Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
Wtedy Apostołowie i starsi wraz z całym Kościołem postanowili wybrać ludzi przodujących wśród braci: Judę, zwanego Barsabas, i Sylasa i wysłać do Antiochii razem z Barnabą i Pawłem. Posłali przez nich pismo tej treści: ”Apostołowie i starsi bracia przesyłają pozdrowienie braciom pogańskiego pochodzenia w Antiochii, w Syrii i w Cylicji. Ponieważ dowiedzieliśmy się, że niektórzy bez naszego upoważnienia wyszli od nas i zaniepokoili was naukami, siejąc wam zamęt w duszach, postanowiliśmy jednomyślnie wybrać mężów i wysłać razem z naszymi drogimi: Barnabą i Pawłem, którzy dla imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa poświęcili swe życie. Wysyłamy więc Judę i Sylasa, którzy powtórzą wam ustnie to samo. Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne. Powstrzymajcie się od ofiar składanych bożkom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierządu. Dobrze uczynicie, jeżeli powstrzymacie się od tego. Bywajcie zdrowi!”.
Niech się narody cieszą i weselą, że rządzisz ludami sprawiedliwie i kierujesz narodami na ziemi. Niech nam Bóg błogosławi, niech się Go boją wszystkie krańce ziemi.
«Jeśli mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy u niego przebywać»
Rev. D. Francesc CATARINEU i Vilageliu (Sabadell, Barcelona, Hiszpania)Dzisiaj, przed Wniebowstąpieniem i Pięćdziesiątnicą, ponownie czytamy mowę Ostatniej Wieczerzy, w której na wiele sposobów przedstawione jest jedno przesłanie o tym, że wszystko wypływa z jedności Chrustysa z Ojcem i z Bożej woli przyciągnięcia nas do Jego tajemnicy miłości.
Pewnego dnia Święta Tereska od Dzieciątka Jezus otrzymała do wyboru kilka prezentów i bez zastanowienia, mimo swojego młodego wieku, powiedziała: «Wybieram wszystko». W dorosłości zrozumiała, że tamen wybór wszystkiego miał oznaczać pragnienie bycia miłością Kościoła, przecież ciało bez miłości pozbawione jest sensu istnienia. W tej tajemnicy miłości, tak konkretnej i osobistej, w ciele Swojego Syna Jezusa, Bóg daje nam to wszystko: On sam, Jego życie i Jego dzieła są największym i najbardziej wyraźnym przesłaniem Boga.
Z tej wszechogarniającej miłości rodzi się “pokój”. To słowo, za którym dziś tęsknimy, tym bardziej, że wokół tylko lęk i przemoc. Osiągniemy pokój tylko wtedy, kiedy zwrócimy się do Jezusa, gdyż tylko On nam go daje jako owoc swojej doskonałej miłości. Nie jest to pokój, jaki daje świat (cf. J 14,27), pokój Jezusa to nie beztroska i uwolnienie od problemów, a wręcz przeciwnie, to solidarność z braćmi, umiejętność patrzenia na siebie i innych nowymi oczami, takimi jak patrzy Pan, i przebaczanie dzięki takiemu patrzeniu. Z niego rodzi się jasność, która pozwala widzieć rzeczy takie, jakimi są, a nie jakie wydają się być. Podążając tą drogą osiągniemy szczęście.
«Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem» (J 14,26). W ostatnich dniach Wielkanocy prośmy o otwarcie się na Ducha Świętego: otrzymaliśmy go na chrzcie i na bierzmowaniu, lecz potrzeba, aby ten wewnętrzny dar wypływał z nas i prowadził tam, dokąd nawet nam się nie śniło.
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Jeśli zamykasz drzwi swojej duszy, za nimi zostawiasz Chrystusa. I chociaż On ma moc, żeby je otworzyć, nie chce się narzucać, nie chce zmuszać na siłę» (Święty Ambroży)
«W całej historii zbawienia, w której Bóg staje się nam bliski i cierpliwie czeka na nasz czas, łącznie z naszymi niewiernościami, dodaje nam otuchy w wysiłkach i nas prowadzi. W modlitwie uczymy się widzieć znaki tego miłosiernego planu.» (Benedykt XVI)
«Tradycyjną formą prośby o Ducha Świętego jest wezwanie skierowane do Ojca przez Chrystusa, naszego Pana, by On dał nam Ducha Pocieszyciela. Jezus podkreśla z naciskiem tę prośbę w swoje imię w tej samej chwili, gdy obiecuje dar Ducha Prawdy. Najprostszą i najbardziej bezpośrednią modlitwą jest także tradycyjna modlitwa: "Przyjdź, Duchu Święty".» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 2671)
