Dzisiaj, Ewangelia zaprasza nas do refleksji nad naśladowaniem Chrystusa. Czy ważne jest, aby naśladować Go tak, jak On tego oczekuje. Jakub i Jan jeszcze nie przyjęli nowiny o miłości i przebaczeniu: «Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich?» (Łk 9,54). Inni powołani także nie pozbyli się więzów rodzinnych. Aby iść za Jezusem Chrystusem i wypełniać naszą misję, trzeba to czynić w wolności od wszelkich przywiązań: «Ktokolwiek (...) wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego» (Łk 9,62).

Z okazji Światowych Dni Misji Św. Jan Paweł II wezwał katolików do bycia misjonarzami Ewangelii Chrystusa przez dialog i przebaczenie. Hasłem było wtedy zawołanie: «Misją jest głoszenie przebaczenia». Papież powiedział, że tylko miłość Boga jest zdolna uczynić braćmi ludzi wszystkich ras i kultur, zlikwidować bolesne podziały, kontrasty ideologiczne, nierówności ekonomiczne i przemoc, które wciąż tak bardzo dręczą ludzkość. Dzięki ewangelizacji wierzący pomagają ludziom rozpoznać w sobie braci.

Tylko wówczas, kiedy naprawdę czujemy się braćmi, możemy zacząć się rozumieć i rozmawiać ze sobą z szacunkiem. Papież podkreśla, że staranie się o uważny dialog i respekt jest warunkiem prawdziwego świadectwa zbawczej miłości Boga, bo ten kto przebacza, otwiera serce na innych i staje się zdolnym do miłości. Pan powiedział nam podczas Ostatniej Wieczerzy: «Abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem (...) Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi» (J 13,34-35).

Ewangelizacja jest zadaniem dla wszystkich, lecz na różne sposoby. Dla jednych będzie to udanie się do dalekich krajów, gdzie jeszcze nie poznano Pana Jezusa. Inni będą ewangelizować swoje najbliższe otoczenie. Zapytajmy siebie, czy ci, którzy znajdują się najbliżej nas, znają i żyją zgodnie z podstawowymi prawdami naszej wiary. Wszyscy możemy i powinniśmy wspierać modlitwą, ofiarą i działaniem misyjną pracę, a także dawaniem świadectwa przebaczenia i zrozumieniem dla innych.