Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

I Poniedziałek okresu zwykłego
Ściągnij
Pierwsze Czytanie (1Sm 1,1-8): Był pewien człowiek w Ramataim, Sufita z górskiej okolicy Efraima, imieniem Elkana, syn Jerochama, syna Elihu, syna Tochu, syna Sufa Efratyty. Miał on dwie żony: jednej było na imię Anna, a drugiej Peninna. Peninna miała dzieci, natomiast Anna była bezdzietna.

Corocznie człowiek ten udawał się z miasta swego, aby oddać pokłon i złożyć ofiarę Panu Zastępów w Szilo. Byli tam dwaj synowie Helego: Chofni i Pinchas, kapłani Pana.

Pewnego dnia Elkana składał ofiarę. Dał wtedy żonie swej Peninnie, wszystkim jej synom i córkom po części ze składanej ofiary. Również Annie dał część, lecz podwójną, gdyż Annę bardzo miłował, mimo że Pan zamknął jej łono. Jej rywalka zasmucała ją bardzo w tym celu, aby się trapiła, że Pan zamknął jej łono.

I tak działo się przez wiele lat. Ile razy szła do świątyni Pana, dokuczała jej w ten sposób. Anna więc płakała i nie jadła. I rzekł do niej jej mąż, Elkana: „Anno, czemu płaczesz? Dlaczego nie jesz? Czemu się smuci twoje serce? Czyż ja nie znaczę dla ciebie więcej niż dziesięciu synów?”
Psalm Responsoryjny: 115
R/. Złożę Ci, Boże ofiarę pochwalną.
Czym się Panu odpłacę za wszystko, co mi wyświadczył? Podniosę kielich zbawienia i wezwę imienia Pana.

Wypełnię me śluby dla Pana przed całym Jego ludem. Tobie złożę ofiarę pochwalną i wezwę imienia Pana.

Wypełnię me śluby dla Pana przed całym Jego ludem. W dziedzińcach Pańskiego domu, pośrodku ciebie, Jeruzalem.
Śpiew przed Ewangelią (Mk 1,15): Alleluja, alleluja, alleluja. Bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię. Alleluja, alleluja, alleluja.
Tekst Ewangelii (Mk 1,14-20): Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!» Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. Jezus rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi». I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. Idąc dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim.

«Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię»

Rev. D. Joan COSTA i Bou (Barcelona, Hiszpania)

Dzisiaj Ewangelia zaprasza nas do nawrócenia. «Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!» (Mk 1,15). Nawrócić się, na co? Lepiej zapytać, do kogo? Do Chrystusa! Tak to wyraził: «Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien» (Mt 10:37).

Nawrócić się oznacza przyjąć z wdzięcznością dar wiary i wprowadzić go w życie poprzez miłość. Nawrócenie oznacza uznanie Chrystusa jedynym Panem i Królem naszych serc, którymi dysponuje. Nawrócenie pociąga za sobą rozpoznanie Chrystusa we wszystkich wydarzeniach w ludzkiej historii, również naszej osobistej, wiedząc, że On jest początkiem, środkiem i końcem całej historii, a przez Niego wszystko zostało odkupione, w Nim jest spełnione. Nawrócenie oznacza życie w nadziei, bo On zwyciężył grzech, zło i śmierć, a Eucharystia jest tego gwarancją.

Nawrócenie zobowiązuje do kochania Pana Boga ponad wszystko na ziemi, z całego naszego serca, z całej duszy i ze wszystkich sił. Nawrócenie zakłada oddanie naszego zrozumienia i woli, aby nasze zachowanie urzeczywistniło biskupie motto papieża Jana Pawła II, Totus Tuus, czyli Cały Twój, Boże mój; i wszystko to: czas, wartości, dobra, marzenia, projekty, zdrowie, rodzinę, pracę, odpoczynek, wszystko. Nawrócić się oznacza więc kochać wolę Boga w Chrystusie ponad wszystko i cieszyć się, wdzięczni za wszystko, co dzieje się od Boga, nawet przeciwnościami, upokorzeniami, chorobami, i widzieć je jako dary, które pozwalają nam jeszcze pełniej wyrażać naszą miłość do Boga: Jeśli Tu tego chcesz, ja też tego chcę!

Nawrócić się wymaga, byśmy jak apostołowie Szymon, Andrzej, Jakub i Jan, «natychmiast zostawili sieci» i poszli za Nim (por. Mk 1,18), jak tylko usłyszymy Jego głos. Nawrócić się oznacza, że Chrystus jest dla nas wszystkim.

Myśli na dzisiejszą Ewangelię

  • «Tak jak grzechy swoim odorem przytłumiają wartość zbawienia, tak ich szczere wypłakanie przemienia się w cenne złoto» (Święty Grzegorz Wielki)

  • «Przygotowanie drogi i przygotowanie naszego życia jest celem samego Boga, jest celem miłości Boga do każdego z nas. On nas nie czyni chrześcijanami spontanicznie. Przygotowuje naszą drogę i nasze życie stopniowo» (Franciszek)

  • «Nazywa się go sakramentem nawrócenia, ponieważ urzeczywistnia w sposób sakramentalny wezwanie Jezusa do nawrócenia, drogę powrotu do Ojca, od którego człowiek oddalił się przez grzech. Nazywa się go sakramentem pokuty, ponieważ ukazuje osobistą i eklezjalną drogę nawrócenia, skruchy i zadośćuczynienia ze strony grzesznego chrześcijanina.» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 1.423)