Rozważanie Ewangelii na dziś
Ewangelia na dziś + homilia (300 słów)
Lecz tej samej nocy Pan skierował do Natana następujące słowa: «Idź i powiedz mojemu słudze, Dawidowi: To mówi Pan: „Czy ty zbudujesz Mi dom na mieszkanie? Zabrałem cię z pastwiska spośród owiec, abyś był władcą nad ludem moim, nad Izraelem. I byłem z tobą wszędzie, dokąd się udałeś, wytraciłem przed tobą wszystkich twoich nieprzyjaciół. Dam ci sławę największych ludzi na ziemi. Wyznaczę miejsce mojemu ludowi, Izraelowi, i osadzę go tam, i będzie mieszkał na swoim miejscu, a nie poruszy się więcej i ludzie nikczemni nie będą go już uciskać jak dawniej. Od czasu, kiedy ustanowiłem sędziów nad ludem moim izraelskim, obdarzyłem cię pokojem ze wszystkimi wrogami. Tobie też Pan zapowiedział, że sam Pan dom ci zbuduje. Kiedy wypełnią się twoje dni i spoczniesz obok swych przodków, wtedy wzbudzę po tobie potomka twojego, który wyjdzie z twoich wnętrzności, i utwierdzę jego królestwo. Ja będę mu ojcem, a on będzie Mi synem. Przede Mną dom twój i twoje królestwo będzie trwać na wieki. Twój tron będzie utwierdzony na wieki”».
«Zawarłem przymierze z moim wybrańcem, przysiągłem mojemu słudze, Dawidowi: Twoje potomstwo utrwalę na wieki i tron twój umocnię na wszystkie pokolenia».
«On będzie wołał do Mnie: Ty jesteś moim Ojcem moim Bogiem, Opoką mojego zbawienia. Na wieki zachowam dla niego łaskę i trwałe z nim będzie moje przymierze.»
Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!» Wtedy odszedł od Niej anioł.
«Oto poczniesz i porodzisz syna, któremu nadasz imię Jezus»
Fray Josep Mª MASSANA i Mola OFM (Barcelona, Hiszpania)Dzisiaj Ewangelia ma ton przypowieści ludowej. Zaczyna się tak: «Dawno, dawno temu...», pojawiają się bohaterowie, czas, miejsce i temat. Akcja się rozwija i ma swoje zakończenie.
Święty Łukasz podobnie przystępnym stylem opowiada nam jedną z największych historii. Nie snuje opowieści opartej na wyobraźni, lecz na rzeczywistości utkanej przez Boga z udziałem ludzi. Punktem kulminacyjnym jest: «Oto poczniesz i porodzisz syna, któremu nadasz imię Jezus» (Łk 01,31).
Ta wiadomość przypomina, że zbliża się Boże Narodzenie. Maryja otworzy nam drzwi do współudziału w dziele Boga. Pokorna dziewica z Nazaretu, zaskoczona słucha Anioła. Właśnie prosiła Boga, aby wysłał Mesjasza, by ratował świat. W swoim skromnym rozumieniu nie wyobrażała sobie, że Bóg wybrał właśnie Ją do zrealizacji Swoich planów.
Maryja przeżywa dramatyczne chwile w swoim sercu: była i chciała pozostać dziewicą; Bóg oferuje jej teraz macierzyństwo. Maryja nie rozumie: «Jakże się to stanie» (Łk 1,34), zapytała. Anioł mówi jej, że czystość i macierzyństwo nie wykluczają się, lecz w mocy Ducha Świętego doskonale się łączą. To Jej nie pomogło w lepszym zrozumieniu tej kwestii, ale wystarczyło Bogu, aby dokonać cudu: «Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego» (Łk 1,38). Odpowiedziała: «niech Mi się stanie według twego słowa!» (Łk 1,38). Niech się stanie! Fiat! Tak. To całkowita akceptacja Woli Bożej w zaufaniu i bez stawiania warunków.
W tym samym momencie «Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas» (J 1,14). Ta przypowieść stała się jednocześnie najbardziej boską i ludzką rzeczywistością. Paweł VI napisał w 1974 roku: «W Maryi widzimy odpowiedź jaką Bóg daje wobec tajemnicy człowieka; i pytanie, które stawia człowiek o Bogu i o życiu».
Myśli na dzisiejszą Ewangelię
«O błogosławiona Dziewico! Otwórz Twoje serce dla wiary, usta wyznaniu, a łono Zbawicielowi. Oto upragniony przez wszystkie narody stoi z zewnątrz i kołacze do drzwi Twoich. Powstań więc, pobiegnij i otwórz. "Oto, mówi Maryja, ja, służebnica Pańska; niech mi się stanie według słowa twego".» (Święty Bernard)
«Słowo, które znalazło mieszkanie w dziewiczym łonie Maryi na nowo w czasie Bożego Narodzenia woła do serca każdego chrześcijanina. Każdy wezwany jest do odpowiedzi na wzór Maryi, owym osobistym i szczerym “tak”, pozostawając do dyspozycji Boga» (Franciszek)
«Zwiastowanie Maryi zapoczątkowuje "pełnię czasu" (Ga 4, 4), to znaczy wypełnienie czasu obietnic i przygotowań. Maryja jest powołana do poczęcia Tego, w którym zamieszka "cała Pełnia: Bóstwo, na sposób ciała" (Kol 2, 9). Boska odpowiedź na Jej pytanie: "Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?" (Łk 1, 34), mówi o mocy Ducha Świętego: "Duch Święty zstąpi na Ciebie" (Łk 1, 35).» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 484)
