się ponad miarę, tak jak nigdy w ciągu całego biegu historii. Współczesny tryb życia narzuca ludziom stres oraz wyścig, by konsumować więcej i wydawać się lepszym niż sąsiad, a wszystko to okraszone dużymi dawkami indywidualizmu, co prowadzi do wykreowania osoby odizolowanej od innych. Ta samotność, do której wielu jest zmuszonych przez społeczne konwencje, przez presję w pracy i przez niewolnicze umowy, sprawia, że popadają oni w depresję, nerwicę, histerie, schizofrenie czy inne zaburzenia, które głęboko naznaczają przyszłość danej osoby.

«Wtedy zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami i władzę leczenia chorób» (Łk 9,1). Także tych chorób, które w samej Ewangelii możemy zidentyfikować jako choroby umysłu.

Spotkanie z Chrystusem, osobą prawdziwą i spełnioną, przywraca nam równowagę i pokój, które są w stanie rozpogodzić człowieka i pomóc mu w ponownym spotkaniu z sobą samym, nadając światła i blasku jego życiu, aby uczyć, edukować młodych i starszych i prowadzić ludzi poprzez drogę życia, które nigdy nie straci sensu.

Apostołowie «chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię» (Łk 9,6). Taka jest również nasza misja: żyć Ewangelią i rozważać ją, bo jest słowem samego Jezusa, aby w końcu pozwolić jej przeniknąć do naszego wnętrza. W ten sposób, krok po kroku, odnajdziemy drogę, którą mamy podążać i wolność, którą mamy osiągnąć. Jak napisał Jan Paweł II, «pokój musi być realizowany w prawdzie (...); musi zostać osiągnięty w wolności».

Niech to sam Jezus Chrystus, który wezwał nas do wiary i do wiecznego szczęścia, będzie Tym, który napełni nas Swoją nadzieją i miłością, Tym, który daje nam nowe życie i nieskończoną przyszłość.