Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
Król izraelski, Achab, zwrócił się do króla judzkiego Jozafata: „Czy pójdziesz ze mną przeciw Ramot w Gileadzie?” Odpowiedział mu: „Ja tak jak i ty, lud mój jak i twój lud będziemy z tobą na wojnie”. Ponadto Jozafat rzekł królowi izraelskiemu: „Najpierw zapytaj, proszę, o słowo Pana”. Król więc izraelski zgromadził czterystu proroków i rzekł do nich: „Czy powinienem wyruszyć na wojnę o Ramot w Gileadzie, czy też powinienem tego zaniechać?” A oni odpowiedzieli: „Wyruszaj, a Bóg je da w ręce króla”. Jednak Jozafat rzekł: „Czy nie ma tu jeszcze jakiegoś proroka Pana, abyśmy przez niego mogli zapytać?” Na to król izraelski odrzekł Jozafatowi: „Jeszcze jest jeden mąż, przez którego można zapytać Pana. Ale ja go nienawidzę, bo mi nie prorokuje dobrze, tylko zawsze źle. Jest to Micheasz, syn Jimli”. Wtedy Jozafat powiedział: „Nie mów tak, królu”. Zawołał więc król izraelski któregoś dworzanina i rzekł: „Pośpiesz się po Micheasza, syna Jimli”. Ten zaś posłaniec, który poszedł zawołać Micheasza, powiedział mu tak: „Oto przepowiednie proroków są jednogłośnie pomyślne dla króla, niechże twoja przepowiednia, proszę cię, będzie jak każdego z nich, taką, żebyś zapowiedział powodzenie”. Wówczas Micheasz odrzekł: „Na życie Pana, na pewno będę mówił to, co powie mój Bóg”. Potem przyszedł przed króla. Wtedy król się odezwał do mego : „Micheaszu, czy powinniśmy wyruszyć na wojnę przeciw Ramot w Gileadzie, czy też powinniśmy tego zaniechać?” Wtedy do niego przemówił: „Wyruszcie, a zwyciężycie. Będą oni oddani w wasze ręce”. Król zaś mu powiedział: „Ile razy mam ciebie zaklinać, żebyś mi mówił tylko prawdę w imieniu Pana?” Wówczas on rzekł: „Ujrzałem całego Izraela rozproszonego po górach, jak trzodę owiec i kóz bez pasterza. Pan Bóg rzekł: «Nie mają swego pana. Niech wróci każdy w pokoju do swego domu»”. Wtedy król izraelski zwrócił się do Jozafata: „Czyż ci nie powiedziałem? Nie prorokuje mi pomyślności, tylko nieszczęścia”. Micheasz zaś mówił dalej: „Oto Pan dał teraz ducha kłamstwa w usta tych twoich proroków. Pan bowiem zawyrokował twoją zgubę”.
Bo Ty nie jesteś Bogiem, któremu miła nieprawość, zły nie może przebywać u Ciebie, nie ostoją się przed Tobą nieprawi.
Nienawidzisz wszystkich, którzy zło czynią. Zgubę zsyłasz na każdego, kto kłamie. Pan brzydzi się człowiekiem podstępnym i krwawym.
«Nie stawiajcie oporu złemu»
Rev. D. Joaquim MESEGUER García (Rubí, Barcelona, Hiszpania)Dzisiaj, Jezus uczy nas, że nienawiść pokonuje się przebaczając. Prawo talionu to był postęp, gdyż ograniczał prawo odwetu w sprawiedliwej proporcji: możesz zrobić drugiemu tylko to, co on tobie zrobił, w przeciwnym razie to niesprawiedliwość; to znaczenie aforyzmu «oko za oko, ząb za ząb». Mimo to, był to ograniczony postęp, ponieważ Jezus Chrystus w Ewangelii potwierdza potrzebę pokonania zemsty miłością; tak on sam wyraził to na krzyżu, gdy modlił się za swoich oprawców: «Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią» (Łk 23,34).
Jednakże przebaczeniu musi towarzyszyć prawda. Nie wybaczamy tylko dlatego, że jesteśmy bezradni i zakompleksieni. Często mylone jest zdanie “nadstawić drugi policzek” z ideą rezygnacji z naszych słusznych praw. To nie to. Nadstawić drugi policzek oznacza wypowiedzieć i wyzwać gestem pokojowym ale stanowczym, niesprawiedliwość, którą się popełnia; to jakby powiedzieć: «Uderzyłeś mnie w policzek, chcesz mnie uderzyć także w drugi? Wydaje ci się, że dobrze postępujesz?». Jezus spokojnie odpowiedział bezczelnemu słudze arcykapłana: «Jeżeli źle powiedziałem, udowodnij, co było złego. A jeżeli dobrze, to dlaczego Mnie bijesz?» (J 18,23).
Widzimy więc jak powinien postępować chrześcijanin: nie szukać zemsty, ale jak najbardziej być stanowczym; być otwartym na przebaczenie i wyrażać się jasno. Z pewnością nie jest to łatwa sztuka, ale to jedyny sposób, by powstrzymać przemoc i manifestować łaskę Bożą światu często pozbawionemu łaski. Święty Bazyli radzi nam: «Zastosujcie się i zapomnicie o obelgach i urazach pochodzących od bliźnich. Zobaczycie jak różne imiona wam nadadzą; jego nazwą złym i brutalnym, a was łagodnym i pokojowym. On pożałuje pewnego dnia swojej brutalności, a wy nigdy nie pożałujecie waszej pokory».
