Nasza strona wykorzystuje pliki cookie w celu poprawy komfortu użytkowania. Zalecamy zaakceptowanie jego użycia, aby w pełni korzystać z nawigacji

Rozważanie Ewangelii na dziś

Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)

I Piątek Adwentu
Ściągnij
Pierwsze Czytanie (Iz 29,17-24): To mówi Pan Bóg:„Czyż nie w krótkim już czasie Liban zamieni się w ogród, a ogród za bór zostanie uznany? W ów dzień głusi usłyszą słowa księgi, a oczy niewidomych, wolne od mroku i od ciemności, będą widzieć. Pokorni wzmogą swą radość w Panu, i najubożsi rozweselą się w Świętym Izraela, bo nie stanie ciemięzcy, z szydercą koniec będzie, i wycięci będą wszyscy, co za złem gonią: którzy słowem przywodzą drugiego do grzechu, którzy w bramie stawiają sidła na sędziów i powodują odprawę sprawiedliwego z niczym. Dlatego tak mówi Bóg domu Jakuba, który odkupił Abrahama: «Odtąd Jakub nie będzie się rumienił ani oblicze jego już nie przyblednie, bo gdy ujrzy swe dzieci, dzieło mych rąk, wśród siebie, ogłosi imię moje jako święte. Wtedy czcić będą Świętego Jakubowego i z bojaźnią szanować Boga Izraela». Duchem zbłąkani poznają mądrość, a szemrzący zdobędą pouczenie”.
Psalm Responsoryjny: 26
R/. Pan moim światłem i zbawieniem moim.
Pan moim światłem i zbawieniem moim, kogo miałbym się lękać? Pan obrońcą mego życia, przed kim miałbym czuć trwogę?

O jedno tylko proszę Pana, o to zabiegam, żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu przez wszystkie dni życia, Abym kosztował słodyczy Pana, stale się radował Jego świątynią.

Wierzę, że będę oglądał dobra Pana w krainie żyjących. Oczekuj Pana, bądź mężny, nabierz odwagi i oczekuj Pana.
Śpiew przed Ewangelią (---): Alleluja, alleluja, alleluja. Oto nasz Pan przyjdzie z mocą i oświeci oczy sług swoich. Alleluja, alleluja, alleluja.
Tekst Ewangelii (Mt 9,27-31): Gdy Jezus odchodził stamtąd, szli za Nim dwaj niewidomi którzy wołali głośno: «Ulituj się nad nami, Synu Dawida!» Gdy wszedł do domu niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: «Wierzycie, że mogę to uczynić?» Oni odpowiedzieli Mu: «Tak, Panie!» Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: «Według wiary waszej niech wam się stanie!» I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: «Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie!» Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy.

«Wierzycie, że mogę to uczynić? Oni odpowiedzieli Mu: «Tak, Panie!»

Fray Josep Mª MASSANA i Mola OFM (Barcelona, Hiszpania)

Dzisiaj, w ten pierwszy piątek Adwentu, Ewangelia ukazuje nam trzy osoby: Jezusa w centrum wydarzenia i dwóch niewidomych, którzy zbliżają się do niego z wiarą i z sercem pełnym nadziei. Słyszeli o Nim wcześniej, o Jego czułości wobec chorych i o Jego mocy. Te cechy identyfikują Go jako Mesjasza. Któż lepiej niż On mógł zająć się ich nieszczęściem?

Dwóch niewidomych tworzy grupę i tak, we wspólnocie, kierują się obaj w stronę Jezusa. Jednogłośnie odmawiają modlitwę błagalną do Wysłańca Boga, do Mesjasza, którego tytułują "Synem Dawida". Chcą swoją modlitwą wzbudzić współczucie Jezusa: «Ulituj się nad nami, Synu Dawida!» (Mt 9,27).

Jezus chce zapewnienia ich wiary: «Wierzycie, że mogę to uczynić?» (Mt 9,28). Skoro zbliżyli się do Wysłańca Boga, to zrobili to właśnie dlatego, że w Niego wierzą. Jednym głosem wymawiają piękne wyznanie wiary, odpowiadając: «Tak, Panie» (Ibidem). I Jezus obdarza wzrokiem tych, którzy już widzieli oczami wiary. Istotnie, wierzyć to widzieć oczami naszej duszy.

Ten czas Adwentu jest odpowiedni, także dla nas, by szukać Jezusa z wielkim pragnieniem, tak jak ci dwaj niewidomi, tworząc wspólnotę, tworząc Kościół. Razem z Kościołem wyznajemy w Duchu Świętym: «Przyjdź, Panie Jezu» (Ap 22,17-20). Jezus przychodzi ze Swoją mocą całkowitego otwierania oczu naszego serca i sprawiania, że widzimy, że wierzymy. Adwent jest mocnym czasem modlitwy: czasem modlitwy błagalnej i przede wszystkim, modlitwy wyznania wiary. Czasem patrzenia i czasem wiary.

Przypomnijmy sobie słowa Małego Księcia: «Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu».

Myśli na dzisiejszą Ewangelię

  • «Naucz mnie szukać Ciebie i pokaż się temu, kto cię szuka; ponieważ nie mogę Cię szukać, jeśli mnie nie nauczysz, i nie mogę Cię znaleźć, jeśli się nie objawisz. Pragnąc, będę cię szukał; szukając, będę Cię pragnąć; kochając, znajdę Cię, a znajdując Cię, będę cię kochać» (św. Anzelm)

  • «Sam Jezus, kiedy uczył modlić, mówił, żeby zachowywać się jak niechciany przyjaciel. Modlitwa jest trochę jak przeszkadzanie Bogu, aby nas wysłuchał. To przyciąganie oczu, przyciąganie serce Boga do nas» (Franciszek)

  • «Nagląca prośba niewidomych: ‘Ulituj się nad nami, Synu Dawida!’ (Mt 9,27) lub ‘Synu Dawida, ulituj się nade mną!’ (Mk 10, 48) została zebrana w tradycji modlitwy do Jezusa: ‘Jezu, Chryste, Synu Boży, Panie, zmiłuj się nade mną, grzesznikiem!’ Jezus, lecząc choroby czy odpuszczając grzechy, zawsze odpowiada na modlitwę, którą prosi Go z wiarą: ‘Idź w pokoju, twoja wiara cię ocaliła!’» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 2616)