Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

Dzień liturgiczny: XXXI Niedziela okresu zwykłego (C)
Ściągnij
Pierwsze Czytanie (Mdr 11,22—12,2): Panie, świat cały przy Tobie jak ziarnko na szali, kropla rosy porannej, co spadła na ziemię. Nad wszystkim masz litość, bo wszystko w Twej mocy, i oczy zamykasz na grzechy ludzi, by się nawrócili. Miłujesz bowiem wszystkie stworzenia, niczym się nie brzydzisz, co uczyniłeś, bo gdybyś miał coś w nienawiści, nie byłbyś tego uczynił. Jakżeby coś trwać mogło, gdybyś Ty nie powołał do bytu? Jak by się zachowało, czego byś nie wezwał? Oszczędzasz wszystko, bo to wszystko Twoje, Panie, miłośniku życia. Bo we wszystkim jest Twoje nieśmiertelne tchnienie. Dlatego nieznacznie karzesz upadających i strofujesz, przypominając, w czym grzeszą, by wyzbywszy się złości, w Ciebie, Panie, uwierzyli.
Psalm Responsoryjny: 144
R/. Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu.
Będę Ciebie wielbił, Boże mój i Królu, i sławił Twoje imię przez wszystkie wieki. Każdego dnia będę Ciebie błogosławił i na wieki wysławiał Twoje imię.

Pan jest łagodny i miłosierny, nieskory do gniewu i bardzo łaskawy. Pan jest dobry dla wszystkich, a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.

Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła i niech Cię błogosławią Twoi święci. Niech mówią o chwale Twojego królestwa i niech głoszą Twoją potęgę.

Pan jest wierny we wszystkich swoich słowach i we wszystkich dziełach swoich święty. Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają, i podnosi wszystkich zgnębionych.
Drugie Czytanie (2Tes 1,11—2,2): Bracia: Modlimy się zawsze za was, aby Bóg nasz uczynił was godnymi swego wezwania, aby z mocą udoskonalił w was wszelkie pragnienie dobra oraz czyn płynący z wiary. Aby w was zostało uwielbione imię Pana naszego, Jezusa Chrystusa, a wy w Nim, za łaską Boga naszego i Pana Jezusa Chrystusa. W sprawie przyjścia Pana naszego, Jezusa Chrystusa, i naszego zgromadzenia wokół Niego prosimy was, bracia, abyście się nie dali zbyt łatwo zachwiać w waszym rozumieniu ani zastraszyć bądź przez ducha, bądź przez mowę, bądź przez list rzekomo od nas pochodzący, jakoby już nastawał dzień Pański.
Śpiew przed Ewangelią (J 3,16): Alleluja, alleluja, alleluja. Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego; każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne. Alleluja, alleluja, alleluja.
Tekst Ewangelii (Łk 19,1-10): Potem wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A [był tam] pewien człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników i bardzo bogaty. Chciał on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: «Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu».

Zeszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. A wszyscy, widząc to, szemrali: «Do grzesznika poszedł w gościnę». Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: «Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie». Na to Jezus rzekł do niego: «Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło».

«Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu»

Rev. D. Joaquim MESEGUER García (Rubí, Barcelona, Hiszpania)

Dzisiaj, ewangeliczna opowieść wydaje się zakończeniem przypowieści o faryzeuszu i celniku (cf. Łk 18,9-14). Pokorny i szczery w sercu celnik modlił się: «Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!» (Łk 18,13). Dzisiaj rozważamy, jak Jezus Chrystus przebacza i rehabilituje Zacheusza szefa celników w Jerychu, który był człowiekiem bogatym i wpływowym, ale znienawidzonym przez rodaków przekonanych o jego oszustwach: «Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu» (Łk 19,5). Boskie przebaczenie prowadzi Zacheusza do nawrócenia i na tym między innymi polega wyjątkowość Ewangelii. Boskie przebaczenie jest darmowe i to nie dlatego Bóg nam przebacza, że się nawracamy, ale dzieje się odwrotnie: to miłosierdzie Boże prowadzi nas do dziękczynienia i do odpowiedzi Bogu.

Pan Jezus przechodził przez Jerycho po drodze do Jerozolimy. Także dzisiaj każdego dnia Jezus przechodzi przez nasze życie i wzywa każdego nas po imieniu. Zacheusz nie widział wcześniej Jezusa, a tylko o Nim słyszał i z ciekawości chciał poznać owego zacnego mistrza. A Pan Jezus owszem, znał Zacheusza i troski jego życia. Jezus wiedział w jaki sposób Zacheusz się wzbogacił i jak był znienawidzony i odrzucony przez wspólnotę. Jezus przeszedł przez Jerycho, aby wydobyć go z tej pułapki: «Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło» (Łk 19,10).

Spotkanie Mistrza i celnika radykalnie zmieniło życie tego drugiego. Po wysłuchaniu Ewangelii pomyśl o możliwościach, jakie Bóg ci daje i których nie powinienieneś przegapić. Jezus Chrystus przychodzi do twojego życia i woła cię po imieniu, bo cię kocha i pragnie cię zbawić, ¿a ty w jaką pułapkę wpadłeś? I tak jak Zacheusz wspiął się na sykomorę, aby zobaczyć Jezusa, tak i ty wraz z Jezusem wejdź na drzewo krzyża i dowiesz się kim On naprawdę jest, poznasz Jego niezmierzoną miłość do ciebie, bo gdy «wybiera zwierzchnika celników: ¿któż będzie rozpaczał nad sobą, kiedy dostępuje łaski?» (Święty Ambroży).

Myśli na dzisiejszą Ewangelię

  • «Z taką samą szybkością, spontanicznością i radością ducha, z jaką ten człowiek przyjął Pana do swojego domu, niech Pan udzieli nam łaski przyjmowania Przenajświętszego Ciała i Krwi swojej, Ducha i Boskości» (Święty Tomasz Morus)

  • «Od tego dnia w domu Zacheusza zawitała radość, pokój, zbawienie, bo wszedł Jezus» (Franciszek)

  • «W czasie swojego życia publicznego Jezus nie tylko przebaczał grzechy, lecz także ukazał skutek tego przebaczenia: włączał ponownie grzeszników, którym odpuścił grzechy, do wspólnoty Ludu Bożego, od której oddalili się przez grzech, a nawet zostali z niej wykluczeni. Wyraźnym tego znakiem jest fakt, że Jezus zaprasza do swego stołu grzeszników, a nawet sam zasiada przy ich stole (…)» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 1443)