Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
Przez całe dwa lata pozostał w wynajętym przez siebie mieszkaniu i przyjmował wszystkich, którzy do niego przychodzili, głosząc królestwo Boże i nauczając o Panu Jezusie Chrystusie zupełnie swobodnie, bez przeszkód.
Bada Pan sprawiedliwego i występnego, nie cierpi Jego dusza miłujących nieprawość. Bo Pan jest sprawiedliwy i sprawiedliwość kocha, ludzie prawi ujrzą Jego oblicze.
Ten właśnie uczeń daje świadectwo o tych sprawach i on je opisał. A wiemy, że świadectwo jego jest prawdziwe. Jest ponadto wiele innych rzeczy, których Jezus dokonał, a które, gdyby je szczegółowo opisać, to sądzę, że cały świat nie pomieściłby ksiąg, które by trzeba napisać.
«On je opisał. A wiemy, że świadectwo jego jest prawdziwe.»
Rev. D. Fidel CATALÁN i Catalán (Terrassa, Barcelona, Hiszpania)Dzisiaj czytamy zakończenie Ewangelii wg. św. Jana. Właściwie odnosimy się do zakończenia dodatku, który wspólnota janowa dodała do tekstu oryginalnego. W tym przypadku jest to fragment rzeczywiście znaczący. Zmartwychwstały Pan ukazuje się uczniom i przywraca im chęć podążania za nim, zwłaszcza w Piotrze. Kolejny akt to ten, który dziś odczytujemy w liturgii.
Postać umiłowanego ucznia jest centralną w tym fragmencie, a nawet w całej Ewangelii janowej. Może odnosić się do konkretnej osoby – samego Jana – ale także może być figurą, która uosabia każdego ucznia umiłowanego przez Mistrza. Jakie by nie było znaczenie, ów tekst pomaga w znalezieniu elementu ciągłości doświadczenia Apostołów. Zmartwychwstały Pan zapewnia o swojej obecności w tych, którzy pragną być Jego naśladowcami.
«Jeżeli chcę, aby pozostał, aż przyjdę» (J 21,22) może wskazywać bardziej na tę ciągłość, niż na następstwo chronologiczne, w konkretnym miejscu i czasie. Umiłowany uczeń przemienia się w świadka tego wszystkiego w takiej mierze w jakiej jest świadom, że Pan pozostaje z nim w każdej sytuacji. To jest powodem, dla którego może dać świadectwo, a słowa jego jest prawdziwe, ponieważ komentuje swym piórem ciągłe doświadczenie tych, którzy przeżywają swoją misję pośrodku świata, doświadczając obecności Jezusa Chrystusa. Każdy z nas może być umiłowanym uczniem na miarę tego w jakim stopniu pozwalamy się prowadzić Duchowi Świętemu, który pomaga nam odkryć tę obecność.
Ten tekst przygotowuje nas do jutrzejszej celebracji Niedzieli Zesłania Ducha Świętego, Daru Ducha: «I Paraklet zstąpił z nieba: opiekun i uświęciciel Kościoła, zarządca dusz, sternik tonącym, latarnia błądzącym, sędzia walczącym i ten, który koronuje zwycięzców» (św. Cyryl Jerozolimski).
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«Drodzy bracia, tamte dni, które upłynęły między zmartwychwstaniem Pana i Jego wniebowstąpieniem nie zostały stracone bezowocnie, lecz potwierdziły się w tym czasie wielkie sakramenty i objawiły się wielkie tajemnice» (Święty Leon Wielki)
«Także dzisiaj naśladowanie Chrystusa jest trudne; oznacza nauczenie się patrzenia jak Jezus, osobiste Jego poznanie, słuchanie Słowa i odnajdywanie Go w sakramentach; to znaczy nauczyć się dostosowania własnej woli do Jego woli» (Benedykt XVI)
«Uczeń Chrystusa powinien nie tylko zachowywać wiarę i żyć nią, ale także wyznawać ją, odważnie świadczyć o niej i szerzyć ją: "Wszyscy... winni być gotowi wyznawać Chrystusa wobec ludzi i iść za Nim drogą krzyża wśród prześladowań, których Kościołowi nigdy nie brakuje". (Sobór Watykański II)» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 1816)
