Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

IV Poniedziałek Wielkanocy (A)
Ściągnij
Pierwsze Czytanie (Dz 11,1-18): Apostołowie i bracia, przebywający w Judei, dowiedzieli się, że również poganie przyjęli słowo Boże. Kiedy Piotr przybył do Jerozolimy, ci, którzy byli pochodzenia żydowskiego, robili mu wymówki, mówiąc: „Wszedłeś do ludzi nieobrzezanych i jadłeś z nimi?” Piotr więc zaczął wyjaśniać im po kolei, mówiąc: «Modliłem się w mieście Jafie i w zachwyceniu ujrzałem jakiś spuszczający się przedmiot, podobny do wielkiego płótna czterema końcami opadającego z nieba, który dotarł aż do mnie. Przyglądając mu się uważnie, zobaczyłem czworonożne zwierzęta domowe i dzikie, płazy i gady. Usłyszałem też głos, który mówił do mnie: «Zabijaj, Piotrze, i jedz!» Odpowiedziałem: «O nie, Panie, bo nigdy nie wziąłem do ust niczego skażonego lub nieczystego». Ale głos z nieba odezwał się po raz drugi: «Nie nazywaj nieczystym tego, co Bóg oczyścił». Powtórzyło się to trzy razy i wszystko zostało wzięte znowu do nieba.

Zaraz potem trzech ludzi, wysłanych do mnie z Cezarei, stanęło przed domem, w którym mieszkaliśmy. A Duch powiedział mi, abym bez wahania poszedł z nimi. Razem ze mną poszło też tych sześciu braci. Przybyliśmy do domu owego człowieka. On nam opowiedział, jak zobaczył anioła, który zjawił się w jego domu i rzekł: «Poślij do Jafy i sprowadź Szymona, zwanego Piotrem. On cię pouczy, jak zbawisz siebie i cały swój dom». Kiedy zacząłem mówić, Duch Święty zstąpił na nich, jak na nas na początku. Przypomniałem sobie wtedy słowa, które wypowiedział Pan: «Jan chrzcił wodą, wy zaś ochrzczeni będziecie Duchem Świętym». Jeżeli więc Bóg udzielił im tego samego daru co nam, którzyśmy uwierzyli w Pana Jezusa Chrystusa, to jakżeż ja mogłem sprzeciwiać się Bogu?” Gdy to usłyszeli, zamilkli. Wielbili Boga i mówili: „A więc i poganom udzielił Bóg łaski nawrócenia, aby żyli”.
Psalm Responsoryjny: 41
R/. Boga żywego pragnie dusza moja.
Jak łania pragnie wody ze strumieni, tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże. Dusza moja Boga pragnie, Boga żywego, kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże?

Ześlij światłość i wierność swoją, niech one mnie wiodą. Niech mnie zaprowadzą na Twą górę świętą i do Twoich przybytków.

I przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, który jest weselem i radością moją. I będę Cię chwalił przy dźwiękach lutni, Boże mój, Boże.
Śpiew przed Ewangelią (J 10,14): Alleluja, alleluja, alleluja. Ja jestem dobrym Pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają. Alleluja, alleluja, alleluja.
Tekst Ewangelii (J 10,11-18): Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce.

Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz. Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je [potem] znów odzyskać. Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca».

«Ja jestem dobrym pasterzem»

Rev. D. Josep VALL i Mundó (Barcelona, Hiszpania)

Dzisiaj, Jezus mówi do nas: «Ja jestem dobrym pasterzem» (J 10,11). Komentując te zdanie św. Tomasz z Akwinu pisze, że «jest oczywiste, że tytuł „pasterz” jest odpowiednim dla Chrystusa, chociażby dlatego, że podobnie jak pasterz prowadzi stado na pastwiska, tak i Chrystus posila wiernych pokarmem duchowym: swoim własnym ciałem i swoją krwią». Wszystko rozpoczęło się do Wcielenia, Jezus wypełnił je swoim życiem, doprowadzając je aż do zbawczej śmierci i Zmartwychwstania. Po swoim Zmartwychwstaniu, powierzył pasterzowanie Piotrowi, Apostołom i Kościołowi aż po kres czasów.

Poprzez pasterzy, Chrystus przekazuje swoje Słowo, rozdziela swą łaskę w sakramentach i prowadzi stado ku swemu Królestwu: On sam się wydaje jako pokarm w sakramencie Eucharystii, udziela się w Bożym Słowie i Magisterium Kościoła, oraz prowadzi z troską swój Lud. Jezus zapewnia Kościołowi pasterzy według swego serca – to jest – ludzi, którzy zjednoczeni z Nim przez sakrament święceń, dają swoje życie za owce, z miłością pasterską, w duchu służby, łagodnie, cierpliwie i wytrwale. Święty Augustyn często mówił o tej wymagającej odpowiedzialności pasterzy: «Ten zaszczyt bycia pasterzem przejmuje mnie (…), jednakże to co mnie przeraża w byciu dla was, jednocześnie to samo daje mi pociechę, że jestem spośród was (…). Jestem biskupem dla was, i jestem chrześcijaninem razem z wami».

Każdy z nas, chrześcijan, włącza się w dzieło wspierania pasterzy, modlimy się za nich, kochamy ich i jesteśmy im posłuszni. Ale my także jesteśmy pasterzami dla naszych braci, ubogacając ich łaską i nauczaniem które sami przyjęliśmy, dzieląc z nimi zmartwienia i radości, pomagając wszystkim z całego serca. .. za tych wszystkich, którzy nas otaczają w życiu rodzinnym, społecznym i zawodowym, aż po dar życia za wszystkich w duchu Chrystusa, «który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu» (Mt 20, 28).