Dzisiaj, owoce i prośba to kluczowe słowa w Ewangelii. Pan zbliża się do drzewa figowego i nie znajduje na nim owoców: tylko liście i przeklina je. Według Izydora z Sewilli, “figa” i “owoc” mają ten sam rdzeń. Następnego dnia, zaskoczeni Apostołowie mówią do Niego: «Rabbi, patrz, drzewo figowe, któreś przeklął, uschło» (Mk 11,21). W odpowiedzi Jezus opowiada im o wierze i modlitwie: «Miejcie wiarę w Boga» (Mk 11,22).

Są ludzie, którzy prawie się nie modlą, a gdy to robią to z myślą, by Bóg rozwiązał problem tak skomplikowany, że sami nie widzą rozwiązania. I argumentują słowami Jezusa, które przed chwilą wysłuchaliśmy: «Wszystko, o co w modlitwie prosicie, stanie się wam, tylko wierzcie, że otrzymacie» (Mk 11,24). Mają rację, i to bardzo ludzkie, zrozumiałe i zgodne z prawem, wobec problemów, które nas przerastają, zaufajmy Bogu, w jakąś siłę wyższą od nas.

Ale trzeba dodać, że każda modlitwa jest “bezużyteczna” («wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie» (Mt 6,8)), w takim sensie, że nie ma bezpośredniej wartości praktycznej, jak na przykład, włączenie światła. Nie otrzymujemy nic w zamian za modlitwę, bo wszystko, co otrzymujemy od Boga to łaska nad łaską.

Czy w związku z tym nie musimy się modlić? Wręcz przeciwnie: modlitwa tym bardziej jest wartościowa, gdy już wiemy, że to jest łaska: dlatego, że jest “bezużyteczna” i “za darmo”. Mimo tego jednak mamy korzyści, na pewno trzy, które przynosi nam modlitwa prośby: wewnętrzny spokój (znalezienie przyjaciela w Jezusie i ufność w Boga uspokaja); przemyślenie problemu, zracjonalizowanie go, i przedstawienie go daje nam już w połowie rozwiązanie; oraz, po trzecie, pomaga nam odróżnić, co jest dobre, a o co być może przez kaprys prosimy w naszych intencjach modlitewnych. W związku z tym, a posteriori rozumiemy oczyma wiary o czym mówi Jezus: «A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu» (J 14,13).