Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
A czytał ten urywek Pisma: „Prowadzą Go jak owcę na rzeź, i jak baranek, który milczy, gdy go strzygą, tak On nie otwiera ust swoich. W Jego uniżeniu odmówiono Mu słuszności. Któż zdoła opisać ród Jego? Bo Jego życie zabiorą z ziemi”. Dworzanin zapytał Filipa: „Proszę cię, o kim to prorok mówi, o sobie czy o kimś innym?” A Filip wychodząc z tego tekstu Pisma opowiedział mu Dobrą Nowinę o Jezusie. W czasie podróży przybyli nad jakąś wodę. Dworzanin powiedział : „Oto woda; cóż przeszkadza, abym został ochrzczony?” Odpowiedział Filip: „Można, jeśli wierzysz z całego serca”. Odparł mu: „Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym”. I kazał zatrzymać wóz, i obaj, Filip i dworzanin, zeszli do wody. I ochrzcił go. A kiedy wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i dworzanin już nigdy go nie widział. Jechał zaś z radością swoją drogą. A Filip znalazł się w Azocie i głosił Ewangelię od miasta do miasta, aż dotarł do Cezarei.
Przyjdźcie i słuchajcie mnie wszyscy, którzy boicie się Boga, opowiem, co uczynił mej duszy. Do Niego wołałem moimi ustami, chwaliłem Go moim językiem.
Bóg mnie wysłuchał, przyjął głos mojej modlitwy. Błogosławiony Bóg, który nie odepchnął mej prośby, i nie oddalił ode mnie swej łaski.
«Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba»
Rev. D. Pere MONTAGUT i Piquet (Barcelona, Hiszpania)Dzisiaj, śpiewamy Panu, od którego pochodzi chwała i zwycięstwo. Zmartwychwstały jawi się swojemu Kościołowi jako «Jestem, który jestem». To określa Go jako źródło zbawienia: «Ja jestem chlebem żywym» (J 6,48). W akcie dziękczynienia, wspólnota zgromadzona wokół Żyjącego doświadcza Jego miłości i przyjmuje nauczanie od Boga jako Ojca. Chrystus nieśmiertelny i chwalebny przypomina nam ponownie, że Ojciec jest prawdziwym bohaterem wszystkiego. Ci, którzy Go słuchają i wierzą, żyją w komunii z tym, który od Boga pochodzi i jedynym, który Go widział. W ten sposób, wiara jest początkiem życia wiecznego.
Jezus jest chlebem żywym. Nie jest pokarmem, który my przyswajamy, lecz który nas przyjmuje do siebie. On wzbudza w nas głód Boga i pragnienie słuchania Jego Słowa, które jest radością serca. Eucharystia jest zapowiedzią niebieskiej chwały: «Łamiemy jeden chleb, który jest pokarmem nieśmiertelności, lekarstwem pozwalającym nam nie umierać, lecz żyć wiecznie w Jezusie Chrystusie» (Św. Ignacy Antiocheński). Komunia z ciałem Chrystusa zmartwychwstałego ma nas przyzwyczaić do tego wszystkiego, co z pochodzi z nieba. Przyzwyczaja nas do proszenia, otrzymywania i przyjmowania naszej prawdziwej natury, gdyż jesteśmy stworzeni dla Boga i tylko On może w pełni zaspokoić pragnienia naszego ducha.
Jednak, chleb żywy nie tylko powala nam żyć po naszej śmierci fizycznej, ale jest nam dany już teraz «za życie świata» (J 6,51). Plan Ojca, który nas stworzył do życia i śmierci, związany jest z wiarą i miłością. Oczekuje od nas konkretnej, wolnej i osobistej odpowiedzi na swoją inicjatywę. Za każdym razem, kiedy spożywamy ten chleb, zagłębmy się w istotę Miłości! Już nie żyjemy dla nas samych. Nie żyjemy już w błędzie. Świat jest nadal piękny, bo jest jeszcze ktoś, kto kocha do granic, bo istnieje Ofiara, z której korzystają nawet Ci, którzy ją ignorują.
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Udział w ciele i krwi Chrystusa przemienia nas w to, co przyjmujemy i co nosimy w naszej duszy i w naszym ciele. W Nim umieramy, jesteśmy pogrzebani i zmartwychwstajemy» (Święty Leon Wielki)
«Przeżywajmy Eucharystię z wiarą i modlitwą, przebaczeniem, ukorzeniem, z radością ze wspólnoty, troską o potrzebujących i pewnością, że Pan wypełni wszystko co nam obiecał: życie wieczne» (Franciszek)
«Eucharystia jest "źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego" "Inne zaś sakramenty, tak jak wszystkie kościelne posługi i dzieła apostolstwa, wiążą się ze świętą Eucharystią i do niej zmierzają. W Najświętszej bowiem Eucharystii zawiera się całe duchowe dobro Kościoła, a mianowicie sam Chrystus, nasza Pascha". (Sobór Watykański II)» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 1324)
